Hindi siya nag salita, kaagad inalis ang kamay sa maling nakapa.
Ngunit naramdaman niya ang matigas ng kabuan nito.
Nanginig ang binata.
Naramdaman iyon ni Janette ngunit walang reaksion.
Ng maramdaman niyang nasa braso ni Rico ang towel, ipinunas niya ito upang malaman kung nasaan ang kinakapa niya.
Kaagad dinampot ito ni Rico, at sabay nag punas na rin ng buong katawan.
Sa sobrang dilim, di makita ni Janette kung saan siya kukuha ng under garments, o maisusuot. Sa paanan niya nasidsid nito ang nakalatag ng foam bed at blangket.
Alam niyang makapal ito, kaya't deretso na siyang nahiga at ibinalot ang sarili sa makapal na kumot.
Sa labas ng tent nila -- bumuhos ang napakalakas na ulan.
May kaunting hangin, pero safe at di natitinag ang tent nila.
Humahagishis ang bawat sampal ng dagat sa dalampisigan.
"Alam mo ba kung nasaan ang flashlight?" mahina pa rin ang boses ni Janette.
Kailangan niyang maghanap ng maisusuot.
"Di ko makita ang mga damit ko kung saan ko hahanapin sa bag." Dugtong ng ina.
"Naiwan ko kanina sa kotse ma.. kukunin ko ba..?" sagot ni Rico.
'Patay..' sabi ni Janette sa sarili.
"Huwag na... malakas ang ulan.." Tugon ni Janette.
Diyahe, baka matulog siyang hubad. Kinababahan sa mga susunod na mangyayri. Pagkatapos ng naganap sa dagat, di niya maisip kung ano naman ang susunod sa kanilang kapalaran.
Mag-ina sila, maraming bagay ang dapat di nangyayari, ngunit bakit wala siyang lakas na pigilan ang mga maling sandali di niya ito matanto.
Natakot si Janette.
Siya ang nakakakatanda at nakakaalam ng mali, siya ang dapat nag ko-kontrol ng sitwasyon.
Siya ang dapat sisihin.
Malakas ang ulan, pero parang umikot ang mundo sa isang madilim na paraiso ang bumabalot sa loob ng tent.
Matapos mag punas si Rico, di na nito inisip na mag hanap ng maisusuot, kaagad siyang nahiga. Di alam ang gagawin.
Ang makapal na kumot ay nasa buong katawan lang ni Janette nakabalot.
Di alam ang gagawin. Nag isip ito. Humihinga ng malalalim.
Alam ni Rico na gamit ng ina ang kumot, sa gitna ng naganap sa dagat, nag iisip rin ang binata.
Bawal ang nararamdaman niya. Ngunit bakit masarap ang bawat sandali.
Dahan dahan naradaman niya ang galaw ng ina, hanggang matantiya niyang ipinapasok siya nito sa kumot.
"Malamig.. pasok ka dito." Marahang anyaya ni Janette.
