ARYA

62.BÖLÜM

Ali'den

İşlerimi toparlayıp eve doğru yola çıkmam 1 saatimi alıyor.Bu nedenle trafik oldukça yoğun.Ağır ilerleyen trafikte geçirdiğim yoğun günü düşünüyorum.Madrid'deki otel inşaatının uzayacak olması haberi pek hoşuma gitmiyor açıkçası.Ama öte yandan,Sami Bey'in yarından itibaren her şeyi yerinden takip edecek olması içimi rahatlatıyor.

İşinde son derece başarılı bir mimar olduğunu ve zorluklarla mücadele etmeyi gayet iyi bildiğini bize daha önce birlikte çalıştığımız işlerde kanıtladı çünkü.

"Yapacak bir şey yok,geç olsun da güç olmasın."

diye mırıldanıyorum kendi kendime.Ardından annemin ziyaretine,Savaş'la yaptığımız görüşmeye ve doğal olarak Selin'e kayıyor düşüncelerim.

Eğer Savaş arayıp dediğim gibi onunla konuşmaya cesaret edebildiyse,benim aşktan kadınım şu an çok mutlu olmalı ve bu benim için her şeyden daha önemli.

Aklımdan bunlar geçerken farkında bile olmadan eve varmışım.Tam kapıyı çalmak üzereyken

"Hoşgeldiniz Ali Bey,pencereden bakarken geldiğinizi gördüm."

diyerek gülümseyen Ayşe hanım,kapıda beliriyor.

"Hoşbuldum Ayşe hanım,Selin geldi mi?"

diye sorup gülümsüyor ve evden içeri giriyorum.Üst kata çıkarak odamıza doğru ilerlediğim sırada

"Henüz gelmedi Ali Bey,ama birazdan burada olur sanırım."

diyen Ayşe hanımın sesi duyuluyor aşağıdan.

"Trafik yoğun tabi."

diye düşünerek üzerimi değiştirmek üzere odamıza geçiyorum.

Selin'den

Merve'yle uzun bir aradan sonra birlikte zaman geçirince,yine vaktin nasıl geçtiğini unutuyoruz tabi.Bu nedenle İstanbul'un o sevimsiz akşam trafiğine yakalanıyorum.

Neyse ki Savaş'la aramızın düzelmesi ve Merve'nin verdiği 2 harika haber nedeniyle günüm beklediğimden güzel geçti de,bu durumu dert edinemeyecek kadar mutlu hissediyorum kendimi.

1,5 saat süren sıkıcı bir yolculuk sonrası,nihayet eve gelip arabayı park ederek kapıdan içeri girdiğimde,

"Hoşgeldiniz Selin hanım,Ali Bey az önce geldi.Şu an yukarıda,odanızda.Ben de masayı hazırladım,birazdan çıkarım."

diyen güler yüzlü bir Ayşe hanım karşılıyor beni.

"Hoşbuldum Ayşe hanım,çok teşekkür ederim.İstediğiniz zaman çıkabilirsiniz,iyi akşamlar."

diyerek tıpkı onun gibi gülümsüyor ve odamıza gitmek üzere merdivenleri tırmanmaya başlıyorum.

Odadan içeri adımımı attığımda üzerine bisiklet yaka kısa kollu beyaz bir tshirt geçirmiş,gri eşofman altını giymeye çalışan bir Aliş'le karşılaşıyorum.Sırtı bana dönük olduğu için,beni görmüyor.Ama adım seslerimi duymuş olacak ki,

"Selin,sen mi geldin güzelim?"

diye soruyor.

"Evet benim canım,kusura bakma biraz geç kaldım.Trafik çok yoğundu,anlatırım."

diyerek yanına gelip yanağından öpüyorum onu.Anında bana sarılarak dudaklarıma kısacık,ama çok yoğun bir öpücük konduruyor ve

"Önemli değil bebeğim,bende şimdi geldim ve inanılmaz açım.Hadi hazırlan da,bir an önce yiyelim.Masada konuşuruz."