SÖZLEŞME⟭⟬

45.𝕓𝕠̈𝕝𝕦̈𝕞

Arkadaşlar taehyung un yeni şarkısı için bol bol stream kasalım çok güzel bir şarkı

gozlerimi açtığımda, içimdeki boşluğu doldurabilmek için yanimda duran yastığa sıkıca sarılıp göğsüme bastırdım.

Jimin in ihanetinin yarattığı boşluk çok büyüktü, yerini doldurmak için ne yap- sam olmayacak, yaklaşık on iki yılın boşluğu asla dolmayacaktı.

Duyduğum gerçekler boğazıma sarılmış bir yılan gibi beni boguyordu.

. Gerçeklerle başa çıkabilecek kadar güçlü değildim. Belki elimden tutup bana güç verecek biri çıkardı karşıma. Hos ona da taehyung izin vermezdi. Dün gece söyledikleri beni sevdiğini düşündürse de bunu kabul etmiyordum.

Onun bedenimin peşinde oldu çok belliydi. Yine de dün gece hiç öyle davranmamıştı. Saçlarımı okşamış, gözyaşlarımı silmiş, astım krizim tutarsa diye tetikte beklemişti. Hatta eğer kriz geçirirsem jimin in yaşatmayacağına dair bir şeyler bile söylemişti.

Düşüncelerimi dağıtıp yataktan çıktım. Ayaklarımı sürüyerek

aşağı indim. Taehyung salonda oturmuş, bir şeyler çiziyordu. "Günaydin," dedim.

Bakışları kısa şortumdan bacaklarıma kaydı. "Dikkatimi dağıtıyorsun," dedi.Koltuğa oturup bağdaş kurdum. "Ne yapıyordun ki dikkatin dağıldı?

Kucağındaki dosyayı toparlarken yüzüme bakmadı. "Yakında tasarımlarımın sergisi var, son birkaç parçayı bitirmeye çalışıyo- rum. Kurşun kalemini de içine attığı dosyayı sehpaya firlatırken bakışlarını bana çevirdi.

Ah, o kahvenin en güzel tonundaki gözler dün gece yaşadığım acıyı bile bir anlığına unutturmuştu. Dosyayı işaret ederek, "Baka- bilir miyim?" diye sordum. "Bakacak olursan kafanı koparırım. Çünkü içinde senin için ta-

sarladığım bir şey var ve görmeni istemiyorum." aglıyıcam en çokta bu bölümde aglamıstım"Bana bir şey mi tasarlıyorsun?" diye sordum şaşkınlıkla. Taehyung un benim için uğraş ve emek harcaması sabahtan beri asik olan suratımda hafif bir tebessüm oluşturmuştu. Holdinge gittıgimde tasarımlarını görmüştüm, hepsi birbirinden güzel ve ince detaylara sahipti.

Şimdi benim için de bir şeyler tasarladığını öğrennmek içimde deli bir heyecana yol açmıştı.

"Evet," dedi ve dosyayı da alıp ayağa kalktı.

"Taehyung, sadece birkaç saniye baksam."

"O zaman verdiğim gün bir değeri kalmaz." "Neden benim için böyle bir şey yaptın ki?"

"Bilmiyorum. Boş kaldığım içindir muhtemelen." Keşke bu cevap yerine 'Değer verdiğim için' deseydi. Ne iyi ge
lirdi şu anki moral bozukluğuma.

Yine saçmalıyordum kendi kendi- me. Neden taehyung tan öyle bir cümle duyma ihtiyacı hissetmiştim ki? Benim taehyung un sevgisine, bana değer vermesine ihtiyacım yoktu ama yine de içimde bir yerlerde, karanlık bir duvarın arka- sında bbekleyen jungkook o cümleyi duymak istemişti.

"Asma suratini, yakında göreceksin."

"Kendini beğenmiş ressamlar gibi, çizdiklerini saklıyorsun." Sabri taşmiş gibi derin nefes alıp, "Ben ressam falan değilim. Mücevher tasarımcısıyım ve evet, kendimi beğeniyorum. Sergide görürsün, konu kapanmıştır," dedi.

Taehyung un tasarladığı her neyse, bana verdiğinde bileğimden veya boynumdan çıkarmyacaktım, onda taehyung un emeği olacak , onun dokunuşu, onun düşüncesi. Kesinlikle benim için büyük önem taşıyacaktı.