Papatya Kadın

🕊..74

Banyolarını yapan Nazlı ve Karan'ın yavaş yavaş uykuları gelmeye başlamıştır. Safiye çocuklarını uyutup odalarına götürür. O sırada Naci şömine için dışarıdan odunları getirip yakmıştır bile. Karısının geldiğini seslenene kadar farkına varamaz.

S: Naci...

N: Heh gel Safiye'm ben de tam şömineyi yakmıştım.

S: Artık şu Gülruh olayını konuşsak mı diyorum?

Naci konu açılınca karısına bakarak koltuğa geçer. Yanına da yer açar Safiye için. Aynı anda konuşmaya devam eder.

N: Safiye'm konuşacak çok bir şey yok her şey sana anlattığım gibi. Sence de fazla abartmıyor musun bu meseleyi?

S: Ben mi abartıyorum Naci? Geldiyse geldi napalım yani neden sana öyle bir mesaj geliyor seni ne ilgilendiriyor anlamıyorum ki?

N: Safiye'm.. Gülruh geldi evet ama işi benle olsa kendisi mesaj atmaz mıydı? Neden bir başkası mesaj atsın?

S: Ben de onu sorguluyorum. Bak evliyiz biz. Eğer sana böyle bir mesaj geldiyse benim el atmam gereken bir mesele vardır.

N: Bana hiç mi güvenmiyorsun?

S: Güven değil bu Naci. O eski karın senin. Çocuk yaptığın kadın hani..

Son lafı iğneliyici söylemiştir. Naci durgunlaşır.

N: Safiye.. Bilmediğin şeyler de var. Gülruh geldiyse sebebi ben değilim ama.. Sen varken hiç kimse umrumda değil.

S: Tamam anlat bileyim neymiş o bilmediğim şeyler?

Naci derin bir nefes alır.

N: Safiye biliyor musun ben sana asla yalan söylemedim... Senden başkasını hayatıma alamadım dediğimde de yalan değildi... Güvenmiyor musun bana?

S: Ne demek şimdi bu?

Naci cümleyi nasıl toparlayacağını bilemezken Safiye sabrı kalmamış şekilde isyan eder artık.

S: Naci anlatacak mısın artık? Gerçekten ciddi bir şekilde sinirlenmeye başlıyorum. Bir de hiç mi güvenmiyorsun bana diyorsun. Ben güveniyorum ama asıl güvenmeyen sensin bir türlü anlatmadın lafı çevirmeye çalıştın anlat artık neler oluyor?

N: Safiye'm güvenmemek değil olur mu hiç öyle şey sadece.. Sadece nasıl anlatacağımı nereden başlayacağımı bilmiyorum.

S: ...?

Safiye'nin sorgulayıcı bakışları karşısında Naci nettir.

N: Tomris.. tomris aslında bizim çocuğumuz değil.

S: Na nasıl? kimin çocuğu?

N: Tomris'in biyolojik babası ben değilim.

Bunları söylemek Naci için ne kadar zorsa Safiye için de dinlemek bir o kadar zordur. Safiye'nin o an nutku tutulur.

S: O ne demek Naci?

N: Biyolojik babası ben değilim demek.. Gülruh ile evliliğimiz kağıt üzerindeydi. Tomris için sadece..

Safiye ağzı açık bakar.

S: Ama bana.. Benim dedin..?

N: Benim çünkü. Biyolojik olmaması babasını değiştirmiyor.

Safiye'nin gözleri dolmuştur çoktan. Tek değildir ama. Naci de ondan farksızdır.

S: Naci.. Anlat.

N: Zamanında hamile kaldığını söyledi. Ailesini biliyorsun. Babası yaşatmazdı onu. Benden yardım istedi. Bebeği aldıramamış... Bulduğumuz tek yol kağıt üzerinde bir evlilikti.. Tomris benim kızım. Kanımdan değil ama canımdan.

Safiye'nin o an duyduklarının karşısında dili lal olmuştur ne diyeceğini bilememiştir.

N: Gülruh bizim yakın arkadaşımızdı biliyorsun benden çaresiz bir şekilde yardım istedi onu yarı yolda bırakamazdım.

