63.𝕓𝕠̈𝕝𝕦̈𝕞

207 17 37
                                    

𝙎𝙀𝙉𝙄̇ 𝙎𝙀𝙑𝙄̇𝙔𝙊𝙍𝙐𝙕 𝙅𝙐𝙉𝙂𝙆𝙊𝙊𝙆 𝙏𝙊𝙋𝙍𝘼𝙂̆𝙄𝙉 𝘼𝙇𝙏𝙄𝙉𝘿𝘼 𝙊𝙇𝘼𝘾𝘼𝙆 𝙊𝙇𝙎𝘼𝙉 𝘽𝙄̇𝙇𝙀

Yaz tatilimin bitmesine ve okulumun başlamasına kalan son yirmi gün, taehyung un yanından ayrılıp yanım kalan hayatımın deva- mina son bir hafta ve stajımın son bulmuş olmasının ikinci günü. Kocaman yaz tatilim, stajımın ilk günlerinde karşıma çıkan adamla çok farklı bir boyut kazanıp tahminimin üzerinde olaylar yaşatmıştı bana. Örneğin sevmek nedir bilmeyen jungkook un aklında bile küçük çaplı düşünce kalıplan oluşturtmuştu. Bazı kalıpların şekli yamuk yumuk olsa da aralarındaki bazı düşüncelerin şekli çok simetrikti Şikayetçi değildim yaşadığım iki aydan ama çok da mutlu bitirece- gimi de söyleyemezdim. Gönül isterdi ki taehyung de benim gibi itiraf etsin ve ben de onun yanında gönül rahatlığıyla kalabileyim ama o her zamanki zorluğunu bana yaşatıp, dolaylı yollardan söylemeyi seçiyordu.

Birkaç gece öncesinde dolaylı yoldan kurduğu cümlede, "Seni yanımda tutmamam gerektiğini biliyorum ama başka adamların yanında da gönderemem,' demişti. Bir insan sadece sevdiği kişinin yanında olmasını ister ve onu paylaşamazdı. Ben de bu düşünce- den yola ççıkıp taehyung un bana karşı tamamen boş olmadığı kanısına varıyordum.

Yedi saatin üzerine taehyung un evinin bodrum katında bulunan merdivenlerden yukan doğru çıkmaya başladığımda, arkamdan gelen jhope Bey'in eli omzuma hafifçe vurdu.

"İyi kötü atlattın iki ayı. Hadi geçmiş olsun."

Ameliyatların verdiği yorgunlukla küçük gülücükler atarken ben de başımı hafice sallayıp onayladım. Bitmişti. Sonuncu ame liyatıma girmiştim ve taehyung un yanındaki son görevimi tamam lamıştım. Şimdi geriye, kalan bir haftamda direnebildiğim kadar direnip bu evden ayrılmam kalmıştı. Yoksa taehyung la aynı evde ya

şama durumuna pek de sıcak yaklaşmıyordum.

Bodrum kata bir daha girmeyecek olmanın sevinciyle mer. divenleri bitirip salona doğru ilerledik. Kapıdan peş peşe girince taehyung yudumladığı içkisini masaya koyup ayağa kalktı. Biz de saatlerinde ameliyathaneye inerken mücevher işinden dolay hol dingine gitmişti, jhope Bey'le de bu yüzden karşılaşamamışlard "Nasıldı bugünkü mallar?"

Taehyung ve jhope Bey tokalaşıp selamlaştıklarında ben ayakta öylece dikilmeyi seçmiştim, çünkü odama çıkıp duş alacaktım. Sa lona girme nedenim ise saatlerdir görmediğim taehyung du. "Her zamankinden biraz daha yorucuydu." jhope Bey koltu

ğa yöneldiğinde tekrar konuştu. "Bu insanların gözünde paranın

sağlıklarından daha değerli olduğunu gün geçtikçe daha iyi anlar

oldum."

Dediği şeyi içimden onaylamıştım. Bugün gelen insanlann sa yısı geçen seferki ameliyatlara oranla iki kişi daha fazlaydı. Taehyung cevap vermek yerine sadece başını olumlu anlamda salladığında benim yorgunluktan harap düşmüş bedenime kaydı gözleri. Taehyung un birazcık da görmüş olsam enerji depolamıştım ve bakışlan na aldırmadan salonun çıkışına yöneldim. Taehyung un sakin sesi beni durdurdu.

"Bekle."

Sırtım taehyung a dönük halde duraksadım ve ne olduğunu anla mak için ona döndüm. "Efendim?"

"Bu zarf senin."

Yan tarafımızda bulunan yemek masasının üzerinden aldığ daha önceden de bir kez elime geçmiş olan zarfı bana uzattı. Imal bakışımı, uzattığı zarftan ona çevirdim. "Sona ulaşıyoruz, kim "

SÖZLEŞME⟭⟬Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin