Chapter - 27

5.3K 1K 40
                                    

[Zawgyi]

{ၾကက္သားနဲ႔ထမင္း}

ယန္ေရွာင္အိမ္ျပန္ေရာက္သြားခ်ိန္မွာ ယန္က်န္းေကာ္နဲ႔ေက်ာင္းရႊယ္ေမ့တို႔က ေခါက္ဆဲြစားေနၾကသည္။ ယန္ေရွာင္က အိမ္ထဲဝင္လာကာေျပာလိုက္သည္။

"သား ဗိုက္ဆာေနၿပီအေမ။ အေမ ဘာလုပ္ထားတာလဲ? သားလည္းစားခ်င္တယ္။"

ေက်ာင္းရႊယ္ေမ့ သူမသားကိုမေတြ႕ရတာ ရက္အနည္းငယ္ၾကာၿပီျဖစ္ၿပီး သူမသားကဒီလိုေျပာလာတဲ့အခါမွာေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပင္ထရပ္လိုက္ေလ၏။

"ဒီအခ်ိန္ေတာင္ရွိေနၿပီကို အခုထိမစားရေသးဘူးလား? ၾကည့္ပါဦး။ သားအေဖနဲ႔အေမတို႔ ေခါက္ဆဲြနည္းနည္းလုပ္ထားတယ္။ သားစားမလား?"

ေခါက္ဆဲြဆိုတာကိျၾကားတဲ့အခါ ယန္ေရွာင္မ်က္ေမွာင္ကုတ္သြားသည္။

"သား တစ္ပတ္လံုး ေခါက္ဆဲြေတြပဲစားလာရတာ။ ဘာလို႔ ေခါက္ဆဲြပဲျဖစ္ေနရေသးတာလဲ အေမရာ?"

ယန္က်န္းေကာ္က ေစာေစာကျဖစ္သြားတဲ့ကိစၥေၾကာင့္ ေဒါသထြက္ေနဆဲျဖစ္၏။ သူ(YX) ဒီလိုေျပာတာကိုၾကားတဲ့အခါ သူက သူ႔တူေတြကို ဘမ္းခနဲျမည္ေအာင္ခ်လိုက္၏။

"မင္း မစားခ်င္ဘူးဆိုလည္း မစားနဲ႔။ ငယ္ေတာ့တာလည္းမဟုတ္ဘူး။ ဒါေတာင္ ဘယ္လိုခ်က္ျပဳတ္ရမယ္ဆိုတာမသိတဲ့အျပင္ ေနာက္က်တဲ့အထိအျပင္ထြက္ၿပီးျပသနာေလ်ွာက္လုပ္ေနတယ္။ ဗိုက္ဆာတယ္လို႔ ေျပာရဲေသးတယ္ေပါ့? ဗိုက္ဆာရင္လည္း ဗိုက္ဆာတဲ့အတိုင္းပဲေန။"

ယန္ေရွာင္တစ္ေယာက္ ေက်ာင္းရႊယ္ေမ့ရဲ႕ေနာက္မွာမပုန္းနိုင္ခင္မွာပင္ သူမကေျပာလာ၏။

"ရွင္ ဘာေျပာတာလဲ? အရက္မူးေနတဲ့လူက်ေနတာပဲ။ ကြၽန္မတို႔သားက အခုေလးတင္အိမ္ျပန္လာတာကို ရွင္က ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေဒါသထြက္ေနရတာလဲ?"

ယန္က်န္းေကာ္က ရွားရွားပါးပါးပင္ ေက်ာင္းရႊယ္ေမ့ကိုျပန္ေျပာေလသည္။

"သူ ဘာလုပ္ေနလို႔ အိမ္ကိုဒီေလာက္ေနာက္က်ေနမွျပန္လာရတာလဲဆိုတာ သူ႔ကို မင္းဘာသာေမးၾကည့္လိုက္။"

ေက်ာင္းရႊယ္ေမ့က ယန္ေရွာင့္ကို ထူးဆန္းစြညၾကည့္လာသည္။ ယန္ေရွာင္ ေခါင္းကုတ္လိုက္သည္။

I'm a Chef in the Modern Era [Myanmar Translation]Where stories live. Discover now