Floating snowflakes
melt as they touch the ground.
I sigh and continue watching
floating snowflakes
melt as they touch the ground.
.
.
.
27.3.23
.
.
.
Wiersz ma obrazować akceptację (szczególnie, akceptację przemijania; rdzenny dla zen koncept nieprzywiązywania się (oznaczający, z tego co mi wiadomo, po prostu świadomość zmiany jako natury rzeczy, a nie usiłowanie nie mieć emocji czy podobne)). Byłoby pełnoprawne haiku ale ostatecznie, napisawszy kilka wersji, stwierdziłem że powtórzenie podkreśla sens wiersza.
"Sigh" symbolizuje pozwolenie sobie na uwolnienie emocjonalnego bólu związanego z danym czymś (zwłaszcza, aspektami tego które są poza naszym wpływem); zamiast trzymanie go w sobie, tłumienie. You sigh — you let the tension out (ściślej rzecz biorąc: aktywujesz układ przywspółczulny, który odpowiada m.in. za zrelaksowanie).
"Continue watching" symbolizuje akceptację tego jako faktu i going with it (zamiast zaprzeczanie temu czy uciekanie przed tym bólem czy walkę z sytuacją; co mogłoby być zsymbolizowane przez np. "I turn my back to it" albo "I close my eyes" etc).
Tytuł reprezentuje zarazem twierdzenie jak i pytanie, i promptuje mózg do skupienia na tym, co jest — zamiast na tym, co chcemy żeby było — [i co można z tym zrobić]. Bo skupianie się na tym, co chcemy żeby było, to część tego co pogłębia cierpienie wobec przeciwności losu, jeśli owy preferowany scenariusz nie jest osiągalny. (Łatwo powiedzieć tho -_-).
Trzeci wers jest tu więc całym rdzeniem; podczas gdy obraz płatków śniegu można równie dobrze zastąpić jakimś innym o podobnej wymowie. Ja wybrałem taki, bo przy nim akurat przyszedł mi ten wiersz na myśl. Na pewno, natomiast, jest przykładem o tyle sensownym dla zamysłu, że opad i topnienie płatków śniegu — zjawisko atmosferyczne, istnienie grawitacji, temperatura gruntu, temperatura w której woda przyjmuje formę ciekłą, i co tam jeszcze w grę wchodzi — to coś, czego człowiek nie jest w stanie kontrolować.
Pierwsza wersja powyższego wiersza wyglądała tak:
snowflakes floating
in the aerial hustle
then touch the ground and melt
Też mi się podoba, stąd ją wrzucam.
CZYTASZ
heart beats
Poetry~ poezje itp ~ w gruncie rzeczy, jesteśmy worami mięsa, kości, i flaków. ale w tym worze mieści się mózg, a mózg to wciąż niezbadana złożoność, która z prostego wora potrafi uczynić święty graal. the heart beats/heartbeats/heartbeat: serce bije, ser...
