HINDI MAKATULOG ang dalawa. Si Rico, balisa, at nalilito sa mga naganap. Hindi niya inaasahan na ganito na siya magiging kapusok.
Iniisip niyang ang pag hikbi ni Janette ay dulot ng emotional pain na siguro'y nararamdaman nito.
Ngunit ang pinaka matinding bumabagabag sa kanya, ang katotohanang ilang oras na lang, muli siyang iiwan ng ina upang ipatuloy ang kontrata sa US.
Halos ganito rin ang pakiramdam ni Janette.
Naguguluhan kung bakit hinayaan niya ang buong pangyayari gayung alam niyang kontrolado niya ang sitwasyon, mula pa ng mag usap sila ni Rico tungkol sa kani-kanilang emosyon.
Di man nagkaroon ng final seal ang kanilang pag niniig, matapos tumanggi si Janette na ipasok ng tuluyan ang alaga ng anak sa kanya, dama niyang may mga pagbabago na sa relasyon nila bilang mag ina.
Tumutulo ang luha nito. Pakiramdam niya'y siya na ang pinaka-masamang ina sa buong mundo.
Pilit na iginigiit nito na malaki ang responsabilidad niya sa mga naganap, hindi lang bilang edukadang babae, kundi bilang isang ina.
Ngunit bakit di niya maramdaman na kamuhian ang anak. Bakit sa likod ng guilt ay nararamdaman ang isang ligaya sa kabuuan ng kanyang pagkatao bilang babae, ngayon niya lang muli ito naramdaman.
Magkahawak pa rin ang kamay nila. Magkatalikod sa pagkakahiga.
Dalawang oras nang ganito ang posisyon nila, matapos nilang lasapin ang bawal na pagnanasa.
Gumalaw si Rico dahil nakaramdam ng pangangawit ng binti.
Naramdaman iyon ni Janette kaya't bahagyang lumingon sa anak upang tingnan nito.
Humiga na si Rico, at nahiga na rin ng tuwid si Janette.
Kapwa pikit ang mga mata, magkahawak pa rin ang mga kaway, magkatabi ang mga walang saplot na katawan.
Di nakatiis si Rico, bumangon at naupo sa pagkakahiga.
"Rico.." bulong ni Janette.
Kinapa ni Rico ang mukha ni Janette, nasamo ang pisngi nitong basang basa ng mga luha.
Nahabag ang binata, tumulo rin ang luha.
"I -- I am sorry ma....."
Tumagilid na humiga upang haplosin ang mukha nito. Hinawakan din ni Janette ang ulo ng binata, kinapa ang mukha, ang noo, ang ilong, ang pisngi at ang bibig nito.
"Rico..." Hikbi ng ina ina nito.
"I don't know what to say..."
"It's entirely my fault ma... you don't have to say anything..." mahinang sagot ng binata.
Naging matigas ang ulo niya nang makiusap ang ina na kailangan niyang maging responsable sa pag kontrol ng kaniyang emosyon.
