Papatya Kadın

🕊..46

Sabahın ilk saatlerinde güne gözlerini ilk açan Naci olur. Zaten doğru düzgün uyumamıştır bile. Safiye'ye bir şey olacak, doğum başlayacak uyanamıycam korkusuyla sabaha kadar birkaç saat anca uyumuştur. O uyku anlarında bile bilinç altı hep tetikte beklemiştir. Safiye ise dünkü kasılmalardan sonra öyle yorgun düşmüştür ki gece nadiren giren sancılar haricinde derin bir uyku geçirmiştir.

Naci uyuyan karısının saçlarından öper usulca. Kalkar yanından. Dolabı açar. Gömleğini eline alır giyinmek için. Amacı sessizce giyinip Safiye uyurken erkenden kitapçıya gidip işini halledip dönmektir. Safiye'nin dolap açılma sesine uyanacağını tahmin edemez ama... Çok kısık bir sestir çünkü.

S: Naci?

Naci arkasını dönüp karısına bakar sevecen bir şekilde.

N: Safiye'm? Çok erken daha saat uyusaydın.

S: Yok uyandım zaten. Sen neden hazırlanıyorsun?

N: Kitaçıya gidip gelicem ya erkenden hallediyim sonra yanında kalıyım diye düşündüm.

S: İyi yapmışsın.

Safiye usulca yatakta doğrulur. Hafif sancısı vardır ama sürekli olarak kramp şeklinde girip dinen bir ağrıdır bu. Çok hafiftir. Korkutmamak için bir şey demez.

S: T..tamam.

N: Gülben gelir şimdi zaten. Siz kahvaltıyı halledene kadar gider gelirim ben hemen.

Safiye de kalkar yataktan. Üzerlerini değiştirirler. Naci eşine nazikçe yardım eder. İncitmez onu hiç. Safiye aşık şekilde bakar. Şükür sebebidir Naci onun..

S: İyi ki varsın...

Naci beklemediği bu cümle karşısında sıcacık bakar sevdiği kadına. Ellerini tutup dudaklarına götürür. Öper.

N: Asıl sen iyi ki varsın.. İyi ki varsınız.

Diyip elini karnına koyar. Safiye tebessüm eder. Çalan kapı sesine bakışları kapıya yönelir.

G: Ablaa gelebilir miyim?

S: Gel Gülben gel.

Gülben açar kapıyı.

G: Günaydın.

N: Günaydın Gülben hoşgeldin.

G: Biz Neriman ile kahvaltıyı hallettik hadi gelin.

N: Ben kitapçıya gidip gelicem hemen. Dün konuşmuştuk ya... Safiye'm size emanet.

G: Bizde merak etme hadi git de gel enişte.

Üçü birlikte odadan çıkıp sofraya gelirler. Han Naci'ye bakar.

Han: Telefonum açık. Doğum başlarsa bir şey olursa ulaşırsınız.

N: Haberleşiriz zaten senle.

Han: Evet hallederiz biz. Gülben açık olsun telefonlarınız.

Safiye gergindir. Oturur masadaki yerine.

S: Hadi gidin de çabuk gelin. Bunları diyene kadar elli kez gidip gelmiştiniz.

N: Tamam Safiye'm tamam. Sen başla kahvaltına.

Diyip yanağından öper.

N: Size emanet.

Hikmet güler.

H: Hadi gidin artık. Han, Naci hadi.

Han ve Naci çıkar evden. Neriman da Naci'nin yokluğunda kitapçıda durmak için çıkar eniştesiyle.