" taehyung arabadan inerek sürücü koltuğuna geçer misin?"
Yaklaşık yirmi dakikadır ön koltuğun yolcu kapısında dikilmiş, onu arabadan indirmeye çalışıyordum. "Eğer arabadan inersem seni saçından tutup sürükleyerek sü-
rücü koltuğuna oturturum. Şimdi, on saniyen var, yoksa kötü şey-
ler olacak."
Arabanın açık camından ahkâm kesercesine bakarken söyle-diklerinde ciddi olduğunun farkındaydım. " Taehyung, bir servetle ara ba kullanmayı öğrenmek delilik... Ya bir yere çarparsam?" Lambor ghini gibi spor bir arabanın direksiyonuna oturmak, hem de benim gibi hiç deneyimi olmayan biri için büyük bir riskti.
"Araba benim, çarpacak olursan da o zaman düşünürüm. Şim di direksiyona geç."
Kesin kafaya koymuştu, bana araba sürmeyi öğretecekti ama bu arabayla ilk deneyimimi yaşamak gözümü korkutuyordu. Dedigi gibi araba taehyung unsuru ve israr edende oydu. En iyisi deneyip öğrenmekti. Daha fazla üstelemeyip arabanın önünden dolandım ve sürücü koltuğuna oturdum.
"Kemerini tak."
En ufak bir tepki bile göstermeden yan koltuğumda oturmuş, yapmam gerekenleri emrediyordu. Başımı iki yana sallayıp sabir dilenirken, ikiletmeden söylediğini yerine getirip kemerimi tak dhm. Ardından arabalar hakkında en ufak bilgim olmadan taehyung a döndüm. "Bence hiç başlamadan vazgeçmeliyiz." Sessiz kaldığını görünce panele şöyle bir göz attım. Sadece düğmeler bile pes et memi sağlamak üzereydi.
"Bu araba diğer arabalardan farklı olarak anahtar sistemi çalışmıyor. Şuradaki düğmeye basıp çalıştır," dedi.
Direksiyonun yanındaki düğmeye baktım. Anahtar ve debriyaj sorunu olmadığı için sevinmiştim. Siyah düğmeye bastığımda önümdeki göstergeler bir saniye bile denmeyecek kadar kısa süre de devreye girip ışıklandılar.
"Şimdi vitesi D'ye getirmen lazım," dedi. Dediğini yapıp elimi vitese koydum ve D'ye getirebilmek için kolu geriye çektim. "Tamam, hallettim."
"Ayağının altında iki pedal var, sağdaki gaz, soldaki fren. Her iki
pedalı da sağ ayağınla kullanacaksın. Sol ayağının pedallara gittiği
ni görmeyeyim," dediğinde sol ayağımı hızla geri çektim.
"Şimdi, bu araba hız için ayarlanmış olduğundan ayağını a
çok hafif bas ve sakin ol."
"Anladım," dedim ve içimden de, tanrım sen yardımcım ol diye söylenmeden edemedim. En sonunda cesaretimi toplayıp sağ ayağımı gaza değdirdiğimde birazcık yüklenip neler olacağ izledim.
Ayağımın gaz pedalını birazcık ileri itmesiyle birlikte araban hız kazanıp ileri doğru atılması da bir oldu. Arabanın hareketle panik yapıp ayağımı gazdan hemen çektim, araba hafifçe sarsio durdu. Ben yüzümü asmış, olmayacak diye karalar bağlamaya ba larken, taehyung hiçbir şey olmamış gibi tamamen bana döndü.
"ilk deneme için fena sayılmaz. Sadece gaza biraz daha a yüklen, ilerlemeye başladığında da korkup ayağını çekme." taehyung sabırlı biri değildi ama şu anda Oscar ödüllük bir performans ser giliyordu. "Şimdi tekrar dene."
" Taehyung..."
Yüzüm düşmüş vazgeçelim diyecektim ki, taehyung elini havaya kaldırdı. "Sakın ilk denemede mizmizlanma. Araba kullanmay reneceksin."
ileKonuşurken attığı bakışını biliyordum. Bu bakış kaçarımın ol madigi zamanlarda attığı bakışın aynısıydı ve benim de boyun e mekten başka çarem yoktu. Aslında ben de araba kullanıp, kin duymadan kendi işimi halletmek istiyordum. Ama bir da korkuyordum. Neticede şu ana kadar hiç deneyimim seye ihtiyaç yandan Üzerine bir de çok mu çok pahalı bir arabanın direksiyo nunun başındaydım. Kim bilir bir yerine bir şey yapsam ne kadar yoktu, masraf açardım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SÖZLEŞME⟭⟬
Fanfictionᴋᴇşᴋᴇ ʙᴇɴɪ ɪʟᴋ ᴊᴇᴏɴ ᴏʟᴅᴜɢ̆ᴜᴍᴜ ᴏ̈ɢ̆ʀᴇɴᴅɪɢ̆ɪɴ ᴢᴀᴍᴀɴ ᴏ̈ʟᴅᴜ̈ʀsᴇʏᴅɪɴ