Papatya Kadın

🕊..165

Geceyi uzak da olsalar Ataç ailesi birlikte geçirir. Naci her ne kadar uzakta olsa da mesafe kilomatrelerde değil kalpte başlar.  Safiye sabah gözlerini açtığında ikizler çoktan kalkmış güne başlamışlardır bile. Duru da yoktur. Korkar aniden. Tam hızla kalkacakken yanına konulmuş notu görür.

"Ablacığım. Nazlı ve Karan söyledi. Eniştemsiz uyuyamamışsın tüm gece. Şimdi sen hazır uyumuşken al uykunu. Çocukları da merak etme. Gülben ablamla birlikte kahvaltı hazırladık. Yaptırırız biz onlara da.... Neriman"

Safiye notu okuyunca rahatlar bir nebze olsa da. Çocuklarının iyi olduğunu bilmek yüreğine su serper. Gerçekten de Naci olmadan ilk gecesi bile çok zor geçmiştir. Şimdiden çok özlemiştir kocasını. Telefonu eline alır. Herhangi bir mesaj var mı diye... Tabi ki vardır.

"Aramızdaki kilometrelere rağmen aslında şuan yanı başındayım. Mesafe de neymiş? Sen benim sol yanımsın. Yine güne seni severek başladım. Günaydın sultanım."

Safiye anında huzur dolar. Güne yine sevdiği adamla başlamıştır. Keyfi de yerindeyken hiç zaman kaybetmek istemez. Yapacak çok işi vardır bugün. Naci geldiğinde hem kaybettikleri zamanı telafi etmek hem de son yaşadıkları o kırgınlığın üzerine sünger çekebilmek için baş başa bir tatili hak etmişlerdir. Normal zamanda elli defa düşünüp öyle karar verecekken Safiye şuan aniden verdiği kararı hayata geçirmeye hazırlanıyordur.

Hemen fırlar yatağından. Hızla banyoya gidip elini yüzünü yıkar. Sonra da giyinir ve iner aşağı.

S: Günaydınnnn!

G: Günaydınn ablaaa. Keyfin yerinde bakıyorum da.

S: Yerinde Gülben. Kocamın gelişinden 1 gün daha eksildi.

G: Abla ya. Maşallah size. Aşkınız öyle derin ki...

S: Çok derin Gülben... Ee nerde benimkiler?

G: Babamla bahçede oynuyolar. Neriman da yanlarında.

S: Kahvaltı falan ettiler mi?

G: Ettiler abla kendi ellerimle yedirdim. Duru'ya da sütünü verdim.

S: Ilıttın ama dimi? Bak çok sıcak da olmayacak buz gibi de...

G: Baktım abla ya. Gönlünü rahat tutsana sen. Keyfi yerinde hepsinin.

S: Gözümle görmeyimce rahat edemem ki. Ben bir bakıyım.

Safiye tam bakmaya çıkarken birden döner kardeşine.

S: Gülben.

G: Efendim abla?

S: Ceylan geldi mi?

G: Yok abla neden?

S: Bugün biraz işimiz var da onunla.

Diyip sırıtır ve bahçeye çocuklarının yanına çıkar. Bu esnada Naci de sabah erkenden ılık bir duş almış ve hazırlanıp Han'ı da kaldırmıştır. Ne kadar hızlı biterse o kadar çabuk ailesine kavuşacaktır çünkü...

Han esner.

H: Ya Naci rüyanda mı gördün beni? Diktin bizi buraya sabah sabah.

N: Çok söylenme. Keyfimden mi kaldırdım? Hadi başlayalım şu işlere de erken bitsin. Karımı deli gibi özledim ben. Hem çocuklarımın kokusu olmadan nasıl duruyum ben burda?

H: Daha geleli 24 saat anca oldu. Bir bismillah de be adam.

Naci önden yürür.

N: Çok yavaşsın Han çok. Eniştenden örnek al.

H: Çok pardon eniştecim ya.

Naci de Han da gün boyu işlerle uğraşırken Safiye de bir yandan çocuklarıyla ilgilenmiş, diğer bir yandan Naci'ye hazırladığı sürpriz üzerinde Ceylan'la birlikte çalışmıştır.

Ama yine gün sonunda korkulan olur. Safiye odaya geçtiğinde yine Naci'nin olmayışı tokat gibi çarpar suratına. Saate bakar. Arada zaman farkı olduğundan Naci henüz gelmemiştir diye düşünür. Zaman geçirmek adına kendini duşa atar. Ilık bir duş alıp bornozla çıkar banyodan. Uzanır yatağa. Zamanlaması işte şimdi çok güzeldir. Naci tam o an aramıştır çünkü.

N: Safiye'm.

S: Hayatım. Yeni mi geldin odaya? Yemek falan yedin mi? İşler ne durumda? Han üzüyor mu seni?

Naci bu lafkara tebessüm eder.

N: Güzelim her şey yolunda. Merak etme. Tek eksik sizsiniz. 2 gün bitti ama ben hasretinize dayanamıyorum.

S: Ben de Naci....

N: Çocuklar nasıl iyiler mi? Bir bilsen nasıl burnumda tütüyorlar.

S: İyiler babası. Bizim de tek eksiğimiz sensin.

Naci konuyu dağıtmak ister.

N: Nasıl geçti günün?

S: Sensiz geçti. Şimdi de duş aldım uzandım öyle.

N: Duş mu...?

Safiye güler.

S: Orda bari rahat dur be adam.

N: Aaa Safiye'm ben ne dedimm?

S: Daha demedin ama diyeceğini biliyorum.

N: E biliyorsan diyim o zaman... Şimdi senin ıslak saçların omuzlarını döverek yastığı ıslatıyordur. Kurutmaya çalışmış ama üşenip bırakmışsındır.

Safiye kıkırdar. Doğrudur çünkü. Eli usulca saçlarına gider. İşaret parmağuna doladığı bukleyi döndürür elinde.

S: Başka?

N: Zarif bedenin... Suyla narince ıslanmış su damlacıkları bedeninde pürüzsüz duruyordur...