ch 22

51 9 2
                                    

(သူတို့ သိတာနည်းနည်း ကြသွားပြီမို့ ချီကျင့်တို့ကို မင်း နဲ့ငါပဲ ဆက်သုံးပါတော့မယ်)

       

       

       
  လူတစ်ဦးနှင့် သိကျွမ်းခြင်းဖြစ်စဉ်သည် ဂျစ်ဆာပဟေဠိတစ်ခုနှင့် ကစားရသလိုပင်။

အစပိုင်းတွင်၊ သင့်တွင် သေးငယ်ပြီး ကွဲလွင့်နေသည့် အပိုင်းအစများသာ ရှိ၊ ပေမယ့်၊ သင်က သဲလွန်စများကို စိတ်ရှည်စွာ ရှာဖွေပြီး  အချိန်အလုံအလောက်ပေးခဲ့သရွေ့ ၎င်းတို့ကို မမျှော်လင့်ထားသော ပုံတစ်ပုံအဖြစ် ဖန်တီးနိုင်တယ်။

ယခုအချိန်တွင် သူက ဤပုံရဲ့ မတူညီတဲ့ အစိတ်အပိုင်းအချို့ကို ပေါင်းစပ်ပြီးပြီဖြစ်တယ်။

ဒါပေမယ့် သူပိုပြီးတွေ့ချင်လာတယ်။ သူက ပိုပြည့်စုံတဲ့ပုံလိုချင်လာခဲ့ပြီ။

တံစက်မြိတ်အောက်မှာ တန်းစီနေတဲ့ မိုးရေစက်တွေက  တီးခတ်နေတဲ့ စန္ဒယားခလုတ်တွေလိုပဲ တံစက်မြိတ်အောက်မှာ တလိမ့်လိမ့်ကျနေတယ်။

ကံကောင်းထောက်မစွာ၊ နောက်ဆုံးတေးသံက ပြတင်းပေါက်များပေါ်တွင် ပြတ်ပြတ်သားသား ကြည်လင်ပြီး သာယာနေသေးလျက်။

သာယာအေးချမ်းသော လေထုက စကားစမြည်ပြောရန် သင့်တော်လှတယ်။

"ကိုယ့်အကြောင်းကိုကိုယ် တစ်ခုခုပြောပါဦး။" ချီကျင့် က ခပ်ဖျော့ဖျော့ ပြုံးလိုက်တယ်။

Geese Fly North နဲ့ အချိန်အတော်ကြာ ပြောဆိုပြီးနောက် တစ်ဖက်လူရဲ့ စကားပြောအလေ့အထကို သူ တဖြည်းဖြည်း နားလည်လာခဲ့ပါတယ်။ သူဘာမှ မပြောရင်တောင် တစ်ဖက်က နှုတ်ဆိတ်နေလိမ့်မယ်။ ထိုလူက ဤသာယာလှသော တိတ်ဆိတ်မှု လေးကို ချိုးဖျက်ရန် အလျင်လိုမည်မဟုတ်ပေ။ ဆန့်ကျင်ဘက်အနေနဲ့ သူ စကားစမြည်ပြောရရင် အဲဒီလူက သေချာပေါက် တုံ့ပြန်လိမ့်မယ်။

"မင်း ဘာအကြောင်း ကြားချင်တာလဲ"

   Geese Fly North သည် တုံ့ဆိုင်းနေသည့်အသံမဟုတ်ပဲ သူ့အသံက တည်ငြိမ်နေခဲ့တယ်။ ဒီလိုအသံမျိုးက ကလေးတွေအတွက် အိပ်ရာဝင်ချိန် ပုံပြင်တွေပြောဖို့ရာ သင့်တော်လှတယ်။

exclusive rights to an online voice actor Where stories live. Discover now