S: Babası peki? o nerede? babası kim? bu şehirde mi yaşıyor?

N: Babası Ertan diye bir adammış söylediğine göre. Gülru ile sadece tek seferlik yaşadıkları bir şey düşündüğü gibi gitmemiş. Adam zaten bebeği duyunca aldır diye baskı da yapmış. Reddetmiş istememiş. Şuan yurt dışında yaşıyor.

Safiye'nin gözlerinden yaşlar süzülür.

S: Naci.. Babam özdü.. Yaptığı babalık ortada ama sen öyle bir babasın ki.. Kendi kanından olana da olmayana da sahip çıkıp sevgini esirgemeyecek kadar özel bir adamsın sen.

N: Benim güzel karım.. Sen de aynı şeyi yaptın.. doğurmadın ama kardeşlerine ablalık değil annelik yaptın sen.

S: Naci peki Tomris'in bilmeye hakkı yok mu?

N: Biliyor bu meseleyi. Biyolojik olarak benden olmadığını biliyor ama gerçek babasından habersiz. Kaybetmekten o yüzden o kadar korktu beni de..

S: Peki hiç babasını merak etmedi mi? sormadı mı?

N: Sordu tabiki ama merakla sormadı nefretle sordu.

S: Nasıl yani?

N: Annesiyle onu bir başına bıraktığı için ona çok kızgın.

S: E haklı ama Naci. Gülru'ya aldır demiş istememiş resmen adam çocuğunu. Bu nasıl adam ya? O cümleyi kurmak yürek ister bir can o hem de senden bir can... Tomris'in yerine koyuyorum kendimi ve kızmakta gerçekten hak veriyorum ve üstelik Tomris'in her şeyi detaylıca bilmeden kızması böyleyse tam öğrendikten sonra ne hale gelir düşünmesi bile üzücü. Benim babam da beni istemiyordu. Onu en iyi ben anlarım..

Naci Safiye'nin dediklerini can kulağıyla dinlemiştir. Naci kendini öyle bir çıkmazda hisseder ki bu durumu nasıl toparlayıp halledeceğini bilemez.

N: Safiye. Ben de bilmesi taraftarıyım ama annesiyle konuştuklarında istemediğimi söylemiş o adamı.. Hoş Ertan istemiyor zaten.. Ne olursa olsun benim kızım Tomris. Ve şunu çıkarma aklından. Ben seni sensiz yaşadım. Yaşardım da.. Başkası olmadı.

Safiye birden sımsıkı sarılır sevdiği adama. İçten içe bu kadar geç anlattığı için kızsa da bunun ha diyince anlatılabilecek bir şey olmadığının bilincindedir. Artık daha başkadır her şey.. Kocasının kendisinden başkasıyla olmadığını bilmek bile yüreğine su serper.

S: Naci.. Ben o acı yüzünden...

N: Şşttt.. Tamam güzelim.

Safiye daha sıkı sarılır. Konunun bilinmesine rahatlar en azından. Naci biraz ortamın havasını dağıtmak karısını üzüntüden kurtarmak ister.

N: Ben Tomris'in babasıyım ama babadı olduğum başka evlatlarım da var.

Gülümser ve devam eder.

N: Bizimkilerin doğumgünü geliyor.

S: Evettt. Daha dün gibi Naci ne ara bu kadar hızlı büyüyorlar anlam veremiyorum.

N: Günler, haftalar, aylar geçtikçe çocuklarımız senin gibi daha da güzelleşiyorlar.

S: Aman Naci kaçırma fırsatı hemen sen de

N: Aaa karım değil misin kaçırmayacağım tabi

S: Nacii şey diyorum acaba bizim çocukların doğum günü partisini bu orman evinde mi yapsak? ilk yaşları o evde kutlansın istemiyorum o evin çok az güzel anıları var ama burası..burası bambaşka..

N: Çok çok güzel fikir
Safiye'm. Sizinkiler de hem evimizi görmüş olurlar yerini öğrenmiş olurlar.

Safiye bir an için duraksar...

S: Naci.. Han aradı. Barışmak istiyormuş baba. Üzülüyormuş.