SÖZLEŞME⟭⟬

83.????օ̈სᙀ̈ᗰ

insan hedefleri olduğu müddetçe insandır. Hedefleri olduğu sürece hayattan zevk alır ve ne için yaşadığını hatırlayarak o yönde düzenine devam eder.

Peki, ya benim hedefim neydi?

Hedefim taehyung dan önce çok farklıyken, şimdi tamamen degişmişti. Artık hedefim taehyung un hayatına tutunmayı başarabil- mekti. Düşecek bile olsam onun elimden tutacağını biliyordum ve bu da mutluluk kaynağımdı. Taehyung un içinde olduğu her şeyde mutluydum.

Aynı şu anda olduğu gibi. Taehyung un kollarındaydım. O, dikkatle haberleri izlerken, bam halının üzerinde eğleniyordu. Gözlerim televizyon ve bam arasında gidip gelirken aklım bu hafta başlaya cak olan finallerdeydi. Bir yanım ilk dönem biteceği için sevinirken, diğer yanım bu sınavlara kim girecek diyordu.

Taehyung bacaklarını önümüzdeki cam sehpaya uzattı, beni de kolunun altına çekti, bir eli bacağımdaydı, parmaklarıyla ritim tut- muş. Ekrana bakarken düzenli şekilde atan kalbi ninni gibi kulağımı dolduruyordu. Akşam haberleri son bulduğunda taehyung televizyo nu kapattı.

"Köpeğinin ezilme riskinin fazla olduğunun farkindasin, degil mi?" ikimizin de gözleri şu an ilgimizi çeken tek şeydeydi. "Farks dayım," dedim. "Ben onu ezmem, sen de evdeki çalışanlarını

dikkatli olsunlar. Bir bam vakası daha yaşamak istemiyorum." Erdinç'in eli saçlarımda aşağı yukarı hareket ediyordu. "Se merak etme, gerekirse onun da başına bir koruma dikerim." 🤣🤣🤣🤣

Gülmeden edemedim. Kendi evimizde bile hayvanimizi korumak zorunda kalıyorduk resmen. Bam halının üzerinde dönme bırakıp bana doğru koştu ve yayılmış olduğum koltuğa zıplayak çıkamadığı için cılız sesiyle havlamaya başladı. Taehyung un sert göv desinden ayrılıp onu almam için gözlerimin içine bakan tüy yuma ğını kucağıma aldım. Bu sefer de mutluluktan havlamaya başla mişti. 𝘼𝙧𝙠𝙖𝙙𝙖𝙨̧𝙡𝙖𝙧 𝙖𝙠𝙡ı𝙣ı𝙯𝙙𝙖 𝙗𝙪𝙡𝙪𝙣𝙨𝙪𝙣 𝙗𝙖𝙢 𝙙𝙚𝙙𝙞𝙜̆𝙞𝙢 𝙠𝙞𝙨̧𝙞 𝙮𝙚𝙤𝙣𝙩𝙖𝙣 𝙤 𝙙𝙖𝙝𝙖 𝙢𝙖𝙨𝙪𝙢 𝙫𝙚 𝙢𝙞𝙣𝙞𝙠 𝙮𝙖 𝙖𝙨𝙡ı𝙣𝙙𝙖 𝙩𝙖𝙢 𝙗𝙪 𝙠𝙖𝙧𝙖𝙠𝙩𝙚𝙧 𝙩𝙖𝙚𝙝𝙮𝙪𝙣𝙜 𝙖 𝙖𝙞𝙩 𝙖𝙢𝙖 𝙨𝙞𝙯𝙞𝙣 𝙮𝙪̈𝙯𝙪̈𝙣𝙪̈𝙯𝙙𝙚𝙣 𝙨𝙚𝙢𝙚 𝙩𝙖𝙚 𝙤𝙡𝙙𝙪 𝙩𝙖𝙢 𝙠𝙖𝙧𝙖𝙠𝙩𝙚𝙧 𝙩𝙖𝙚 𝙤𝙡𝙪𝙥 𝙩𝙪̈𝙢 𝙩𝙖𝙨̧𝙡𝙖𝙧 𝙥𝙩𝙪𝙧𝙘𝙖𝙠𝙩ı

"Yaz geldiğinde senin köpekleri başka bir yere göndersek olur mu?" dedim. Birazcık kayarak L koltuğun kenarına gittim ve kafanı taehyung un kucağına koyup bacaklarımı uzattım.

Anında savunmaya geçerken, "Nedenmiş o?" diye sordu.

Ben onun kucağına yatmıştım, bam da benim karnımın üze

rindeydi. Bamı işaret edip, "Senin köpeklerin yazın bahçede bamın dolaşmasına izin vermezler," dedim ki haklıydım da, kesin olarak köpeğimi kıskançlıktan parçalarlardı.

Beni sinir edeceğini bile bile konuştu. "Uke kısmı evde oturur sen de dışarı çıkarma köpeğini."

Kıro oluşuna mı, yoksa bamımın yaz boyu güzelim bahçeye çıkamayacak oluşuna mı üzülsem bilemedim. "Ne demek uke kısmı evde oturur?" Dirseğimle karnına vurmaya çalışsam da aşağıda olduğum için yetişemeyip bacağına denk getirebildim.

Gün geçtikçe beni eve bağlama isteğiyle doluyordu, bunun sinyallerini alıyor olsam da elimden geldiği kadar taviz vermemeye çalışıyordum.

Yüzümü avuçlarının arasına alıp sıkarken, gönlümü almak amaçlı burnumun üzerine bir öpücük bıraktı. "Ne yapalım, minigim? Bu devirde böyle yakısıklıları kapıyorlar, çözüm yolu dışarı çıkarma mak" Bir yandan ona hak verirken konuyu dağıtmasina firsat verme dim. "Üç aylığına hiç mi gönderecek yerin yok?" Rica etmenin işe