Papatya Kadın

🕊..109

Sibel heyecanla gelmiştir. Leyla elini hiç bırakmaz. Teyzesi de olsa anne diyordur o büyüttüğü için. Zile basarlar. Safiye koşup açar kapıyı. Karşısında görür Sibel ve Leyla'yı.

Sibel: Kızımm

S: Sibel annemm..

İkisi de birbirlerini görünce gözleri dolmuştur. İkisi de birbirine kocaman sımsıkı sarılırlar.

S: Hoşgeldin Sibel annem.

Sibel: Hoşbulduk güzel kızım benim.. nasıl da özlemişim..

S: Ben de.. ben de çok özlediim.. Leylaa sen niye yabancı gibi duruyorsun kız orda gel bakalım sarılalım.

Leyla'nın yüzünde tatlı bi tebessüm oluşur hemen utanarak yengesine sarılır.

S: Hatırladın mı beni? Yıllarca önce okulda gelmiştin yanıma.. Lisedeydim tabi o zaman..

Bunu derken bile içi cız eder..

L: Hatırlamaz olur muyum Safiye abla? Asıl sen hiç unuttun mu beni diye sormalısın. Naci abimin hep dilindeydin unutmak ne mümkün

İkisi de gülerler Leyla'nın bu lafına. Kapıdaki sesleri duyan Nazlı ve Karan kapıya doğru gelirler.

Sibel: Leyla abla ne kızım? Yengen o artık senin.

Safiye gülümser.

S: Anne ne isterse onu desin bana.

Nazlı ve karan kapıdan bakarlar.

Nazlı: Aaa geymiişşleyyy.

K: Baybannnemişş hangişii?

Nazlı: Büyükk oyann. Baybamın aynesii unuttun muu akıyımmm?

K: Haya daa baybamın kaydeşi miydiii?

Nazlı: Hıı hııı.

Seslere döner hepsi. Sibel'in gözlerinden yaşlar süzülür artık dayanamaz.

Sibel: Torunlarım mı?

S: Evet anne torunların..

Safiye çocuklarına dönüp tanıtır babannelerini.

S: Çocuklar bakın bu babaanneniz Sibel, bu da babanızın kardeşi Leyla halanız

K: Şafiyem baybaannemiş şenin giybi çok tayytlıymış

N: Hayamış da öyye

Çocukların tatlı tepkileri yüzlerde tebessüm oluşturmaya yeter.

S: Geçin anne ayakta neden kaldınız?

Sibel ve Leyla girerler içeri. Sibel kollarını açar usulca.

Sibel: Gelin bakıyım babannenize.

İkizler tatlı tatlı koşup sarılırlar aynı anda.

Nazlı: Hoşgeydinnn.

K: Baybannnemiş mişin şen bişim?

Sibel: Öyleyim tabii ya. Çok güzelsiniz siz.

Nazlı: Neden ağyıyoşun?

Sibel: Mutluluktan güzelim.

S: Anne.. İsimleri Nazlı ve Karan.

Sibel: Nazlı.. Karan.. ne güzel isimleriniz varmış sizin böyle

L: Abime ve yengeme çok benziyorlar resmen anne bakar mısın..?

N: Ben küçük şafiyeymişim bayybam bana başen öyye diyoy

K: Ben de küçük naciymişim ayynem de bana öyye diyoyy

Sibel kollarına alır minikleri. Salona geçerler oturmaya. İkizler babannelerini de halalarını da çok severler. Leyla usulca Safiye'nin yanına yaklaşır.

L: Yenge çıkıyor musun?

S: Evet şimdi çıkmam lazım ama anneme nereye gittiğimizi söyleme olur mu? Akşam Naci sürpriz yapmak istedi.

Leyla heyecanla bakar.

L: Bu kez doğumhanede annem de ben de destek olucaz size.

Safiye minnetle gülüp sarılır Leyla'ya.

S: Sağol Leyla.. Çok sağol..

Sibel seslenir.

Sibel: Safiye! Leyla! Nerdesiniz?

S: Annecim ben bi çıkıyorum bir şeyler alıcam.

Sibel: E kızım deseydin ya yoldan geldik alırdık.

S: Zahmet olsun istemedim annecim.

Sibel: Naci alır gelirken.

S: Yok yürüyüş iyi gelir. Dönüşte Naci'yle beraber geliriz zaten.

Sibel: Tamam güzel kızım siz nasıl derseniz.

K: Aa ayışveyiş mii? Kaydeşime gitmiyo muydunuz şiz?

Leyla hemen atlar.

L: Halacım kardeşin yanında ya hadi oyun oynayalım biz beraber

Safiye derin bir ohh çeker. Dışarıya doğru çıkmadan önce son bir kez daha evdekilerle konuşur.

S: Anne istediğin bir şey var mı gelirken getirelim.

Sibel: Yok kızım siz sağ salim gelin başka bir şey istemem.

S: Leyla senin var mı istediğin bir şey?

L: Hayır abimle bir an önce gelin bana yeter.

Safiye tebessüm edip gülümser.

S: Çocuklar konuştuğumuz gibi babaannenizi de halanızı üzmek yok anlaştık mı?

K/N: Ayynayştıık.

K: Çok geciyykmeyin şafiyeem ben şeni çok özyeyiim

S: Oyy annesi kurban olsun tamam oğlum gecikmeyiz. Siz akıllı uslu durun en sevdiğiniz çikolatayı da alırım.

K/N: Şemşiyeyi çikoyata mııı yaşaşııınn

Sibel eskiyi hatırlar.. Oğlunun elinde gördüğü o kırmızı şemsiyeli çikolata gelir aklına. Tebessüm eder. Safiye ise çıkar evden. İçi çok rahattır. Naci'yi arar.

S: Alo..

N: Canımınn içiii.

S: Canımmm. Çıktım ben.

N: Geldi mi annemler?

S: Geldiler hayatım. Çocukları bıraktım onlara. Çıktım şimdi işte. Yanına mı geliyim?

N: Ben seni almaya gelirim güzelim

S: Naciyi buraya kadar gelip hiç vakit kaybetme ben oraya gelirim ordan ağrı gideriz hem ben gelene kadar sen de son işlerini halledersin.

Safiyenin naciyi böyle düşünmesi nacinin yüzünde tebessüm oluşturmuştur. Karısını böyle görmek huzurlandırıyordu.

N: Tamam karıcım sen nasıl istersen bekliyorum seni o zaman.