I'm a Chef in the Modern Era [Myanmar Translation]

Chapter - 95

Unicode

ချိစ်ဌာပနာကန်စွန်းဥလုံး
________________

မာကျောက်ကစားပြီး ညစာစားပြီးနောက်မှာ အားလုံးက TVမှာလာနေတဲ့နှစ်သစ်ကူးပျော်ရွှင်ပွဲကိုကြည့်ဖို့ စုထိုင်လိုက်ကြသည်။

တကယ်တော့ အရင်က ရှန်ဖူ ဒါကိုတစ်ခါမှမကြည့်ဖူးပေ။ ဒါကို လက်ရှိခေတ်စားနေတဲ့အင်တာနက်ဗန်းစကားဖြစ်တဲ့ နှစ်သစ်ကူးပျော်ရွှင်ပွဲကို ဘယ်သူမှကြည့်ဖို့ကြည့်ကြတာမဟုတ်၊ ဝေဖန်ဖို့ကြည့်ကြတာဆိုတဲ့စကားနဲ့ဖော်ပြရမည်ဖြစ်၏။ ဒါက ဝေဖန်စရာတွေများလွန်းသည်၊ များလွန်းလို့ သူ ဘယ်ကနေစရမလဲပင်မသိတော့ပေ။

သို့ပေသိ လင်ရှုယီကတော့ စိတ်အားထက်သန်စွာဖြင့်ကြည့်လေ၏။ အမှန်အတိုင်းပြောရလျှင် သူက တီဗွီရှိုးအားလုံးကိုအတော်လေးစိတ်ဝင်စားပြီး ဒါတွေက သူ့ကို အလွယ်တကူရယ်မောအောင်လုပ်နိုင်သည်။ ဟာကွက်တွေပြည့်နေတဲ့ဇာတ်လမ်းတိုလေးတွေကတောင် သူ့ကိုအတောမသတ်ရယ်အောင်လုပ်နိုင်သည်။

ရှန်ဖူ : ...သူတော့ ရယ်စရာတစ်ခုမှမတွေ့မိဘူး။

အန်တီရှန်ကတော့ ကုမ္ပဏီကြီးတွေက အလီပေး၊ ဝီချက် ဒါမှမဟုတ် QQမှာပေးလာမယ့်စာအိတ်နီတွေကို စိတ်အားထပ်သန်စွာစောင့်နေသည်။ သူမက တစ်ခုစီအလှည့်ကျပွတ်ဆွဲနေပြီး တတောင်တောင်အသံတွေကမရပ်တော့ပေ။ နောက်ဆုံးမှာတော့ သူမ တစ်ခုရသွားပြီး သူမက အပျော်ကြီးပျော်ကာဖြင့် ဖုန်းကိုAlanရှေ့ထိုးပေး၏။

"ကြည့်၊ ကြည့်၊ ကျွန်မ စာအိတ်နီရတယ်။"

စခရင်မှာပေါ်နေတဲ့"၂.၆၆"ဆိုတဲ့ဂဏန်းကိုကြည့်လိုက်ရင်း Alanရဲ့ပါးစပ်ကတွန့်သွားသည်။ သူ့မှာ သူမကို စိတ်မပါတပါချီးကျူးရသေး၏။

"အချစ်က အတော်လေးကံကောင်းတာပဲ။"

ဒါကိုကြားတဲ့အခါ ရှန်ဖူက သူ့ဖုန်းကိုထုတ်သည်။

ဝီချက်မှာ နှစ်သစ်ကူးစာအိတ်နီတွေအတွက် ဖန်ရှင်အသစ်တစ်ခုရှိသည်။ သူက ဒါကို အကြိမ်ရေအတော်များများပြန်ယူပေမယ့် သူရတဲ့အများဆုံးပမာဏက ၉.၉၉ကျပ်သာဖြစ်၏။ ရှန်ဖူက တီဗွီကိုသာစိတ်ဝင်တစားစိုက်ကြည့်နေသည့်လင်ရှုယီကိုလှည့်ကြည့်သည်။ သူက ပိုက်ဆံမလိုတော့တဲ့အတိုင်း အခုနှစ်ဆယ်မကတဲ့စာအိတ်နီတွေကို တစ်ခါတည်းပို့ပစ်လိုက်၏။