Safiye dolu gözlerle sarılır babasına. Gözlerinden akan yaşı siler ardından.
N: Sulu göz karım benim.
Naci çalan telefonu açar
N: Efendim Neriman?
Neriman: Enişte ablam nasıl? Bebek nasıl?
N: Doğdu kızımız çok şükürr.
Neriman: Ayyy! Teyze oldum ben tekrarr.
Safiye atlar.
S: Naci çocuklar nasılmış?
N: Neriman ikizlerimiz nasıl bunaltıyorlar mı seni?
Neriman: Yok enişte çok iyiler. Bi gece uyumakta huysuzlandılar ama şimdi kardeşimizle oynarız diye heyecandan yerlerinde duramıyorlar.
İkizler koşar birden.
K: Aynemm mii??? Baynaa daa veyy!!
Nazlı: Bişş dee konuşşcazzz.
Neriman da Naci de sesi hoparlöre verirler karşılıklı.
S: A..annecimm...
K/N: Ayneee!! Çok koyktukk bişş!
S: Korkmayın hiç korkmayın çocuklarım. Biliyor musunuz kardeşiniz doğdu.
K: Ayneee yaşılll?
S: Çok güzell.. Bir görseniz.. Siz şimdi uslu uslu durun teyzenizi üzmeyin.. Biz kardeşinizi de alıp gelicez size...
Nazlı: şöşş müü?
S: Sözz güzel kızım söz.
Telefonun kapanmasının ardından Safiye birden açılan kapıya yöneltir bakışını. Hemşirenin kucağında minicik tulumu özenle giydirilmiş dünya tatlısı kızı görünür.
S: Annecimm!!
Herkesin gözü minik prensese çevrilir o an. Naci ve Safiye ışıl ışıl bakarlar kızlarına. Hemşire bebeği getirir. Usulca annesinin sevgi dolu kollarına bırakır.
H: Hayırlı olsun. Kontrol için tekrar gelicez.
S: Sağolun.
Hemşire çıkar odadan. Aileyi yalnız bırakır. Hepsi bebeğin başına toplanır. Gözlerini alamazlar güzelliğinden. Naci de yatakta karısının yanına ilişmiştir hemen. Kızına daha yakından bakıyordur. Yaklaşır ve bebeğinin yumruk yaptığı minik elini okşar. Duru uykusunda eline dokunulunca açar parmaklarını usulca. Babasının parmağını sarar avuç içine. Safiye gülümser. Kocasına dönüp yanağından öper.
S: Hiç şaşırtmıyor şefkatin beni...
N: Karıcım... Dünyanın en mükemmel annesisin sen.. teşekkür ederim bana tekrar bu mutluluğu yaşattığın için.
Safiye huzurla kucağındaki kızına bakar. Yaklaşıp koklar uzun uzun.
H: Maşallah Safiye aynı sen.
G: Çok güzel abla yaa
Han: Abla ismi ne?
Safiye ve Naci bakışıp gülümserler.
S: Duru oldu kızımızın adı.
N: Annesi gibi duru bir güzelliği olsun istemiştim bu ismi seçerken... Yanılmamışım. Çok güzeller.
C: Aramıza hoşgeldin Duru.
Deniz girer gülümsemesiyle içeri.
D: Safiye, Naci bey. Hayırlı olsun.
S: Çok sağol Deniz. Emeğin büyük.
N: Sağolun.
D: Allah analı babalı büyütsün.
Herkesin dudaklarından amin sözcüğü dökülürken Duru uyanır. Mızmızlanmaya başladığında anlar Safiye..
D: Safiye bebeğinle ilk temaslı bağını kurman için emzirmen gerek biliyorsun.
S: Hıı hıı biliyorum.
İlk sütü vermesi gerekiyordur. Bebek konusunda bilgilidir zaten ama ikizlerin doğumundan daha da tecrübe kazanmıştır bizzat yaşayarak. Naci durumu anlar.
N: Ee galiba kızımız acıktı.
D: Evet biraz izin verir misiniz?
Der Deniz sevecen ve tatlı bir dille. Odada Deniz, Naci, Safiye ve Duru kaldığında doktor konuşur tekrar.
D: Bir aksilik görünmüyor. Bebeğin durumu da Safiye'nin durumu da gayet iyi.
N: Çok şükür.
D: Yarın taburcu olabilirsiniz
N: Sabah işlemleri hallederim ben sağolun.
Deniz başıyla selam vererek çıkar odadan. Nihayet Safiye ve Naci bebekleriyle baş başa kalmıştır. Naci desteğini esirgemeden yardım eder. Usulca tutar bebeğini.
N: Safiye'm ben kızımızı tutuyorum hadi sen de aç üzerini de doysun karnı.
S: Evet Naci. Kızımız çok acıkmış baksanaa
Safiye heyecanla açar göğsünü. Eşinin kucağına bebeği usulca yatırmasıyla çok daha rahat ve iyi hisseder. Duru minicik olmasına rağmen şimdiden çok akıllıdır. Hemen emmeye başlar. Safiye tebessüm eder. Kendini emen miniğini izler hayran hayran. Duru gözlerini annesine diker. Emerken tekrar uyuyakalır.
N: Şimdi hayatımız daha da güzelleşti birtanem.
S: Öyle Naci.. Ben anneliği çok sevdim.
N: Annelik sana öyle yakışıyor ki...
Naci yaklaşıp karısının dudaklarına masum ve telaşsız bir öpücük bırakır.
N: Ben birazdan taburcu işlemlerini hallederim. Sonra geçeriz eve.
S: Karan ve Nazlı çok sevinecek.
N: Sorma annesi heyecandan yerlerinde duramıyorlarmış.
Safiye tebessüm eder.
S: Çok özledim onları da.
Daha lafını bitirmeden acıdan hafif dişini sıkar. Daha doğumun acısı tazedir. Naci anlar karısını.
N: Hayatım evde yeterince yorulacaksın. Bak artık 3 çocuğumuz var. Ağrın da var şimdi kendini bu kadar yorma. Bak Duru uyudu. Hadi sen de dinlen biraz. Uyu.
S: Ama.. ya uyanırsa?
N: Ben burdayım uyanırsa karıcım. Korkma. Beraber bakıcaz kızımıza da.. Yanındayım ben senin.
Safiye şükreder içinden.
S: İyi ki varsın Naci..
N: Sen de sevdiğim.. sen de...
Naci minik kızını usulca beşiğe yatırıp üzerini örter. Özenle en rahat halini hazırlar ona. Ardından da Safiye'sinin rahatı için uğraşıp örter üzerini. Safiye huzurla kapatır gözlerini. Artık dinlenmesi gerekiyordur.. Sabah ikizler de kardeşleriyle tanışacaktır...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
