အပိုင်း ၁၀၆ : နှစ်ယောက်စလုံးက ပြိုင်ဘက်ကင်း ပင်ကိုယ်စွမ်းရည်တွေ ရှိပေမယ့်...

712 89 1
                                    

အပိုင်း ၁၀၆ : နှစ်ယောက်စလုံးက ပြိုင်ဘက်ကင်း ပင်ကိုယ်စွမ်းရည်တွေ ရှိပေမယ့်… မကောင်းတဲ့ အကြံအစည်တွေ ကိုယ်စီနဲ့ပါ

ကျိုးအင်ပါယာ၏ အရှေ့ဘက် ကမ်းရိုးတန်းအဆုံး…  ပင်လယ်ရေပိုင်နက် အနီးအနားဝယ်…

ညနေခင်းအချိန် ရောက်နေခဲ့ပြီမို့လို့… အနောက်ဘက် မိုးကုတ်စက်ဝိုင်းမှာ သူရိယ နေဝန်းကြီးဟာ မေးတင်နေခဲ့ပြီး.. ကောင်းကင်ယံ အပေါ်မှာ တိမ်တိုက်တွေဟာ ပုစွန်ဆီရောင် သန်းနေခဲ့တယ်လေ။

တောက်ပနေတဲ့ ပင်လယ်ရဲ့ အပေါ်မှာ… ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေကြတဲ့ ပင်လယ်စင်ရော်တို့ဟာ အိမ်ပြန်နေခဲ့ကြပါပြီ။

ပင်လယ်ရဲ့ လတ်ဆတ်တဲ့ လေပြေလေညင်းတွေရဲ့အောက်မှာ… အပြာရောင် လှိုင်းလုံးတို့ဟာ အဝေးက နေဝင်ဆည်းဆာကို နောက်ခံထားပြီး… ရိုက်ခတ်နေခဲ့ပါတယ်။

အဝေးက ပင်လယ် တစ်နေရာမှာ… ရုတ်တရက်ပဲ ပင်လယ်နဲ့ ကောင်းကင်တို့ရဲ့ အကြားမှာ… အဖြူရောင် အလင်းတန်းလေး တစ်ခုဟာ ဖြေးဖြေးချင်းပဲ ရောက်ရှိကာ လာခဲ့ပါပြီ။

ပင်လယ်ရဲ့အပေါ်… လရောင်ရဲ့အောက်မှာ…

အဖြူရောင် အလင်းတန်းရဲ့ အထဲမှာ… အစိမ်းရောင် ဝတ်ရုံကို ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ တုနှိုင်းမဲ့ အလှရတနာမယ် တစ်ပါးဟာ… မျက်စိအစုံကို မှိတ်ထားခဲ့ပြီး တည်ငြိမ်စွာနဲ့ တင်ပုလ္လင်ခွေပြီးမှ ထိုင်နေခဲ့ပါတယ်။

သူမဟာ ရုတ်တရက်ပဲ သူမရဲ့ မျက်လုံးအစုံကို ဖွင့်လိုက်ပြီး… အဖြူရောင် အလင်းတန်းတွေရဲ့ အထဲ… ပင်လယ်လှိုင်းလုံးတွေရဲ့ အပေါ်မှာ မတ်တတ်ရပ်လိုက်ပြီး… အဝေးက မိုးကုတ်စက်ဝိုင်းဆီကို ကြည့်လိုက်ပြီး ဦးညွှတ်လိုက်ကာ… "တပည့် ယန့်မင်းရွဲ့က… ဆရာသခင်ကို အရိုအသေ ပြုပါတယ်…"

အဝေးက ကောင်းကင်ယံမှာ… တိမ်တိုက်တွေဟာ ပုံသဏ္ဌာန် ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး… လူတစ်ယောက်ရဲ့ ပုံစံအဖြစ်ကို ပြောင်းလဲသွားခဲ့တယ်လေ။

သူမကတော့ အမျိုးသမီး တစ်ယောက်ပါ… သူမရဲ့ မျက်နှာသွင်ပြင်ဟာ တည်ငြိမ်ရင့်ကျက်တဲ့ လူကြီးတစ်ယောက်နဲ့ တူနေခဲ့ပေမယ့်… သူမဟာ အရွယ်မရောက်သေးတဲ့ ကလေးမလေး တစ်ယောက်ပုံစံမျိုး ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။

ဂန္တဝင်ဂိုဏ်းချုပ် အတွဲ(၁) Unicode(1-113)Onde histórias criam vida. Descubra agora