Papatya Kadın

🕊..140

Gecenin en sessiz, uykuların en derin olduğu an gözlerini derin bir sancıyla açar Safiye... Başta ne olduğunu idrak edemezken kasıklarında hafif hafif hissettiği kasılmalar ona çok tanıdık gelir bir an.. İkizlerinin doğumundan tanıdıktır. Gözleri kocaman açılır bir an. Eli karnına giderken bu kasılmalar ve ağrılar canını daha da yakmaya başlamıştır artık. Fısıldar başta.

S: Na..Naci...

Fısıltıya uyanmayan kocası yatakta mışıl mışıl uykusuna devam ederken Safiye acıdan yatakta ayaklarını gerer. Bu defa sesini ayarlayamaz. Bağırır.

S: Nacii kalkk! Bebek geliyo!

Naci safiyenin bağırmasıyla yerinden sıçrayarak kalkar.

N: Sa..safiyem noldu? iyi misin?

Safiye acısıyla konuşmaya çalışır.

S: Su.. ahhh..suyum geldiiiiiii

Son cümlesini istemsizce bağırarak söyler. Naci hemen yataktan kalkıp ayakta doğrulur. Panikle ve hızlı hızlı adımlarla bir o yana bir bu yana giderek konuşmaya başlar.

N: Tamam evet sakin oluyoruz. Safiye derin derin nefes al ver al ver.

Safiye kocasının dediğini yapar. Naci de onunla birlikte ciddi şekilde nefes egzersizi yapmaya başlar. Heyecandan hala hızlı hızlı konuşmaya devam ediyordur.

N: Şey..şeyy napıcaktık.. çantaaa çantaaa allah kahretmesin nerdeydii.. Tamam sakinim..

Safiye'nin sancısı giderek artar yüksek sesle bağırır.

S: Naciiiiii!! kendine gelll bebeğimiz geliyoorr

N: Ay tamam heyecanlandım bir an Safiye'm seni şimdi kucaklayacağım canın biraz daha acıyabilir ama dayan tamam mı hemen yetişicez hastaneye.

Safiye ağrısı bile varken ilk çocuklarını düşünür. Acıdan bağırır aynı zamanda.

S: Naci! Naci çocuklar! Korkar onlar!

N: Sen..! Sen düşünme halletcem düşünme!

Naci hemen telefona koşarken ikizler de annelerinin çığlığına çoktan uyanmışlardır. İkisi de odaya koşar. Gözlerini ovalarlar minik yumruk yaptıkları elleriyle.

K: Yoyuyoo yaa?

Nazlı: Koykktukk.

N: Karan, Nazlı korkmayın. Kardeşiniz geliyor!

K: Aaa bu şaatte mi?

Nazlı: Uyuyayımmm. Şöyleyinn şabah geyşinn.

K: Eveyytt yaaa. Geçç oyduuu.

Safiye çocuklarını korkutmamak adına bağırmammaaya çalışır.

S: N..naci! Naci yardım et..

N: Siz odanıza gidin hadi. Annenizin ağrısı var ya korkmayın.

Karan ve Nazlı dolu gözlerle bakışır.

K: Aynem iyi mi?

Safiye çarşafı sıkar.

N: İyi oğlum hadi yapın dediğimi!

Der panikle. İkizler odalarına giderken Naci telefonla arar Han'ı. Han bir hışımla uyanır telefonun sesine. Bu saatte Naci'nin aradığını görünce panikle açar hemen.

H: Naci noldu iyi misiniz? Ablama mı bir şey oldu?

N: Han Safiye'nin suyu geldi! Doğum başlıyor. Hastaneye doğru yola çıkın!

H: Tamam ben herkese haber verip geliyorum bu saatte trafik de yok hemen geliriz.

Naci telefonu kapatır. Safiye'nin yanına gider.

