ARYA

22.BÖLÜM

Selin'den

Ali'nin şaşkınlık ve büyük bir heyecanla söylediği sözler üzerine hemşire gülümseyerek,"Evet efendim,aynen öyle.Çok yakında siz baba,hanımefendi de anne oluyor "diyor.Ardından odadan ayrılarak bizi yalnız bırakıyor.

Biz odada yalnız kalır kalmaz,Okyanus Gözlüm'ün yüzündeki keyifli gülümseme daha da büyüyor.

Bana dönerek,"İnanabiliyor musun Selin? Biz şimdi gerçek bir aile oluyoruz yani"diyor.Bu arada mavileri mutluluk gözyaşlarıyla parlıyor bir yandan da.

O böyle dediği an,ben gerçeği ancak idrak edebiliyorum inanın.

Bundan önce odada tüm söylenenler,geçirdiğim baygınlıktan olsa gerek,bir hayal gibi gelmişti çünkü.

Ama şimdi farkediyorum ki,içimde yepyeni bir can var.Bu can ikimizden de izler taşıyor ve en önemlisi de çok kısa bir süre sonra aramıza katılıp,ailemizin değişmez bir parçası olacak.

Bu kesinlikle çok değişik,ama bir o kadarda güzel bir duygu.

"Evet Haklısın Aşkım.Asıl bundan sonra tam bir aile olacağız"diyorum gülümseyerek.Ama bir yandan gülümserken bir yandan gözlerim mutluluk gözyaşlarıyla parlıyor tıpkı Ali'nin okyanusları gibi.

Hemen yanıma gelip,çok dikkatli bir şekilde yanağıma ve sonrada hem alt hem de üst dudağıma birer öpücük konduruyor.Bu özen neden derseniz,henüz koluma taktıkları serum bitmedi çünkü.

Ardından yastığımı dikleştirip,arkama yaslanmama yardım ediyor.

Bu sırada odanın kapısı aralanarak,güler yüzüyle acil servisi doktoru olan hanım içeri giriyor .

"Nasılsınız hanımefendi?"diye sorduğunda,"Tahmin edeceğiniz üzere çok iyiyim.Hem de çok.Bu arada adım Selin"diyerek cevaplıyorum onu.

"Peki Selin Hanım.Tanıştığımıza çok sevindim.Yüzünüzden çok daha iyi olduğunuzu anlayabiliyorum.Yine de isterseniz sizi,hastanemizin kadın doğum uzmanına yönlendirebilirim "diyor.

"Hayır,çok teşekkür ederim doktor hanım.Ülkemde bir doktorum var zaten.Birkaç gün sürecek küçük bir tatil için gelmiştik ülkenize eşimle.2 gün sonra da dönüyoruz.Dönüşte kendi doktoruma görüneceğime söz veriyorum size"diyorum.

"Nasıl isterseniz,tercih sizin.Serumunuz biter bitmez eğer kendinizi iyi hissediyorsanız,hastaneden ayrılabilirsiniz"diyerek odadan çıkıyor.

Yine başbaşayız Aliş'le.Bana gözlerinde öyle bir ifadeyle bakıyor ki nasıl tarif edilir bilemiyorum.

"Çok çok teşekkür ederim aşktan kadınım "diyor bir yandan da.

"Teşekkür edecek bir şey yok ki aşkım.Bu mucizeyi tek başıma yapmadım sonuçta öyle değil mi? Senin de çok büyük bir payın var yani"diye cevaplıyorum onu.

"Öyle diyorsun da Selin'cim,sen olmasan ben ne bir aile kurabilir ne de baba olabilirdim büyük ihtimalle.Çünkü seninle tanışıp aşık olmadan önce hem aile kurmak hem de çocuk sahibi olmak bana çok uzak konulardı"diyor Ali de.

Biz bunlardan bahsederken,serumumu kontrol etmek üzere odaya yeni bir hemşire giriyor.

"Serumunuz bitmiş efendim"diyor kontrolün ardından."İsterseniz çıkabilirsiniz "diye de ekliyor.

İkimiz aynı anda hemşireye teşekkür ederek,toparlanmaya başlıyoruz bu sözler üzerine.Sonra da el ele hastane çıkışına ilerliyoruz.