Papatya Kadın

🕊..81

Büyük alışveriş merkezinin içinde Ceylan ile ilerleyen Safiye etrafta gezdirir gözlerini sürekli.

S: Burda mı bahsettiğin dükkan?

C: Evet evet az ilerde. Arkadaşımın yeri. Çok güzel saatler var. Seçeriz ordan.

S: İyi dediğin gibi olsun.

C: Safiye sen çok değiştin he. Naci seni çok değiştirdi.

Der takılarak. Safiye imalı bakar.

S: Ee ben de onu değiştirdim.

Diyip göz kırpınca Ceylan kahkahayı patlatır. Az ilerdeki saat satan mağazaya girerler. Mağazanın iç deseninde siyah ve gri tonları hakimdir. Yine de kasvetli bir havadan ziyade asil bir duruşu vardır. Bu durum daha ilk girişte Safiye'den bir puan kazandırır. İçeri geçerler.

C: Merhaba. Eda hanım yok mu?

Görevli yaklaşır.

X: Merhaba. Hoşgeldiniz. Eda hanımın işi çıktı. Siz Ceylan hanımdınız değil mi?

C: Evet. Hay Allah ya.

X: Sizinle ben ilgilenicem. Nasıl yardımcı olabilirim?

Safiye görevli kadına bakar. Söze dahil olur.

S: Siyah bir erkek saati bakıcaktım ben.

X: Tabii buyrun.

Görevli siyah olan saat modellerinden bir kaç tane çıkarırken Safiye vitrindeki bir tanesini gözüne kestirir o an. Bu saatin duruşu bile çok asildir.

S: Şu vitrindeki güzel. Onu uzatır mısınız?

X: Hangisi?

S: Dördündü raf.. Dördüncü sıra...

Satıcı kadın dördüncü kat ve dördüncü katta bulunan saati çıkarıp uzatır Safiye'ye.

X: Bu dimi?

S: Evet.. başka çıkarmanıza gerek yok. Bunu alıyorum.

Ceylan bu kadar hızlı karar verilmesini beklememiştir ama oradaki en güzel ve asil saati seçtiklerinden emindir.

C: Ayy Safiye. Çok zevklisin. Çok güzel duruyor. Naci bayılacak.

Safiye gururla gülümser.

S: Evet.. Çok beğenecek.

Der gözleri ışıl ışıl olurken. Saatin parasını ödedikten sonra kuş desenli bie kutuya koyup çantasına yerleştirir özenle. Ardından oradan ayrılırlar.
.
.
.
Ertesi gün heyecandan uyuyamaz durumda olan Naci erkenden dikilir ayağa. Her şey planladığı gibi olmalıdır. Hiçbir aksilik istemez. Sabahtan kızını ve oğlunu alıp apartmana, Gülbenlere bırakır ve evine geri döner. Bugün için karısıyla çok özel planları vardır.

Naci'nin eve girmesiyle kapıdan çıkan sese gözlerini açar Safiye. Ovuşturur ve etrafına bakar.

S: Nacii!

N: Safiye'm.

S: Nerdesin?!

N: Geldim geldim.

Diyerek girer odaya. Ceketini çıkarır.

S: Nerden geliyorsun sen bu saatte? Simit mi almaya gittin kahvaltıya?

N: Yok. Bizimkileri dedesigile bıraktım karıcım.

S: Aa! Neden? Ve neden benim bundan haberim yok?

N: Çünkü bugün anneleri ve babaları çok özel bir yere gidecek.