Papatya Kadın

🕊..108

UMUT SEBEPTİR DEVAM EDEBİLMEK İÇİN...

Bir çift deniz göze, ela bakışlara, aşk dolu sözlere, şiir tadında bir öpücüğe tüm yaralar sarılır aslında. Yaralar öpe koklaya iyileşebilir... Bunun en büyük ispatı olan Safiye ve Naci hayatlarının en güzel zamankarını yaşıyorlardır. Her gün bir öncekinden çok daha güzelken yine pırıl pırıl sabaha açılır gözleri.

Ayna karşısına yakasını düzelten Naci eşinin gelişini görmez. Safiye kapıdan girmiş onu izliyordur. Naci yakayı bir türlü düzeltemez. Safiye güler haline.

S: Dur dur ben yaparım.

Naci Safiye'nin orda olduğunu görmemiştir. Sesini duyunca başını çevirir.

N: Valla Safiye'm sen de olmasan ben yandım zaten

S: Ah kocacım ah şu yakanı ne zaman düzeltmeyi öğreneceksin acaba.

Diyip Naci'nin yakasını düzelttikten sonra boynuna öpücük bırakır ve kokusunu içine çeker. Naci bu harekete kapatır gözlerini huzurla. Başını hafif geriye doğru atar karısına öpecek alan yaratmak için.

N: Belki de sen yap diye öğrenmiyorumdur. Olamaz mı? Ellerin böyle nazikçe yakamda dolaştığında.. Boynumda dudaklarını hissettiğimde aklım başımdan gittiği içindir belki.

Diyip göz kırpar.

S: Hmm demek öyle Naci bey... Neyse işinize geç kalmayın mâdem sizi yolcu edeyim bariii

Diyip yanağına öpücük kondurur ele ele odalarından çıkarlar. Nazlı ve Karan oturma odasında yerde oyuncaklarıyla oynuyorlardır. Annesi ve babasını görünce kucaklarına almaları için iki yana kollarını açarlar.

Naci de Safiye de güler bu harekete.

N: Gelin bakıyımm buraya

Naci Karan'ı, Safiye Nazlı'yı kucağına alır.

K: Baybaaa bugünn mü göycekşiniz kaydeşimi?

N: Evet oğlum. Bugün ben erken gelicem işten. Sonra annenizle gidicez

Nazlı: Ayynnee biş de geyeyiim mii yütfeen

K: Eveet biş de göymek iştiyoyuz kaydeşimişiiii

Safiye ne diyeceğini bilemez şekilde Naci'ye bakar.

N: Siz oraya gelemezsiniz çocuklar ama biz size kardeşinizin fotoğrafını getiricez.

K: Aaaa geyçekten mii?

N: Evett gerçektenn. Ama uslu durmanız lazım.

K: Bişe teyşem mi bakıcak?

S: Hayır annecim halanız gelicek buraya o bakıcak.

Nazlı: Hayamış mı? Bişim hayamışş mıı vaayy?

Naci şaşırıp Safiye'ye bakmıştır.

N: Safiye'm...? Leyla'dan mı bahsediyoruz?

Safiye başını sallar. Naci hatırlar eski konuşmalarını...

🕊🕊🕊🕊🕊

S: Tek çocuk olmak zordur...

N: Evet zordu ama tek sayılmazdım. Bir kız kardeşim vardı.

Safiye şaşırır.

S: Kardeşin yok diye biliyordum.

N: Biyolojik olarak yok zaten Safiye'm.

S: Nasıl o zaman?

N: Kuzenim var. Leyla adı. Annesi ve babası o çok küçükken vefat edince bizimle kalmaya başladı bir süre sonra. Kardeşim oldu yani.

S: Leyla.. çok tanıdık adı. Aaa tanışmıştık dimi biz okulda onunla?

N: Evet tanışmıştınız. Ama şuan en çok seni ve yeğenlerini merak ediyor.

🕊🕊🕊🕊🕊

S: Onu davet ettim.. Özlemişsindir diye düşündüm hem..

K: Yeylaa kimm?

N: Kardeşim oğlum..

Nazlı: Şenin kaydeşin bişim hayamış mı oluyo?

N: Evett. Safiye sen.. Ne zaman davet ettin? Çok şaşırdım..

S: Sen yakanı düzeltmekle cebelleşirken ben o sırada aradım. Çok sevecen bir sesi var. Onu buraya çağırdığımı duyduğu an çok heyecanlandı. Bir de şey.. ben bir şey daha söyledim Leyla'ya...

Naci daha ne duyacağını kestiremezken sorar.

N: Ne söyledin Safiye'm?

S: Buraya gelirken Sibel anneyi de alıp gelmesini söyledim..

Naci'nin yüzünde kocaman bir gülümseme yayılır.

N: Doktorlarla konuşmuştum.. tedavi iyiye gidiyor demişlerdi.. ama...

Derin bir nefes alır.

N: Safiye ben seni hak edecek ne yaptım?

Naci birden sarılır karısına. 

K: Şibey aynee kimm?

S: Babanneniz oğlum.

K: Baybaynee ne demekk?

S: Babanızın annesine babanne denir. Hasta olduğu için buraya gelemiyordu ama şimdi gelebilicek.

K: Baybaynemişşş geyicek yaşaşıın

Nazlı: Aa baybamınn ayneşiii vaymışşş

S: Ben doktorlarıyla konuştum Naci durumu iyiymiş buraya gelmesinde bir sakınca yokmuş o yüzden çağırdım. Torunlarını görmek onun da hakkı. Hem ben Sibel annemi çok özledim.

Naci ışıl ışıl bakar.

N: Anneme bir de yeni torununun müjdesini veririz o zaman.

Yanağından öper. Gülümeyip kapıya yönelir.

N: hayatım erken gelicem hazırlan sen de

S: Tamam hayatım hadi Allah işini gücünü rast getirsin sağlam gidip sağlam gel

Diyip yanağından öpüp kocasını işe uğurlar. Çocuklarıyla evde baş başa kalır Safiye.

S: Eveeet bugün babanneniz ve halanız gelicek biz doktora gittiğimiz de onlar sizinle burada olucaklar. Onları üzmek yormak yok tamam mı güzellerim?

Nazlı: Üşmeyiş aynneciim

K: Baybaynemm de haştaymışş üşmeyiişş ne deyyeyse yapayışş bişş

S: Oyy akıllı çocuklarım benim biliyorum üzmezsiniz ama yine de söyleyim dedim.

Safiye çocuklarının karnını doyurur. Üzerlerindeki pijamaları çıkarıp giydirir tatlı tatlı. Sonra da odasına geçip kendi hazırlanır. Çalan kapıya koşar.

Sibel heyecanla gelmiştir. Leyla elini hiç bırakmaz. Teyzesi de olsa anne diyordur o büyüttüğü için. Zile basarlar. Safiye koşup açat kapıyı. Karşısında görür Sibel ve Leyla'yı.

Sibel: Kızımm