Uzun zamandır bu kadar neşeye şahit olmamış apartman bebek sevinciyle bu özel anlara şahit olmuştur artık. Herkeste bir gülümseme varken Safiye ve Naci'de oluşan gülümseme çok daha derindir.
Safiye içeri girer elindeki bebek patikleriyle.
S: Naciii...
Diye fısıldar hem bebekleri uyandırmamak hem de kocasını uyarmak için. Aynı fısıltıyla cevap verir Naci.
N: Safiye'm ne oldu?
S: Uyandırma yavaş. Sen gitmedin mi daha?
N: Kitapçıya gidicem ama bırakıp çıkamadım ki bir bizimkileri.
Safiye güler.
S: Öyle dimi? Bir saniye bile ayrılmak istemiyor insan yanlarından..
Diyip durgunlaşır. Naci şaşırır.
N: Safiye'm iyi misin? Neden durgunlaştın?
Safiye yatağın ucuna oturur. Gözleri hüzünle bakar. Naci anlar karısının halinden. Yanına oturup bakar ela gözlerine.
S: Naci.. Ben sandım ki anne olunca annemi affederim... Ama öyle olmadı.
N: Nasıl?
S: Annemi anne olunca anlarım sandım ama daha da anlamsızlaştı her şey... Ben orda yatan o iki bebeğimden birinin saçının teline zarar gelmesin diye canımı bile veririm. O nasıl bu kadar katı olabildi ki bize? Anlayamam artık onu imkansız...
Naci karısının elinin üzerine koyar elini. Safiye devam eder lafına.
S: Babam da anlamsızlaştı.. Sadece annem değil ki... Babalık senin yaptığın gibi olur.. Gece benimle uyanıp, her ağlamalarına benimle koşuyorsun... Babam için tek evlat vardı ama.. Hep sandım ki oğlunu kaybetti ondan acısı var diye sevmiyor... Ama öyle değilmiş. Bak 2 bebeğimiz var.. Birini birinden ayırsam kalbim sıkışır duramam ben. O nasıl görmezden gelebildi diye düşünmeden edemiyorum.
Naci yaklaşıp öper alnından karısını.
N: Sana demiştim dimi? Sen dünyanın en mükemmel annesi olacaksın diye... Safiye'm.. Biz kanayan yaralarımızı bebeklerimizle tamamlıycaz. Bak dünyaya gelmek onların seçimi değildi. Biz onları hayatımıza dahil ettik heyecanla.. Sevgiyle.. Kötü bir hayat yaşamak da onların seçimi olamaz. Bu yüzden son nefesime kadar hem senin hem onlar için durmadan çabalıycam ben.
Safiye sıkı sıkı sarılır kocasına. Bu sırada bebek sesleri gelmeye başlar. Beşiklerde oluşan hareketlenmeye güler Naci.
N: Bak bizimkiler kıskandılar. İki dakika yakınlaştık ya.
S: Naciii.
Safiye kalkar ayağa. Beşiklerin başına gider. Şefkatle bakar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
S: Benim miniklerim uyanmış.
Karan annesine diker gözlerini. Işıl ışıl bakar. Safiye sevgiyle kucağına alır oğlunu. Nazlı ise babasının kucağından bakar onlara.
N: Anlaşıldı ben bugün gitmiycem işe falan.
Safiye güler.
S: Günlerdir evdesin zaten.
N: Ayrı kalamam ki ben. Hem tek yorulursun sen.
S: Naci tek kaldığım mı var? Babam da Gülben de kucaktan indirmiyor ki bizimkileri.
N: E herkesin bu evde bir bebek olmasına ihtiyacı varmış Safiye'm.
Diyip açar kollarını. Safiye ve Naci bebekleri babalarının kollarına bırakırken Hikmet'in keyfine diyecek yoktur.
S: Baba dikkat et nolur.
H: Delinin zoruna bak sanki ilk bebek tutuşum.
S: Baba iki taneler ya ondan dedim.
H: Tutarım ben torunlarımı.
Safiye yılmış şekilde bakar.
N: Safiye'm ben çıkıyorum.
S: Tamam Naci geçiriyim ben seni.
N: Sen dinlen yorma kendini. Bak üstünden kaç gün geçerse geçsin dinlenmen lazım. Yorma kendini böyle.
S: Alt tarafı geçiricem Naci. Hem aklım kalır olmaz.
Naci pes etmiş şekilde kapıya yürür. Safiye de takip eder onu. Güler birden.
S: Kaç yaşına girdin hala bir gömlek yakası düzeltmeyi öğrenemedin Naci.
N: Sen düzelt diye bilerek böyle bırakıyorumdur belki.
Diyip göz kırpar. Safiye ima ile yaklaşır. Ellerini usulca yakasına koyar. Özenle düzeltir. Ardından az önce düzelttiği yakadan tutup kendine çeker ve öpücük kondurur dudaklarına.
S: İyi işler.
Naci çapkınca bakar.
N: Zaten çıkasım yoktu şimdi seni de alıp odamıza geçesim var. Napıcaz?
Safiye kahkaha atar.
S: Hadii Naciii hadiii.
Naci de güler ve ayakkabılarını giyip çıkar. Safiye arkasından aşkla bakar. Sonra da kapatır kapıyı. İçerden bebeklerden birinin ağlama sesini duyar. Hemen koşar.
