Papatya Kadın

🕊..125

Muhteşem bir kahvaltının ardından el birliğiyle sofra toplanmaya başlar. Safiye çocuklarını sandalyelerinden indirir.

S: Bahçede oynayabilirsiniz ama dikkat edin anlaştık mı?

Nazlı: Bahçee mii? Şiş de geycek mişiniş?

N: Annenize ve size meyve suyu, kendime kahve hazırladıktan sonra gelicez kızım.

S: Aa bana niye meyve suyuymuş? Çocuk muyumm ben Naci?

N: Hayatım çocuk değilsin ama çocuğumuzu taşıyorsun.

Naci şefkatle söylediği bu cümleden sonra yaklaşıp önünde eğilir ve karnına öpücük kondurur. İkizler hallerine güler. Nazlı kardeşinin kulağına yaklaşır bir şeyler fısıldar tatlı tatlı. Bu durum Safiye ve Naci'nin hemen dikkatini çeker.

S: Ne fısıldaşıyorsunuz siz bakıyım öyle?

K: Şeeyyy..

Nazlı: Yakayanndıkk ikişcanımmm.

Naci bakış atar.

N: Noldu anlatın bakalım.

İkizler babalarına koşar. İkisi de tatlı tatlı bakar.

K: Baybacımmm.

Nazlı: Canımm baybammm.

N: Hehhh bir şey istenecek benden anlaşıldı Safiye'm.

S: Ben de merakla bekliyorum Naci. Ne diyecekler bakalım.

K: Bişş diyoyuşş kiii ikişimmleee.

N: Ne diyormuşsunuz siz?

Nazlı: Hanii bişee şöşünüş vaydı yaaa.

K: Bişi oyuncakçıya götüycektinişşş.

Nazlı: Oydann daaa paykaaa.

Safiye birden kahkaha atar.

S: Anlaşıllldııı şimdiii isteklerii.

N: Ne dersin Safiye'm?

S: Valla Naci bana uyar ama bir şartım var. İkisi de öpecek beni.

N: Aa o benim de şartım. Ben se istiyorum öpücük.

Nazlı ve Karan annelerini de babalarını da öperler masumca.

K: Gidiyoy muyuşşş?

N: Gidiyoruzzz.

S: Hadi hazırlanalım o zaman.

Hepsi odalara geçerler. Safiye çocuklarını hazırlar. Sonra da kendi hazırlanırken Naci çoktan giyinmiş bir şeylerle meşguldur.

S: Naci? Napıyorsun hayatım?

N: Sürpriz.

S: Ay maşallahhh ne çocuklarımızda ne sende sürpriz bitmiyor

N: Babalarına çekmişler ondan karıcım.

S: Bakalım kızımız kime çekecek?

N: Sana çeksin...

Naci karısına doğru birkaç adım atıp yaklaşır. Aradaki mesafeyi kapatır. Beline dolar kollarını.

N: Nazlı bana her baktığında seni görüyorum.. Senin gibi bakıyor bana.. Bir bilsen nasıl bir huzur bu... Karan'a da merhametini vermişsin.. İkisi de sana benzeyen her yönleriyle çok güzeller.

S: Karan aynı sen.. Bana bakan o deniz gözler sana bakıyormuşum hissi veriyor. Hele kokuları.. Kokuları sen... Yoksa sen kitapçıdayken hasretine nasıl dayanırdım ben?

N: Demek o kadar özleniyorum karıcım hm?

S: Özleniyorsun tabii. O nasıl soru?

N: Safiye'm...

Naci sımsıkı sarılır sevdiğine. Huzuru bulur onun kollarında. Birden bacaklarına sarılan iki minik afacanla gülerek oraya bakarlar.

N: Birileri kıskandı galiba.

K: Biişşş dee

Naci iki çocuğunu da kucaklar. Safiye ise karnından taşıyamasa da öpüp koklar kocasının kollarındaki miniklerini.

S: Çıkıyor muyuz o zaman?

N: Hadii çıkalım.

Ailecek çıkarlar evden. Arabaya binerler. İkizler bugün çok mutludur. Oyuncakçıya gidecek olmanın sevinci vardır ikisinde de. Araba yolculuklarına iyice alışmıştır çocuklar da.

Nazlı: Baybaaa bişeee şaykkıı açç.

Naci radyoya basar. Gülümser hemen.

N: Bakın anneniz çok sever bu şarkıyı.

Safiye güler.

S: Sezen Aksu'nun her şarkısı özeldir benim için evet ama bu çok güzel evet.

Birlikte Sezen Aksu şarkıları dinleyerek yollarına devam ederler. Sonunda varmışlardır büyük bir oyuncak mağazasının önünde.

K: Geydikk miii? Geydikk mii?

Nazlı: Duydukk iştee. Geymişizdiyy.

K: Amaaa ışıklayda da duyuyo baybamm.

Nazlı: Baybaa geydikk mii?

N: Geldikk. Hadi bakalım iniyoruz.

Safiye ve Naci inip çocuklarını da indirirler. Ellerinden tutup girerler mağazaya. Çocuklar heyecanla bakar etraflarına. Karan bağırır sevinçle.

K: Baybaaa uçaaaakk! Ayayımm mıı ondann?

Naci güler.

N: Alalımm pilot Karan Ataç.

K: Piyot muu? O nnee?

N: Uçak varya babacım. Onu uçuran kişiye denir.

K: Hanii şenn ayaba şüyüyoşunn onun gibii miii?

N: Evet onun gibiii.

Nazlı annesinin elinden tutup bez bebeklerin olduğu yöne gelmiştir.

Nazlı: Aynee şenn dee bana bundann yapmıştınn.

S: Evet annecim. Çok sevmiştin. Almak ister misin?

Nazlı: Hayıyy. Şenin yaptıklayını çok şeviyoyum benn. Bunlay şeninkinden değil.

Nazlı biraz daha dolanmaya başlar. Bu esnada akülü arabayla kendine doğru gelen Karan'ı görünce kahkaha atar sevinçle.

Nazlı: Aaa Kayannn! Baybamm giybiii ayabaa şüyüyoşunn!

K: Şenn dee binnn.

Safiye gülerek bindirir kızını da oğlunun yanına.

S: Naci düşerler ama nasıl sürecekler?

N: Karıcım kumanda bende. Ben sürüyorum.

Safiye rahatlar o an.

S: Çok tatlıymış bu.

Etraflarına bakarlar. Safiye bebekler için şıngırağı görünce dayanamaz. Karnındaki miniği için alır bir tane. Naci bu ayrıntıyı fark edip tebessüm eder. Kalpli peluş yastığı alır.

N: Bunu da karıma alıyorum.

S: Ay bu nerden çıktı? Çok güzelmiiş.

Naci yanağından öper Safiye'sini.

N: Hoşuma gitti. Hoşuna gider diye düşündüm.

Nazlı'nın sesi duyulur uzaktan.

Nazlı: Aynee bana bunuuu alınnn.

S: Neyi annecim? Alalım göster.

Nazlı elinden tuttuğu kendi boylarındaki bir çocukla gelir sırıtarak.

Nazlı: Benn kendimee Naciii buydumm.