Papatya Kadın

🕊..157

Geçmişten gelen misafirlerini en güzel şekilde ağırlayıp bu geceyi atlatmışlardır nihayet. Onların gitmesinin ardından Safiye bir an sessizleşmiştir... Bu sessizlik pek hayra alamet değildir. Çocuklarını yatırıp sessizce odalarına geçer. Üzerine krem geceliğini giyip sabahlığını da üzerine geçirir. Banyoya geçer. Aynaya bakar uzun uzun. Kendini inceler. Kaşlarından dudaklarına kadar....

Kendi kendine fısıldar.

S: Eski Safiye'den eser yok.

Arkasında beliren Naci ne kadar süredir izlediği belli olmadan cevaplar onu.

N: Çünkü eskisinden de güzelsin.

Safiye sesle arkasını döner.

S: Naci. Sen ne zamandır burdasın?

N: Safiye'm şuan önemli olan ne zamandır burda olduğum değil. Neden bunları tekrae düşünmeye başladığın.

S: Aman Naci ya. Boş ver. Hadi yat sen. Sabah işe gideceksin.

N: Canımın içi.. Gülüşüne sevdalandığım kadın... Senin derdin benim de derdim. Bizim ayrımız gayrımız yok. Ayrıca bırak işi gücü. Öncelik sensin.

S: Naci hadi lütfen ya.

N: Hayatım gel hadi oturalım konuşalım bir ne olduğunu...

Safiye çırpınışının faydasız olduğunu fark eder. Artık Naci'yi durdurmak imkansızdır. Kabullenmiş şekilde geçip yatağın ucuna oturur. Naci de hemen yanına...

N: Seni dinliyorum canımın içi.

Safiye bir an duraksar.

S: Gülbenle konuştum...

N: Ee?

🕊🕊🕊 YARIM SAAT ÖNCE 🕊🕊🕊

G: Ay ablaaa arıyorum arıyorum duymuyorsun. Aklım çıktı biliyor musun ya? Nerdesin sen?

S: Ay Gülben bir sus da anlatıyım da. Bi susmadın ki. Telefonum odada kalmış. Misafirler vardı odaya geçemedim hiç.

G: Misafirler mi? Aa kim geldi? Han ve Ceylan geldi kesin dimi? Bensiz eğlendiniz?

S: Gülben valla sen hiç büyümüycen. Kıskandığı kişilere bak. Hem onlar değildi de. Liseden arkadaşlarımız geldi.

Gülben bir an duraksar. Ablasının lise hakkında tek kelime etmediğini hatırlar. Ne kadar hassas olduğunu da...  Kelimelerini özenle seçmek zorundadır şuan. Derin bir nefes alır. Düşüne düşüne konuşur.

G: Liseden? Nerden çıktı abla?

S: Naci'yle alışveriş yapıyorduk orda liseden arkadaşlarla karşılaştık. Ayak üstü muhabbet edince eve davet ettik işte.

G: Şey yakın mıydınız lisede peki?

S: Kız ne biçim sorular soruyorsun. Arkadaşımızdı işte. Şimdi gerçi değişmiş her şey. Onlar da arkadaştı ama evlenmişler. Biz de şaşırdık.

G: Yaa ne güzelll ama garip olmuştur onlara da. Gülru ve Naci evlenince düğüne de gidip şimdi aynı sınıftan bir de seninle evlendiğini öğrenince...

Safiye bir an duraksar. Gülben ise hemen iki eliyle ağzını kapatır... Dikkat ediyim derken en büyük hatayı yapmıştır....

S: Yok Gülben yok. Ben anladım senin derdini. İki güldü yüzüm iki mutlu oldum ya hemen geçmişi tokat gibi çarp suratıma.

G: Abla ben valla öyle demek istemedim.

S: Yok yok ben anladım seni.

Safiye telefonu kapatır. Gözlerinin dolmasına engel olamamıştır yine.

🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊

Tüm olup bitenleri Naci'ye anlattığında Naci karısını gayet iyi anlamıştır. Yaklaşır. Elini eşinin yüzüne koyar. Usul usul okşarken gözlerine odaklanır.

N: Ne Gülben ne de bir başkası ne derse desin.. Gerçeği bir tek sen biliyorsun Safiye.. Gerçek bir evlilik olmadığını da biliyorsun bunun.

S: Naci ben bilsem de bak herkes ne diyor.

N: Herkesin lafıyla mı yaşıycaz biz? Bak güzelim.. Anlıyorum seni... Ama bizim Gülru'yla evliliğimiz gerçek bir evlilik değildi. Kağıt parçasında duran saçma bir imzaydı sadece. Gülben'in dediği gibi düğün de değildi. Ne Bahar ne Mehmet ne de bir başkası bilmiyor bile. 

Safiye'nin gözlerinden bir bir yaşlar düşmeye başlamıştır. Huzur bulduğu tek yere sığınır. Kocasının boynuna sımsıkı sarılır o an. İçi rahat olsa da onu deli gibi kıskanır...

"Ben kimseyle gülmesin istiyorum. Kimseyle sevinmesin"

Daha sıkı sarılırlar birbirlerine.

S: Naci seni çok seviyorum ben.

N: Ben de her şeyim. Şimdi sen beni bekle ben bize papatya çayı yapıp geliyim. Rahatlatır seni.

Safiye başını sallar. Tam o an Naci çalan telefonu alır. Açar konuşarak çıkar odadan... Safiye Gülru'nun aradığını görmüştür. Odada konuşmamasını bile kıskanır o an. Peşinden gitmeyecektir tabii ki. Ama peşinden gitmemesi çok daha büyük bir felakete sebep olur. Kafasında olmayan şeyler kurar...

"Tomris bahanesiyle daha da yaklaşacak kocama"

"Sürekli arayıp duracak mı hep?"

"Beni kötülüyordur şimdi"

"Naci benden vazgeçmez ki"

Daha fazla bu düşüncelere tahammül edemez ve hızla kalkar. Peşinden gider. Kulak misafiri olur konuşmasına.

N: Bebeğim sen iste yeter ki. Tabii görüşürüz. Ben de seni çok özledim. Safiye bu aralar meşgul. Senle çıkarız biz. Sen ne istersen o olacak. Söz verdim ya. Seni bırakmıycam asla....