ARYA

20.BÖLÜM

Selin'den

Gecenin bir yarısı,uykumun içinde "Selin,Selin"diye kısık bir sayıklama duyarak uyanıyorum.

İlk olarak,hayal görmüş olabileceğimi düşünüyorum doğal olarak.Ancak, başımı yavaşça Ali'nin tarafına çevirdiğimde,sesin Ali'den geldiğini anlamam zor olmuyor.

Aklıma kabus görüyor olabileceği geliyor hemen.

"Alişşş! Aşkımm,buradayım bak.Sen sakin ol"diyerek,bir yandan saçlarını okşuyor bir yandan da uyanmasını sağlamaya çalışıyorum.Ama seslenmelerime bir türlü yanıt almam mümkün olmuyor.

Doğal olarak,bu durum beni panikletiyor.Tam "Ne oldu şimdi?,Ne yapsam acaba"diye düşünmeye başladığım sırada,Ali gözlerini çok hafif aralıyor.

Bir yandan da zor duyulabilecek kadar hafif bir sesle"Selinnnn! Bu-burası ç-çok so-soğuk.Ç-çok ü-üşüyorum ben"diyerek.

Sözleri bendeki paniğin iyice artmasına neden oluyor tabi.Hemen alnına dudaklarımı değdirip,ateşine bakıyorum.Tek kelimeyle yanıyor benim Mavi'm.

"Aşkım,çok ateşin var.Ben hemen annemi arayayım,bakalım ne yapabiliriz."diyorum.

"Gi-gitmesen?Sa-sarılarak u-uyusak o-olmaz mı gü-güzelim?"diyerek beni kollarının arasına çekiyor.

Söylediği şey benim için de çok cazip aslında.Ama yüksek ateşin yetişkinler için tehlikeli olabileceği gelince aklıma,hızla kollarından çıkıyorum.

Ve "Olmaz canımın içi.Yanıyorsun.Ben hemen annemi arayıp,geliyorum şimdi"diyorum.

Söylediklerim pek hoşuna gitmiyor.Bunu ateşin etkisiyle hafif kızarmış o mavilerinden anlayabiliyorum.

Ama yine de "Peki"diyor çok kısık bir sesle.Kararlı olduğumu anlamış olmalı.

Hemen komidinin üstündeki telefonumu elime alarak,annemi arıyorum.Bu sırada saate takılıyor gözüm.Sabah 4.30'u gösteriyor.Bu,annem çok telaş yapacak anlamına geliyor maalesef.Ama yapacak bir şey yok.

Ben,böyle düşünürken telefon 7-8 çalıştan sonra açılıyor sonunda.

Açılır açılmaz da annem uykulu bir sesle,"Selinnn! İyi misiniz kızım? Yoksa bir sorun mu var? Ne oldu?"diyerek sorularını yıldırım hızıyla ve neredeyse nefessiz kalarak sıralamaya başlıyor anında.

Anne olmak tam da böyle bir şey galiba.Çocukların için her an ve her durumda endişe duyma hali.Onlar kaç yaşına gelirlerse gelsinler,onlar için endişe etmekten vazgeçememek sanırım annelik.

"Sakin ol annecim.Biliyorsun daha dün akşam döndük Roma'dan.Ben çok iyiyim de Ali'nin çok ateşi var,ne yapacağımı bilemedim.Onun için aradım seni.Saatte çok uygunsuz biliyorum ama."diyorum hemen.

"Anladım kızım.Saat çok uygunsuz oldu da ne demek? Duymamış olayım Selin'cim.Annenizim ben sizin,tabi ki beni arayacaksın.Şimdi,ilk önce onu serin tutmaya çalış.Üzerini fazla örtmesine izin verme"diyor.

Sonra da "Alnına ve boynuna sirkeli bezle kompres yapman da iyi gelir canım"diye devam ediyor.

Son olarak,"Eğer bunların hiç biri işe yaramazsa,soğuk duşun altına sokmalısın onu Selin'cim"diyerek sözlerini bitiriyor.