Hava kararmaya yüz tutmuş, güneş bu günlük görevini tamamlamış ve usul usul gözden kaybolmak üzeredir. Uzun uğraşlar sonucu çadırı kurmayı başaran Naci derin bir nefes alır nihayetinde.
N: Bak Safiye'm çocuk oyuncağı demiştim sana. Kurdum bile çadırımızı.
S: Naci biz buraya geldiğimizde güneş en tepedeydi. Az daha bekleseydik ertesi sabah gündüz gözüyle kurardın hayatım niye acele ettin?
N: Yani karıcım oldu mu bu şimdi? Geç de olsa başardım.
S: Tamam bugün sana laf yok. Gel hayatım acıkmışsındır bir şeyler yiyelim.
N: Aşkım eksik varsa ben alıp gelirim.
S: Yok Naci ben her şeyi hallettim. Gel sen hadi.
Naci yorgunlukla kendine ayrılan sandalyeye oturur. Gerçekten de çok acıkmıştır bu çadır işi.
N: Hayatım bunların hepsini sen mi yaptın?
S: Evet senin için ama sen başla ben bir çocuklarımızı arayım aklım kaldı.
N: Ben aradım aşkım. 10 dakika oluyor. Duru uyuyordu. Karan ve Nazlı da annemize iyi bak baba dediler.
S: Sen mükemmel bir babasın...
Naci kocaman bir gülümseme işler yüzüne. Gurur duyar sevdiğiyle. Avucunu açar. Bu karısına elini elimin üzerine koy demenin en romantik anıdır. Dili kıpırdamaz bile ama elleri ve gözleri anlatmaya yetmiştir. Sahi ya... Birbirlerini anlamak için konuşmaya ihtiyaçları yoktur ikisinin de. Gözleri yeter...
Safiye narin ve ince parmaklarını usulca kocasının eline uzatır ve avuçlarının içine koyar nazikçe.
S: Bir ellerin, bir ellerim yeter...
N: Belleyelim yetsin.
Naci tuttuğu o eli usulca kaldırıp sevgi dolu bir öpücük bırakır karısının eline. Safiye nutku tutulmuş bakar. Her hareketi yangınlara sürükler onu. Yemeği yemelerinin ardından bu defa ateş yakmak içindir bu çaba. Naci bu konuda oldukça ustadır. Kolayca yakıverir ateşi.
S: Naci bu defa uğraşmadın.
N: Karıcım ben stajımı babanın yanında yaptım unuttun mu? Bana yaptırıyor tüm mangalları.
Safiye gülmeye başlarken ateşin hemen yanına oturur.
S: Babamın stajını tamamlamak kampta işine yaradı ama bak.
N: Tabi Safiye'm. Senin kocan da çok becerikli ama ondan.
S: Öyledir benim kocam. Hadi gel yanıma işin bittiyse.
N: Bitti de bir saniye bekleticem seni.
Safiye merakla kocasının ne yapacağını izlerken Naci çadırın yanındaki çantayı açar. Battaniye hazırdır orda. Alır hemen. Aslında hava çok güzeldir ama hafif esen rüzgar deniz kenarı olduğu için üşütebilir düşüncesiyle kıyamaz eşine. Battaniye ile yaklaşıp Safiye'nin omuzlarına bırakır. Sonra da yanına oturur. Safiye battaniyeyi sırtında hafif yana kaydırır ve bir kişilik daha yer açar ısıtabileceği.
S: Gel...
Naci karısının kendine ayırdığı o yere girdiğinde sıcacık olur. Bu battaniyenin sıcaklığından değil Safiye'ye yakın olmasından kaynaklıdır. Safiye başını yaslar sevdiğinin omzuna.
N: Safiye'm... Teşekkür ederim.
S: Ne için?
N: Bana böyle bir sürpriz hazırladığın için. Ne kadar mutlu olduğumu bilemezsin.
S: Naci... Ben de çok mutluyum. Yanında olmaktan, elini tutmaktan... Kokunu ciğerlerime çekmekten... O yüzden teşekkür etme. Teşekkür değil ama bir şey demesi gereken varsa o da benim. Bir özür borcum var sana. Gitmeden ettiğimiz kavga... Ne kadar aramız düzelse de ben bana ne kadar kırıldığını biliyorum aslında.
N: Safiye... İnsan sevdiğine neden kırılır biliyor musun?
S: Neden?
N: Al kalbim burda, parçalara ayrıldı ama her haliyle senin demek için. Canım çok yanıyor öpe koklaya yaramı iyileştir demek için... Benim de kanayan yaralarımı sen öpe koklaya iyileştiriyorsun her defasında.
S: Barıştık mı yani?
N: Hiç küsmedik ki.
Safiye sıkıca dolar kocasına kollarını. Çok iyi hisseder şuan.
S: Neler yaptın oralarda? Hiç oturup konuşma fırsatımız olmadı.
N: Seni özledim Safiye'm. Çocuklarımızı özledim. Özlemden başka anafikri yoktu ki günümün.
S: Biz de Naci. Sensiz uyumak ne zor şeymiş? Kokuna alıştırmışsın beni.
N: Bensiz bir daha asla uyumayacaksın.
Naci karısının alnını öper.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Naci derin bir sessizliğin ardından karısına bir şey söylemek zorundadır artık. Lafa nerden gireceğini hiç bilmiyordur ama. Çünkü Gülru konusundaki hallerini biliyordur karısının. Her ne kadar Gülru'yle gerçek bir evlilik yaşamasa da Safiye'nin tepkilerine de sonuna kadar hak veriyordur.
N: Safiye'm.
S: Efendim.
N: Ben sana bir şey demek istiyorum ama...
Safiye ne diyeceğini bilmediği için duraksar.
S: Ne diyeceksin Naci?
N: Gülru aradı beni. Ne olursa olsun haberin olmalı diye düşündüm.
Safiye başını omzundan kaldırır.
S: Ne dedi? Tomris'le ilgiliyse sorun yok Naci biliyorsun bak ben-
N: Hayır yani evet.
S: Hayır mı evet mi Naci?
N: İkisi de. Safiye'm Gülru tekrar evlenmeye karar vermiş.
Safiye tek kaşını kaldırır.
S: Ee? Nikah şahidim ol diye aramadı heralde?
N: Hayır tabii ki Safiye'm. Tomris'e açıklarken senin ve benim de orda olmamızı istiyor. Sana sormadan evet demedim ona.
Safiye şimdi anlamıştır işte... Deli gibi kıskandığı kocasını hem tek göndermek istemez hem de Tomris için bir nebze görmezden gelmeye zorlar kendini.
S: Tamam.
N: Tamam?
S: Tamam işte Naci. Konuşuruz Tomris'le. Tomris de ailemizden değil mi? Tabii ki iyiliğini düşünücez onun.
