ARYA

78.BÖLÜM

Selin'den

Arabamıza binip 10-15 dakika kadar ilerlediğimizde;küçük,sevimli bir sahil köyü olan Akçakese'ye ulaşıyor ve hemen arabamızı uygun bir yere park ederek Aliş'le el ele yürümeye koyuluyoruz.Önümüzde yaklaşık 1 kilometre uzunluğunda şahane bir kumsal var.

Doğma-büyüme İzmir'li biri olarak bu harika manzarayı gördüğüm anda

"Maviiii!Ne kadar güzel değil mi?Hem de sakin sayılır."

diyerek kıkırdıyorum neşeyle.

"Haklısın canım.Hele yanımda sen ve kızım olunca,daha da bir güzel."

diye karşılık verip telefonundan okuyarak devam ediyor sözlerine.

"Sahil boyunca uzanan harika koylar varmış bebeğim,istersen sonra onları da gezebiliriz."

Muzip bir ses tonuyla

"Bakalım,önce şu mükemmel deniz manzarasının tadını bir çıkaralım da!"

deyip yanağından öpüyorum.Cevabı hiç bekletmeden geliyor.

"Sen nasıl istersen Gamzeli Güzel."

Sesi en az benim ki kadar muzip.Ardından yarım saat kadar sessizce,sarma dolaş sahilde yürüyoruz.

Ali'yle birlikteyken,en sevdiğim şeylerden biri de konuşmadan anlaşabiliyor oluşumuz.Birbirimizin en ufak göz hareketinden bile,aklımızdan geçeni tahmin edebiliyor olmak,her çiftin  sahip olmak isteyip de olamadığı özel bir şey.

Mesela şu an el ele kumlarda ilerlerken,yüzündeki o mutlu gülümsemenin burada,ben ve kızımızla olmaktan kaynaklandığını tahmin etmek benim için hiç zor değil.

Bir kaç yıl içinde,bu sahilde o minik prensesle dolaşıyor olacağımız gözümün önünde canlanınca kıkırdamama engel olamıyorum.Mavi'nin sorusu anında geliyor tabi.

"Yine ne düşündün de böyle güzel gülüyorsun bakalım aşkım?"

Sorusuna verdiğim karşılık

"Hiçççç aşkım.Sadece 2-3 yıl sonra buraya minik kızımızla geleceğimizi düşündüm de!"

olunca

"Haklısın bebeğim.Düşünsene,o bu kumsalda neşeyle kahkahalar atıp sorular sorarak koşarken,biz de onun peşinden "Aman dikkat et prenses!" diye koşturup duracağız."

diyerek devam ediyor sözlerine bu kez.Yüzünde yine o çok sevdiğim haylaz gülümseme var.Bu hali ve söyledikleri tebessümümün kahkahaya dönüşmesine neden oluyor.Biraz sakinleştikten sonra

"Sence ona "hayır"demeyi başarabilecek miyiz?"

diye sorduğumdaysa,cevabı gecikmiyor.

"Bilmiyorum ki güzelim?Sanırım bu benim için en zor şeylerden biri olacak.Ama onun sağlıklı ve güvenli bir şekilde büyüyebilmesi için yıllar içinde bazı konularda ona "hayır"demeyi öğrenmemiz gerek."

Sözleri son derece mantıklı.

"Haklısın galiba Mavi.Tabi bunu söylemek kolay da nasıl yapacağımızı çok merak ediyorum."

deyip biraz nefeslendikten sonra devam ediyorum.

"Neyse,her anne-baba gibi zamanla biz de bunun bir yolunu buluruz herhalde.Olmadı,annem ya da Sevilay anneden yardım alırız.Olmaz mı bitanem?"

"Olur tabi güzelim.Ayrıca,ben senin harika bir anne olacağından hiç şüphe duymuyorum."

diyor ardından yürüyüşe kısa bir ara veriyor.Duruma biraz şaşırıp merakla