N: Han'ı aradım birazdan hastanede olurlar. Biraz daha dişini sık güzelim biliyorum senden zor bir şey istiyorum  az kaldı kavuşucaz bebeğimize.

Safiye nefes nefese acı içinde terler dökerek konuşmaya çalışır.

S: Na..naciihh.. korkmahh.. acıya dayanıklıyıım ahh..!

N: Safiyem tamam zorlama kendini konuşmak için. Derin derin nefes alıp veriyoruz hadii. Tutt elimi sıkıca.

Neriman ablasının çığlıklarına uyanır uyanmaz koşar hemen odaya.

Neriman: Abla noldu iyi misin?

N: Neriman ablanın suyu geldi! Hastaneye gidiyoruz! Sen çocuklarla ilgilen benim hemen Safiye'yi hastaneye yetiştirmem lazım

Neriman korkuyla bakar. Paniklemiştir o da.

Neriman: T..tamam! Tamam merak etmeyin!

Safiye kocasından tutunur. Usul usul inerler merdivenlerden. Acıdan çığlıklarını bastıramaz artık Safiye. Naci telaşla bağırır.

N: Çanta! Çantayı unuttuk!

Neriman: Getiriyorum hemen!

Neriman çantayı alıp peşlerinden koşar. Safiye'yi arabaya yerleştiren Naci kendi de direksiyon başına geçer. Neriman korkuyla çantayı arabaya koyup hızla uzaklaşan arabanın arkasından bakar. Dua eder panikli şekilde.

Neriman: Allah'ım ne olur koru onları...

Birden kendine koşup bacağına sarılan yeğenlerine bakar.

Neriman: Karan? Nazlı?

K: Teyyşee koytukk bişş

Neriman: Korkmayın teyzecim yok bir şey

K: Ama ayynem bağıyoyydu

Nazlı: Bayybam da koyykmuşştuu noyuyyo teyyşşee

Neriman: Kardeşiniz geliyor

Nazlı: Bu sayyatte miiyy?

K: Yayyın geyyşeyydi ayynemle bayybamı uyyandıyydı

Nazlı: Bişi de uyyandıyydı bakşşana

Neriman: Tamam gelin gidelim odanıza uyuyalım hadi geri.

Karan ve Nazlı aynı anda bağırırlar.

K/N: Oyymaaşşş!!

Neriman: Neden?

K: Ayynem oyydayyken uyuyamayışş

Nazlı: Ayyynemin canı da acıyoyy beyyn uyuyyamam

K: Bayybam da ayynemi öyye göyüyynce çok üşüydüü Naşşyıı

Nazlı: Kayydeşiymiz ayynemle bayybamı niye üşüyoyy teyyşşe?

Neriman çocukların boylarına eğilir. Gözlerine bakar.

Neriman: Kardeşiniz çok heyecanlanmış.

K: Aa yedenn?

Neriman: sizi göreceği için. Ablamla abimi çabuk görmek istiyorum demiş. O yüzden gelmek için sabırsızlanmış.

Nazlı: Yanii aynemleeyy üşüymedi mi?

Neriman: Hayır teyzecim. Üzülmediler. Heyecandan öyleydi.

İkizler bakışır.

K: Ye şaman geycekley?

Neriman: kardeşiniz doğunca ama şimdi uyumanız lazım.

Nazlı: Ama iştemiyoyuşş

Neriman: Uyumazsanız kardeşiniz gelince gelir uykunuz. O gelince nasıl oynayacaksınız?

Nazlı: Teyyşem doyyu söyyüyo ikişcanım uyuyalım hemen şabah oyşun da kayydeşimişle oynayayyım

K: Tayymam oyuyy o şamaan. Bişşe mayysayy da okuyy muşun teyyşşee

Neriman: Okurum tabiki. Haydi marş marş yataklara hemen.

Naci ise hızlı bir şekilde arabayı sürüp safiyeyi hastaneye yetiştirmeye çalışır.