ARYA

14.BÖLÜM

Selin'den

Sabah,bu kez güneşin ışıklarıyla değil de alarmın sesiyle uyanıyorum.Hem de pazar sabahı olmasına rağmen.Saat henüz sabah 5.Ama malum bugün büyük gün.

Okuldaki orkestra arkadaşlarım ve sevgili hocalarımla,konserler vermek üzere Roma'ya uçacağız birkaç saat sonra.

Dün gecede öyle pek fazla uyudum sayılmaz aslında. Bunun sebebi, hem konserler için duyduğum heyecan hem de yükseklik korkum yüzünden uçak yolculuklarını pek sevmemem.Tabi Aliş'in desteği her konuda işimi biraz daha kolaylaştırıyor.Yani huzursuzluğum ve heyecanım öyle çok aşırı boyutlarda değil.Merak etmeyin.

Uçağımız saat 11'de .Siz şimdi "Öyleyse çok erken kalkmadın mı Selin?"diye düşünebilirsiniz.Ama yurtdışına yapacağınız uçuşlarda,en az 3 saat öncesinden havaalanında bulunmanız gerektiği için bu saatte kalkmamız normal.

Hemen sol yanıma dönüyorum.Mışıl mışıl uyuyan bir Ali karşılıyor beni yatağın bu yanında.

Öyle güzel,öyle masum uyuyor ki bir an"Nasıl uyandıracağım şimdi?"diye düşünürken buluyorum kendimi.

Ama yapacak bir şey yok.Duş,kahvaltı falan derken zaman su gibi akıp geçer.

En güzel yol öperek uyandırmak diye düşünerek,yanaklarından başlayıp,burnuna ve en son o mükemmel gül kurusu dudaklarına minik birer öpücük bırakıyorum.

O güzel,okyanus mavisi gözler öpücüklerime daha fazla dayanamayıp aralanıyor.Ama yine de tam anlamıyla uyanmış sayılmaz.Öpücükler uyandırma konusunda yeterli olamayınca biraz da gıdıklamaya başlıyorum.

Kahkahalar atarak,gözlerini kocaman açıyor ve beni yakalayıp hemen altına alıyor.

En son onu gıdıklamaya başlamıştım.Nasıl oldu da şu an bu haldeyim inanın bilemiyorum.

"Demek benim güzel karımın canı biraz yaramazlık yapmak istemiş"deyip,kocaman bir öpücük konduruyor dudaklarıma.

Hemen öpüşüne karşılık veriyorum tabi.Ama bizim küçük küçük ve zararsız başlayan öpücüklerimiz kısa sürede derinleşmeye ve farklı bir boyut kazanmaya başlayınca istemeden de olsa Ali'yi engelleyerek,yataktan çıkıyorum.

Çünkü biraz daha böyle devam edecek olursak Roma uçağını kaçırmamız işten bile değil kesinlikle.

Ali'nin muzip ve birazda keyifsiz bir ifadeyle bakan gözlerinden bu durumdan hiç memnun olmadığını anlamak mümkün.Ama,uçağı kaçırmamız bu durumda söz konusu bile olamayacağına göre,bugün bu keyifli oyunu sürdürmemizin imkanı yok.

Hemen gülümseyerek,"Konserler bitince,bugünün acısını çıkaracağız aşkım,merak etme."diyorum.

"Bak söz verdin amaaa"diyor.

"Söz Mavi,söz.Merak etme"diyorum yine.

"Hadi Mavi.Şimdi yavaş yavaş yataktan kalk da ben duştayken yol için giyeceklerini seç.Ben çıkınca da sen duşa girersin"diye sözlerime devam ediyorum sonra da.

Biraz memnuniyetsiz bir ifadeyle de olsa "Peki güzelim "diyerek yataktan kalkıyor.Onu dolabının önünde kıyafet seçmekle meşgul olurken bırakıp,duş almak üzere banyoya ilerliyorum.

1o-15 dakika süren kısa bir duşun ardından çıkıyorum.Hemen Ali duşun yolunu tutuyor.

Yatağın üstüne bıraktığı kıyafetlerden anlıyorum ki,siyah kısa kollu bir t-shirt,gri bir eşofman altı ve siyah spor ayakkabılar seçmiş yol için Mavi.Üstüne de uçaktaki klimalara önlem olarak açık mavi bir jean ceket giyecek.