Papatya Kadın

🕊..143

Karan ve Nazlı evin içinde bir sağa bir sola koşuştururken Neriman da peşlerinde helak olmuştur şimdiden.

Neriman: Nazlıı, Karann ama kahvaltı etmeniz lazım.

K: Aynem neydee teyşee?

Nazlı: Eveytt geyşinn aytıkk.

K: Biş kaydeşimişiii çokkk meyak ediyoyuşş yaa.

Neriman: Bugünn gelecekler ama önce yemeğimizi yiyelim dimii?

K: Aynem üşülüy diymii?

Neriman: Evet yemezseniz çok üzülür.

Nazlı: Yiyelimm o şamann.

Çocuklar heyecanla otururlar yemeklerinin başına. İkisi de çok heyecanlıdır. Sabaha kadar karısının ve minik kızının başında sabahlayan Naci uyuyakalmıştır en sonunda uykuya pes ederek. Gözlerini açan Safiye hastanede olduğunu idrak edince hatırlar Duru'nun aralarına katıldığını. Yüzüne yayılan huzurlu tebessümle usulca doğrulur yattığı yerden. Beşiğe doğru bakar. Duru mışıl mışıl uyuyodur. Şefkatle izler onu güzeller güzeli annesi...

Uzanıp usulca minik elini okşar. Duru sanki annesini hissetmiş gibi uyurken gülümser. Bu ana tanıklık eden Safiye de gülümser hemen. Fısıldar sevgi dolu bir tonda..

S: Meleğim... Güzel gülüşlü kızım benim.

Safiye başını kocasına çevirince uyuduğunu görür. Belli ki sabaha kadar başlarında sabahlamıştır Naci. Safiye huzurla bir süre de bu dünyanın en mükemmel babasını seyretmekle meşgul olur. Deli gibi aşıktır bu adama. Binlerce şükür sebebi vardır artık. Usulca uzanıp kocasının ceketini üzerine örteceği sırada Naci uyanır. Panikler bir an boş bulunup.

N: Safiyem! Noldu iyi misin? Bir şeye mi ihtiyacın var?

S: Şşş hayatım sessiz ol kızımız uyuyor.

Naci bakışını beşiğe çevirip gülümser. Rahatlamıştır. Ses tonununu azaltarak konuşur.

N: İyisin dimi hayatım? Ağrın var mı?

S: Hafif var ama önemli değil. İyiyim ben.

N: Doktor çağırıyım mı?

S: Yok Naci normal bu. İlk kez doğum yapmıyorum ya.

Der sırtarırken. Bu gülüş Naci'nin çok hoşuna gider. Yaklaşıp alnından öper sevdiğini.

N: Sen iyi ol. Siz iyi olun.. Başka bir şey istemem ben.

S: Aradın mı Neriman'ı? Çocuklar nasılmış Naci? Yemek falan yemişler mi?

N: Aradım 1,2 saat falan oldu hayatım. İyilerdi. Bugün tanışacaklar kardeşleriyle.

S: Çok heyecanlıyımm.

N: Birazdan ben çıkış işlemleri için aşağı inicem ama Han ve Gülben gelecek. Onlar gelsin de öyle gidiyim seni tek bırakmak istemiyorum.

S: Hayatım sen git yap işlemleri. Ben iyiyim korkma.

N: Karıcım olsun içime sinmez ki öyle. Aklım kalır zaten biliyorsun.

Bu konuşmanın üzerine kapı çalması bir olur. Kapıyı tıklatan Han, Ceylan ve Gülben üçlüsü kapıdan kafalarını uzatırlar neşeyle.

H: Gelebilir miyizz?

Safiye gülümser onları görünce.

S: Gelin gelinn.

Ceylan ve Gülben bebeğe koşarlar. Safiye güler sessizce.

S: Şşş uyuyor Duru.

C: Ayy yerim bunu yaa.

G: Uykucuu prensess.

Han Naci'ye bakar.

H: Naci sorun yok dimi?

N: Yok yok. İyiler şükür. Ben de işlemler için sizin gelmenizi bekliyordum. Siz kalın burda Safiye yalnız kalmasın ben halledip geliyim.

H: Dur ben de geliyim.

Naci Ceylan ve Gülben'e döner.

N: Size emanetler

C: Merakk etmee burdayız bizzz

Han ve Naci odadan çıktıklarında Gülben elindeki şantadan rahat kıyafetler çıkarır.

G: Abla gel giyinmene yardım ediyim.

C: Bebişi hazırlarız sonra da.

Safiye başını sallar. Usulca kalkar. Hafif ağrısı vardır hala. Yardım alarak değiştirir üzerini. Bebeği de hazırlayıp bebek pusetine yerleştirirler özenle. Duru birkaç defa gözlerini açmış etrafına bakıp geri uyumuştur.

C: Ay Safiye bu da sana benziyor

Safiye sırıtır.

S: Abisiyle ablasının karışımı olmuş Duru hanım. Şimdiden belli ablası gibii güzel, abisi gibi uslu olacak.

Naci ve Han da gelince hep beraber çıkarlar hastaneden. Arabalara binerler. Safiye arka koltuğa oturmuş kızının yanındadır. Naci ise onlarla mutluluğunu paylaşıyordur. Eve gitmek üzere yola çıkarlar.

İkizler teyzeleriyle beraber kardeşleri için resim çiziyordur. Neriman onları oyalamak için ancak böyle bir yol bulabilmiştir.

K: Teyşeee kaydeşimişş bişimlee tanışmakk iştemiyoy muu?

Neriman: Hayır teyzecim olur mu öyle şey? Çok heyecanlıymış sizi göreceği için.

Araba sesi duyulduğu an ikizler birbirlerine bakarlar kocaman.

N/K: Geydillleeyyy!!!