Papatya Kadın

🕊..148

Bebekleriyle günler geçiren Safiye ve Naci için artık yepyeni bir hayat başlamıştır. Yorucu olsa da bu tatlı yorgunluk her şeye bedeldir onlar için. Naci'nin işe gitmesiyle evde ilk kez üç çocuğuyla aynı anda kalmıştır Safiye. Üçünün de karnını ayrı ayrı doyurduktan sonra nihayet kendi de yemeğini yiyip koltuğa yorgunca uzanmıştır. Karan elindeki en sevdiği ayısıyla, Nazlı da bebeğiyle gelip annelerinin sağına ve soluna yerleşirler. Duru ise kollarında etrafı seyretmekle meşguldur.

S: Karan.. Elindeki ne annecim?

K: Oyuncakk ayıcıkımm. 

S: Adını Dimitri koyduğun mu bu?

K: Hııı hıııı.

S: Biliyor musun babanın bir balığı vardı. Dimitri'ydi adı

K: Biyiyoyumm Şafiye'mm  ayımın adını da baybamm koyduu şatenn

Safiye bunu duyunca gülmeden edemez. 

S: Ayın da mı bizimle uzanacak hm?

K: Hayıyyy Duyu ağlayşaa veymek için getiydimm.

Safiye hayran hayran çocuklarına bakarken bu kez gözleri kızının elindeki bebeğe gider.

S: Prensesim? Bebeğin bizimle mi kalacak?

Nazlı: Eveyytt ayneecimm. Duyuub ağyamaşınn diyeee. Şenin diktiğinn beybekk buu. En şevdiğimmm ama benim o beybekkten biye daha çok şevdiğimm şişleyşinişşş

Safiye üç çocuğunu da tek tek kokularını içine çeke çeke öper.

S: Benim akıllı, merhametli, tatlı çocuklarımm. 

Duru'ya bakar.

S: O kadar şanslısın kii güzel yavrum benim.. Ablan, abin, baban ve ben hep seninle olucaz.

Duru anlamış gibi annesine bakarak ellerini minikçe oynatır. Bu hareket hepsinde gülümseme oluştururken Karan merakla sorar.

K: Aynecimm Duyu da çikoyta şevey mi?

S: Oğlum Duru şuan sadece süt emebilir.

Nazlı: Aaa yaşıkk. Çikoytanın ne güşey olduğunu biymiyoo dahaaa

K: Bişş o büyüyene kadar onun için de yeyişşş o şamannn

Nazlı: Amaa evimişte bittii kiii

K: Aaaa

Safiye hallerine güler.

S: Uzatın bakalım telefonu. Babanızdan isteyelim gelirken getirsin ama çok yemek yok bakın. Hasta olursunuz.

K/N: Şöşşş ayneeee! Yaşaşınnnn.

Nazlı hemen annesine uzatır telefonu. Safiye Naci'yi arar ve hoparlöre alır. Kitapçıda yeni gelen kitaplarla ilgilenen Naci karısının aradığını görünce açar hemen.

N: Safiye'mm

Nazlı: Baybacımmm

Naci şaşırır.

N: Nazlı? Kızım

Nazlı: Eveyytt benimm

K: Vee bennimm

N: Karan'ım. Ne güzel sürpriz bu böyle.

Çocuklarının araması Naci'nin yüzünü güldürür.

Nazlı: Baybacımmm biş ayayıp şana şüpyiş yaptık yaa 

K: Şen dee bişee biy şüpyiş yapay mışınn?

N: O ne demek?

K: Çikoytamış biyttiii. Alıy mışın  eğey payan vayşa?

Naci ve Safiye kocaman gülümserler.

N: Alırımm  tabiii. Siz isteyin yeter kiii. Anneniz de istiyor mu?

Safiye cevaplar.

S: Evett hayatımmm.

N: O zamann başka istediğiniz de olursa yazarsınız bana. Alır gelirimm. 

K/N: Teşekküyyyy edeyişş baybacımmm.

Tam da dediği gibi çocuklarının istediklerini alıp gelen Naci ve ailesi çok mutludur. Minik Duru'ya alışma ve bebeğin de aileye uyum sağlama süreci başlamıştır... Uykusuz ve zor gecelerde Safiye'nin en büyük destekçisi yine canından çok sevdiği eşi olmuştur... Bir gece yine kendisiyle uyanan kocasına ''Hayatım hem işe gidiyorsun hem bana yardım ediyorsun. Teşekkür ederim'' diyen karısına  ''Güzelim.. Hayat müşterek tabii sana yardım edicem ama şuan ben sana yardım etmiyorum. Babalık yapıyorum'' diyerek bir kez daha aşık etmiştir Safiye'sini kendine...

.

.

.

Günler su gibi akıp geçerken Duru'nun kırkı çıkmıştır tam da bugün.. Tüm aile orman evinde Safiye ve Naci'nin misafiri olurlar. Hikmet kucağındaki ikizleri bırakmadan Duru'yu da aralarına almıştır. Ceylan ilgiyle sorar.

C: Ağrın sızın kalmadı dimi Safiye?

S: Yok yok çok şükür çok iyiyim

G: Ablaa ama hala lohusalık duygusallığı  var sende

Safiye güler.

S: O lohusalıktan değil. Annelikten.

G: Annelik sana çok yakışıyor.

Naci Gülben'in bu lafını onaylar hemen.

N: Kesinlikle katılıyorum

Han: Al iştee yaranacak ya ablama

C: Yaranmaya ihtiyacı mı var ki? Her şekilde Safiye'nin zaafı

Han şaşkınca bakar Ceylan'a.

Han: Ceylan sen kimin tarafındasın?

Safiye sırıtır.

S: Haklı ama şimdii kardeşimm

Han: Ben de yeğenlerime giderim onlar sever beni

S: Bak bak laflara bak. Biz sevmiyoruz sankiii

Hikmet kızına seslenir.

H: Safiye Duru huysuzlanmaya başladı. Acıktı heralde kızım.

S: Tamam baba alıyım ben

Safiye kalkıp babasından alır kızını.

S: Benim bebeğimm acıkmış mı?

K: Yemekk yiyipp büyüşünn

Nazlı: Kocamann oyşunn

Safiye sevgiyle bakar ikizlerine ve öpücük atar onlara. Sonra da odasına çıkar kızını emzirmeye. Naci ve Han ise iddiaya tutuşurlar...