Papatya Kadın

🕊..65

Safiye ikizlerini koyduğu bebek arabasını kitapçıya doğru sürmeye başlar. İkizler ise anın tadını çıkarır.  Yattıkları yerden dışarıyı izlemeye bayılırlar. Bir süre sonra kitapçıya varan Safiye içeriden çıkan kocasıyla göz göze gelir.

N: Safiye'm..?

S: Naci..

N: Sen.. sen nasıl geldin?

Safiye gülümser.

S: Gelip bizi alacaktın biliyorum ama hava çok güzel. Araba boğardı şimdi. Hem seninle yürümeyi çok severdik eskiden de.. Madem eskileri hatırladık.. Her şey olması gerektiği gibi olsun istedim.

Naci huzurla bakar. Yaklaşıp öper yanağından.

N: Hoşgeldiniz..

Diyip bebek arabasına yönelir. Kendini görünce hareketlenen bebeklerine güler.

N: oğlum, kızım.. Hoşgeldinizzz.

Nazlı heyecanla ayaklarını oynatır. Kollarını uzatır babasına doğru. Karan ise güler babasına. Şirin şirin gülmesi bile Naci'yi gülümsetir. Doyamaz ailesine hiç.
Bebek arabasının başına geçer. Kolunu karısına uzatır.

N: Gel Safiye'm.

Safiye Naci'nin koluna girer. Naci karısının girdiği koluyla da tutar bebek arabasını. Parklarına doğru sürerler usul usul.

N: Hava çok güzel bizimkilerin şansına.

S: Ne garip değil mi Naci...?

N: Ne o garip olan Safiye'm..?

S: Annemden gizli, korkarak, kaçarak geldiğim o parka şimdi ellerimle çocuklarımı götürüyorum.. Yüzleri gülsün, eğlensinler diye... Şimdi annelik hangisi oluyor?

Naci yutkunamaz bile o an. Düğüm düğüm olur boğazı.

N: Annelik kimseye sen kadar yakışmamıştı...

Safiye gözünden akan yaşı silerken fısıldar.

S: Bugün ağlamak yok...

N: Gülüşünle bahar getir yüreğime.

Safiye hem ağlar hem güler.

S: Ay Naci iki dakika bırak şu sözlerle oynamayı ya.

N: Şikayetçi misiniz Safiye hanım?

S: Senden şikayet mi? Bakarız.

Diyip göz kırpar. Naci güler. Sonunda varırlar parka...

Yıllar önceki hayalleri gibi tam oyuncakların önünde dururlar. Şanslarına kimse yoktur bu saatte. Tenha olması biraz da olsa rahatlatır Safiye'yi.

S: Ee nasıl bindireceksin? Düşerlerse?

N: safiye'mm. Biz burdayız. Olmayacak öyle bir şey.

Naci bebek arabasından Karan'ı alır. Salıncağa götürür. Safiye kocasından önce koşar. Salıncağa örtü serer. Yavaş yavaş hastalığı azalsa da korku az da olsa vardır... Tedavilerin de etkisi büyüktür bunda.

Naci Karan'ı oturtur salıncağa. Kemeri indirir önüne düşmemesi için. Aynı şekilde Nazlı'yı da alıp yanındaki salıncağa oturtur. Arkalarına geçer. Aynı anda hafif hafif itekler salıncakları.

Bebekler ilk kez karşılaştıkları bu oyuncaklara bayılırlar. Aynı anda kahkaha sesleri yayılır kocaman parkta. Safiye ise salıncakların önünden bakar onlara gülerek. Naci oyunlarına karısını da dahil ederek bağırır sallarken.

N: Yakalaaa annesi!!

Safiye kahkaha atarak açar kollarını. Yakalayacak gibi hareket yapınca bebeklerin eğlencelerine daha da neşe katılır. İkisi de ellerini annelerine doğru açıp ileri giderken ellerini ellerine değdirir. Geri giderken de minik ellerini yumruk yaparlar. Annelerine yaklaşınca yine avuçlarını açıp çak yaparlar. Oyun haline gelmiştir bu.

Naci ara ara telefonunu çıkarıp bu anlarının fotoğrafını çeker. İleride her anılarını göstermek ister bebeklerine. Ne kadar mutlu olduklarını göstermek ister.

N: Safiye'm..

S: Efendim Naci?

N: Sıra sende.

S: Ne sırası?

N: Sallanma sırası.

S: Ay Naci şaka yapıyorsun heralde.

N: Gayet ciddiyim.

S: Naci saçmalama.

Naci Nazlı'yı kucaklar kaldırır salıncaktan. Boşalan salıncağı gösterir.

N: Otur canım.

Safiye şaşkınca oturur. Naci de karısının kucağına verir ikizleri. Aynı anda sallamaya başlar. Rüzgara karşı meydan okur gibi sallanırlar. Bu kez kahkaha sesleri çok daha fazladır.

🕊🕊🕊🕊

Parkta bebeklerinin uykusu gelmesiyle bebek arabasına koyup yatırırlar. Safiye usulca üstlerini örtüp her zamanki yerlerine geçtiğinde masada iki çay görür. Tebessüm eder.

S: Düşünceli halin.. Aşık olduğum özellikler arasında.

N: Aşıksın yani?

S: Şüphen mi var?

N: Hayır. Sadece.. dudaklarından duymak çok hoşuma gidiyor.

S: Aşığım.. Oldu mu?

Naci dayanamaz yaklaşır öper.

N: Ben de.. Çok aşığım.

S: Hadi oturalım..

Otururlar beraber yan yanadırlar bu kez.. Safiye başını kocasının omzuna yaslar.

S: Naci.. Çok güzeldi..

N: Hayalimizi gerçekleştirdik Safiye'm..

S: Meğer ne çok yarım kalmışlıklarımız varmış.. Hepsini tamamlayalım böyle...

N: Söz veriyorum tamamlıycaz...

Safiye birden şaşırtıcı şekilde çaydan yudumlar.. dışarda bir şey içmesi Naci'yi şaşırtsa da gelişmeler mutlu eder aynı zamanda.

S: Çay.. güzelmiş..

N: Sen de çok güzelsin Safiye.

Safiye hafif gülerken kolunu dolar omzuna yaslandığı kocasının. Gözlerini huzurla kapatırken macun şekeri satan adamın sesiyle açar gözlerini.. Değişiminin adımlarıdır bunlar..

S: Naci.. Macun şekeri yiyelim mi...?

Eskiden burda yedikleri şeylerdendir o da...