အခန္း(၂၂၆) အျပစ္ေပးျခင္း-၂
"ဒီလမ္းအတိုင္း သြား.. ငါက ဟိုလမ္းကေန သြား မယ္ ... ေနာက္ၿပီး ဒီေနရာမွာဆုံၾကမယ္"
ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီသည္ ေျမပုံအၾကမ္းတစ္ခုဆြဲၿပီး အဖြဲ႕သား မ်ားႏွင့္ နည္းဗ်ဴဟာ ေဆြးႏြေးေနသည္။
႐ႊီခ်ဳံခြင့္က ေခါင္းညိတ္၏။
"အိုေက, ဒီအစီအစဥ္အတိုင္းပဲ"
ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီသည္ အေနာက္ဘက္မွထြက္လာခဲ့ၿပီး ႐ြီ ေခ်ာင္ရန္၏စခန္းဆီ ေတာထဲလမ္းအတိုင္း လာခဲ့သည္။ ေရွ႕ဆီမွ တိုက္ခိုက္ေနၾကသည့္အသံမ်ားကို ခပ္တိုးတိုး ၾကားရ၏။ ႐ႊီေခ်ာင္ရန္၏စခန္းဆီ ျမန္နိုင္သမွ် အျမန္ ဆုံး ခ်ဥ္းကပ္၍ သစ္ပင္အႀကီးႀကီးေနာက္ကြယ္မွာ ပုန္း ကာ စခန္းထဲသို႔ ခိုးေထာက္လွမ္းလိုက္သည္။ ခ်န္ေခ်ာင့္ ဟာ စခန္း၏ဗဟိုအလံကို ေစာင့္ၾကပ္ေနသည္အား ေစာင့္ၾကည့္ေန၏။ အလံတိုင္ကို ဖယ္ရွားဖို႔ရာအလို႔ငွာ သူ႕ကို ရွင္းထုတ္ပစ္ရေပမည္။ တိတ္တဆိတ္ ခ်ဥ္းကပ္ သြားၿပီး အက္ေၾကာင္းေနရာကို ျဖတ္၍ ေသနတ္ကိုမ ကာ ခ်န္ေခ်ာင့္၏ရင္ဘတ္ကို ခ်ိန္လိုက္သည္။
ဘမ္းဆိုသည့္အသံတစ္ခုႏွင့္ ခ်န္ေခ်ာင့္ ေဆာင္း ထားေသာဉီးထုပ္ကေန အသိေပးသံတစ္ခု ထြက္ေပၚ လာ၏။ ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီသည္ သူ႕ကိုထိသြားၿပီဆိုတာ သိလိုက္ ၿပီး အျမန္မတ္တပ္ရပ္ကာ ဗဟိုအလံတိုင္ဆီ ေျပးသြား ၿပီး ပစ္၏။
႐ႊီေခ်ာင္ရန္သည္ ႐ႊီခ်ဳံခြင့္ႏွင့္ တိုက္ခိုက္ေနဆဲျဖစ္ သည္။ ႏွစ္ဖက္တိုက္ပြဲ ျပင္းထန္ေန၏။ ႐ႊီခ်ဳံခြင့္ကို ပစ္ဖို႔ ပဲလိုေတာ့သည့္အခ်ိန္မွာ ႐ုတ္ခ်ည္း သူ႕ဉီးထုပ္ဆီမွ သူ႕ အဖြဲ႕က်ရႈံးေၾကာင္း အသိေပးသံတစ္ခုကို ၾကားလိုက္ရ ရွာသည္။
"ဘာျဖစ္သြားတာလဲ?"
႐ႊီေခ်ာင္ရန္သည္ သူ႕လက္ေထာက္ျဖစ္သူ, ဟဲရန္ ပင္း အား နားမလည္နိုင္စြာေမး၏။ ဟဲရန္ပင္းသည္ ျပန္ လည္ မတုံ႕ျပန္နိုင္လိုက္ခင္မွာ ေၾကာင္အမ္းလို႔ေန၏။
"ငါတို႔ စခန္း..."
ခ်က္ခ်င္းပင္ ႐ႊီေခ်ာင္ရန္၏က်ိန္ဆဲသံ ထြက္ေပၚလာ ၏။ ထူးဆန္းတယ္လို႔ေတာ့ထင္သား။ လမ္းမွာ ႐ႊီခ်ဳံခြင့္ ႏွင့္ဆုံေပမယ့္ ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီမပါခဲ့။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူတို႔ရဲ႕စခန္း ကို ေနာက္ကေန အငိုက္ဖမ္းသြားတာပဲ။
