Papatya Kadın

🕊..22

Safiye Emine teyzenin lafına kızarır. Aklına girer bu laf. Hem heyecanlanır hem de ihtimal vermez buna.

S: Şey.. Ben kalkıyım artık.

E: Yine gel olur mu? Çok sevdim ben seni.

S: t..tabi..

Safiye tam kalkacakken Naci gelir.

N: Safiye'm tanışmışsın Emine teyzeyle.

E: Tanıştık tabi oğlum. Çok naif, çok güzel maşallah.

N: E ben sana demiştim Emine teyze.

E: Demiştin ama eksik anlatmıştın. Senin anlattığından çok daha fazlası.

Safiye utanır.

N: Safiye'm.. Yüzün bembeyaz. Ne oldu sen iyi misin?

S: İ..iyiyim Naci.

E: Oğlum soğuk yedi heralde oyun oynarken. Biraz ısınması lazım. İyi bak kızıma.

Naci panikler.

N: Doktora gidelim mi?

S: Sakın Naci. Aman.. Yapamam biliyorsun.

N: Eve doktor çağırsam?

S: O da olmaz Naci.

N: Ama böyle korkuyorum Safiye.

S: Korkma sen. Biraz dinleniyim geçer.

N: Ah be kadın. Ne inatsın. Ama geçmezse bakıcaz çaresine.

S: tamam daaa o zaman düşünürüz onu da.

N: iyi hadi gidelim.

Naci ve Safiye herkesle vedalaşıp geçerler arabaya. Safiye hiç iyi değildir. Yüzü iyice solar. Naci ise endişelenir. Sonunda gelirler evlerine. Geldiklerinde saat çok geçtir. Akşam yemeğinin üzerine gelirler.

S: Biz geldikk!

Hikmet seslenir.

H: Gelin gelin yemeğin üzerine denk geldiniz. Kaynanan seviyor denir yemek yerken gelene ama Naci seni bilemedim be oğlum.

Safiye o halde babasına bakış atar.

S: Tövbe ya. Baba yani şu kapıdan yeni adım attık bi dur soluklanalım sonra sırala lafını. Bi güç toplayalım.

Han: Abla..

S: Noldu?

Han: Yüzün bembeyaz. Sen iyi misin?

S: İyiyim Han.

N: Bugün biraz dışardaydık da üşüttü heralde.

Neriman: Of abla ya hastane desek ona da yok dersin şimdi.

S: Ay tamam bir de siz başlamayın ne olur. Naci'yi yeni ikna ettim zaten.

Han: Tamam tamam demedik bir şey.

H: E hadi oturun.

Naci karısının sandalyesini çeker.

N: Gel Safiye'm.

Safiye bakar.

S: Naci siz yiyin ben gidip yatmak istiyorum sadece.

N: Dur gidip uzanalım o zaman.

S: dur sen dur. Sabahtan beri tek lokma yemedin.

N: e sen de yemedin safiyem.

S: Canım istemiyor benim ye sen.

N: sen yemeden nasıl yiyim ben? Boğazımdan geçmez ki.

S: Naci öyle de içim rahat etmez. Ye yemeğini gel odaya yoksa valla almam seni. Han yemeden yollamayın sakın Naci'yi.