SÖZLEŞME⟭⟬

68.𝕓𝕠̈𝕝𝕦̈𝕞

Jungkook dan

Bir Hafta Sonra

Ölüm sessizliğinin bedenime vurduğu ağır dakikalar... Korku- dan sıkışmış kalbimin cılız vuruşları, beynimin yaşayıp, gerçek ol mamasını istediği kapalı alandaki savunmasız hallerim... Kararmış hayatıma tekrar açılan gözlerim...

Zihnimin gerisindeki aydınlık köşede, en son neler hatırladı- ğımı düşündüm. Toprağın altındaydım ve bayılmadan önce son olarak  taehyung un sesini duymuştum. Karanlık, kasvetli bulutlar gibi etrafımı sardığında da bir kapının eşiğinde, ölmüş olması gereken babamı görmüştüm. Onun bana uzattığı elini tutup yürümeye başlamıştım ama bunu bozan şey  taehyung un beni sarsması ve korku dolu sesiyle geri dönmemi sağlaması olmuştu.

O korku dolu ses kulaklarıma girmeye başladığında ciğerleri- me de yumuşak ve temiz hava nüfuz etmişti. Aldığım taze havayla toprağın altından çıkarılmış olduğumu anlamıştım. Gözlerimi aç- mak istemiştim ama beynimin gerisindeki bir bulanıklık buna izin vermeden beni kendine çekmişti. Sonrası ise tamamen bilinme- yenlerle doluydu.

Ne kadar zaman sonra açtiğimi bilmediğim gözlerim, Içine gi ren işıkla kapanip netlik bulamazken göz kapaklarımı tekrar kapat tım. Birkaç saniye sonra yavaşça açtım ve görüş alanım sis bulut larıyla çevriliyken bulanık görmeye devam ettim. Gözlerimi birkaç kez krpiştirip, sis bulutlarının dağılmasını sağladığımda her sey netlik kazandı.

İlk olarak içinde bulunduğum odayı inceledim. Alışılmışın dı şında bir hastane odasında tek başıma yatıyordum. Alışılmışın di şında olmasını düşündüren etkense odanın, otel odası kadar şik ve lüks dekore edilmiş olmasıydı. Özel bir hastane olduğu kesindi, Her şey altın sarısıydı ve oda ağır işlemeli eşyalarla kaplıydı. Sade ce yattığım hastane yatağı şıklığı bozuyordu, o kadar.

Gözlerimi açtığım andan itibaren başımın üzerinde belirli ara- lıklarla duyulan 'bip' sesinin kısık hali bile beynimi yorarken, ne olduğuna dair çok kuvvetli bir tahminim vardı. Staj zamanı sürekli olarak kontrolümde olan, kabloları insanların vücuduna bağlanmış şekilde kontrol edilen, kalp atışını gösteren monitördü. Şimdiyse o aletin kabloları benim vücuduma bağlıydı. Duyulan 'bip' sesi de benim yeniden can bulup atan kalbimin yorgun sesiydi. Sağ ko-

lumdaki sızının sahibi ise koluma sokulmuş olan serum iğnesiydi. Gözlerimi açmamla bu sonuçlara ulaşmam sadece bir dakika mı alırken, aklıma gelen ilk şey  suga oldu. İkinci sırada ise onu takip eden  taehyung vardı.

Suga, beni öldürememişti ama yarım kalan işini tamamla- mak için geleceğine adım kadar emindim. Bir diğer ihtimalse taehyung un beni öldürecek olmasıydı.

Böyle düşünüyordum, çünkü bana yalan söylemişti. Abisinin intikamının kapandığını söylemişti ama mantıklı düşündüğüm zaman bunun doğru olmadığını anla- yabiliyordum. Hangimiz, kendi kanımızdan olan birinin intikamını unutabilirdik ki? 𝙈𝙖𝙝𝙖𝙡𝙡𝙚𝙣𝙞𝙣 𝙘𝙤𝙘𝙪𝙠𝙡𝙖𝙧ı 𝙠𝙖𝙧𝙙𝙚𝙨𝙞𝙢𝙞 𝙙𝙤𝙫𝙢𝙪𝙨𝙡𝙚𝙧𝙙𝙞 𝙗𝙚𝙣𝙙𝙚 𝙗𝙞𝙧𝙞𝙣𝙞 𝙩𝙪𝙩𝙪𝙥 𝙙𝙤𝙫𝙙𝙪̈𝙢 𝙨𝙤𝙣𝙧𝙖 𝙖𝙣𝙖𝙨ı 𝙜𝙚𝙡𝙙𝙞 𝙖𝙣𝙖𝙨ı𝙣ı 𝙙𝙖 𝙙𝙤𝙫𝙙𝙪𝙢 𝙗𝙤𝙮𝙡𝙚 𝙗𝙞𝙧𝙨𝙚𝙮 𝙤𝙡𝙨𝙖 𝙨𝙞𝙠𝙚𝙧𝙞𝙢 𝙖𝙨𝙠ı 7 𝙘𝙚𝙙𝙞𝙙𝙞𝙣𝙞 𝙜𝙤𝙙𝙙𝙚𝙣 𝙨𝙞𝙠𝙚𝙧𝙞𝙣 𝙟𝙪𝙣𝙜𝙠𝙤𝙤𝙠 𝙩𝙖𝙗𝙞 𝙠𝙤𝙣𝙪 43 𝙩𝙖𝙣𝙚 𝙠𝙤𝙘𝙖𝙢𝙨𝙖 𝙗𝙪 𝙤𝙡𝙖𝙮 𝙨𝙤𝙣𝙨𝙪𝙯𝙖 𝙠𝙖𝙙𝙖𝙧 𝙚𝙧𝙩𝙚𝙡𝙚𝙣𝙚𝙗𝙞𝙡𝙞𝙧