Papatya Kadın

🕊..7

Camdan içeri vuran güneş doğrudan yatağa Safiye'nin yüzüne vurur. Her zamanki gibi erkenden açar güne gözlerini. Yüzüne vuran güneş yüzünden yüzünü ekşitir. Hafif doğrulmak istediğinde göğsünde yattığı kocasını fark eder. Dün geceyi hatırlar birden. Yüzünde kocaman bir gülümseme oluşur. 23 yıllık hasret bitmiştir nihayet. İçinde uçan kuşlar baharı getirir yüreğine.

Hafifçe başını kaldırır. Hala uyuyan kocasına bakar. İlk kez Naci'yi böyle yakından uyurken izleme şansı oluyordur. Daha önce babası hırsız sanıp bayılttığında da korkudan başında sabahlamasına rağmen şimdi farklıdır durum.. Artık evlidirler.. evliliklerinin ilk günüdür. Bir cesaret elini usulca uyuyan kocasının yüzüne götürür. Titreyen parmaklarının arasında sevdiğini hissetmek o an çok hoşuna gider. Tekrar tekrar aşık olur.

Naci ise çoktan uyanmasına rağmen belli etmemeye çalışır. Çünkü Safiye'nin şuan cesaret toplamaya çalıştığının farkındadır. Sessiz sedasız onun kendisini dokunarak sevmesine izin verir uyuyor gibi yaparak.

Safiye ise gözleri dolu ama huzurlu bir şekilde aklına kazımak istercesine ezberler gibi inceler kocasının yüzünü. Parmaklarını yanağından kirpiklerine, gözlerine ve en son da dudaklarına usulca değdirir. Tebessüm eder. Dayanamaz tam öpecekken tutar kendini. Daha bu kadar cesur olmadığını farkına varır. Göğsüne geri sokulur. Sıcak battaniyeyi üşümesin diye daha da üzerine örter Naci'nin.

İçeri vuran güneşi kapatıp Naci'nin uyanmasını engellemek için tam kalkacakken Naci bileğini nazikçe tutar.

N: Kalkma yanımdan... Kal biraz daha.

Safiye şaşırır.

S: Ne zaman uyandın sen?

N: Şimdi.. Günaydın Safiye'm.

Safiye ışıl ışıl bakar.

S: Günaydın. Aç mısın? Bir şeyler hazırlayım ben.

N: Safiye'm... Şuan aç değilim ama gel yat yanıma. Biraz daha böyle duralım.

S: Ama...

Safiye bir an duraksar. Sonra vazgeçer.

S: Tamam olur.

Safiye tekrar yatar o huzur bulduğu yere. Naci saçlarından öperken sorar.

N: Rahatsız oldun mu gece? Biriyle yatmaktan yani.

S: Olurum sandım.. Ama öyle olmadı..

Naci gülümser.

N: Olmadı mı?

S: Olmadı. Senin sıradan biri olmadığını hesaba katmamışım çünkü. Kalbini dinledim. O beni sakinleştirdi.

N: Beni de kokun.. Üstüm başım buram buram papatya kokuyor. Papatya kokulu bir kadına aşık oldum ben... Hayatımın en mutlu günleri başlıyor bugünden itibaren.

Safiye gülümser. Sarılır sımsıkı.

S: Dönüyoruz bugün dimi?

N: Ben daha kalmak istiyorum ama..

S: Naci... Ben daha fazla başka bir ortama katlanamam. Sen olmasan bu kadar bile katlanamazdım.

N: Peki Safiye'm peki.. Ama bir söz istiyorum.

S: Ne sözü?

N: Burası bizin huzur bulduğumuz yer olacak.. Ne zaman gönlümüz daralsa, ne zaman özel günümüz olsa buraya tekrar gelicez.

S: Söz.

Naci aşık aşık bakar ve daha da sarar kollarına karısını. Bir süre daha böyle durmalarının ardından beraber mutfağa geçerler.