I'm a Chef in the Modern Era [Myanmar Translation]

Chapter - 100

Unicode

ငှက်ပျောကော်တွန်ချိစ်ကိတ် (香蕉轻乳酪蛋糕)
____________________

ရှန်ဖူတစ်ယောက် သောကြာနေ့တစ်ရက်လုံး အချိန်အများစုကို နာရီကြည့်ခြင်းဖြင့်ကုန်ဆုံးစေ၏။ သူက အ၏ည်းအဝေးတွေမှာတောင် ဆယ်မိနစ်လောက်နေတိုင်း နာရီတကြည့်ကြည့်ဖြစ်နေတာမို့ ရောဂျက်အကြောင်းတင်ပြနေတဲ့စီးပွားနေးမန်နေဂျာကို အင်မတန်လန့်သွားစေသည်။ သူ့ပရောဂျက်က တကယ်ပဲဒီလောက်တောင်ဆိုးတာလား? ဘော့စ်က သူ့နာရီကို ဘာလို့တကြည့်ကြည့်ဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ သိပ်အရေးမကြီးဘူး။ ဒါပေမယ့် ဘော့စ်ပုံစံက ပိုပိုပြီးစိတ်မရှည်ဖြစ်လာတယ်။

အနောက်တိုင်းဝတ်စုံဝတ်ထားတဲ့ဒီမျက်နှာသေနဲ့ဘော့စ်က ခေါင်းထဲမှာအလုပ်နဲ့နည်းနည်းမှမပတ်သက်တဲ့ကိစ္စတစ်ခုနဲ့ပဲပြည့်နေတယ်ဆိုတာ ကောင်းကင်ဘုံကသာသိသည်။

သူက သူတို့တွေ ဒီလဝင်ငွေကိုအစီရင်ခံနေတာပြီးအောင်စောင့်နေရုံသာဖြစ်ပြီး ပြီးတာနဲ့ သူ မိန်းမ၊ ကလေးတွေနဲ့ အိပ်ရာနွေးနွေးလေးရှိတဲ့အိမ်ကို စောစောပြန်နိုင်ပြီဖြစ်၏။

နောက်ဆုံးမှာတော့ သူ အစည်းအဝေးပြီးသွားအောင်စောင့်လိုက်နိုင်ပေမယ့် တစ်စုံတစ်ယောက်က တွေ့ဆုံပွဲဖိတ်ဖို့ရောက်လာသည်။

"ဒါရိုက်တာ၊ ဒီည အားလုံးအတူညစာသွားစားကြမှာ။ အတူတူသွားရအောင်လေ!"

ဘဏ္ဍာရေးဌာနမှာ သူတို့ရဲ့အထက်လူကြီးတွေအပေါ်အရူးအမူးဖြစ်နေတဲ့ဝန်ထမ်းအသစ်လေးတွေရှိသည်။ များသောအားဖြင့် သူတို့က အလုပ်များလွန်းနေပြီး အလုပ်နဲ့မဆိုင်တဲ့ကိစ္စတွေပြောရမှာကို အရှက်သည်းလွန်းနေကြသည်။ သို့သော်ငြား သူတို့က အလုပ်နားရက်မှာ ‌တွေ့ဆုံပွဲလုပ်ဖို့စီစဉ်နိုင်လိုက်ကြတာမို့ ရှန်ဖူ့ကိုပါဖိတ်ဖို့ အချင်းချင်းမြှောက်ထိုးပင့်ကော်လုပ်ကြတော့သည်။ တွေ့ဆုံပွဲတစ်ခုအတွက် အထက်လူကြီးကိုဖိတ်တာက နည်းနည်းစည်းကျော်နေတယ်ဆိုပေမယ့်လည်း ရှန်ဖူက ချမ်းသာပြီးငယ်ရွယ်ချောမောတယ်ဆိုတဲ့အချက်ကိုတော့ မယှဉ်နိုင်ပါချေ။ သို့ဖြစ်ရကား မိန်းက‌လေးတွေက သူတိူ့သတ္တိကိုစုစည်းလိုက်ကြတော့သည်။