Wolves - True Mates = Omega {Voltooid}

*{Wolves - Hoofdstuk 10}*

'dat was het? Jullie hadden gedanst, geen kus. Geen' ze kijkt me aan, ze zitten op weg naar school en ik heb Diana net verteld over gisteren met Max. Nadat gele ogen, weet ze alles. 'en jij dan? Noah en jij zijn een perfect stel' zeg ik, ze is even stil. 'Diana' zeg ik, 'niet van onderwerp veranderen' zegt ze.

We rijden de parkeerplaats van school op, 'het is geen ander onderwerp, ik wil weten' begin ik. We stappen de auto uit, 'nu ik alles aan jou heb vertelt, wil ik ook weten' ga ik veder. 'bloody hell, wat is er gebeurd?' onderbreekt Diana me, 'kan ik dan nooit een zin afmaken, zonder dat iemand me onderbreekt' mompel ik. 'nee, Aria. Kijk dan' Diana laat me de politiewagens en ambulances achter onze school zien, 'wat is er gebeurd?' vraag ik. 'geen idee' zegt ze verbaast, 'kom, laten we kijken' zeg ik. Diana knikt en we lopen samen naar de ambulances en politiewagens, de helft van de school plus politie staat er al.

'iedereen doe rustig, hier is niks te zien' zegt Stef, 'Thomas, waarom?' hoor ik een meisje zeggen. Terwijl Diana al uit zicht verdwenen is, zoek ik naar iemand die me antwoord kan geven.

'jij weer' hoor ik achter me, de jongedame van de vorige keer. Staat weer voor me in het zwart. 'jij' zeg ik, 'ben je bij elk ongeluk in Whitemore?' vraagt ze terwijl ze haar armen in elkaar vouwt. 'ik zit hier op school' ik wijs naar het schoolgebouw, 'waarom ben jij hier?' vraag ik. 'ik liep toevallig langs' zegt ze simpel weg, achter haar zie ik Sheriff Hill. 'sorry, maar ik moet even wat doen' voordat ze antwoordt kan geven loop ik naar Sheriff Hill, 'vijf dode in één nacht, waren er geen leraren bij?' vraagt ze aan iemand met een doktersjas.

'ze zeggen allemaal dat ze niks gezien hadden' zegt de meneer in doktersjas, 'hou het stil, totdat we de dader hebben gevonden. Moeten we het dorp niet bang maken' zegt Sheriff Hill. De dokter knikt en loopt weg, 'is er meer bekend dan vijf dode?' vraag ik. 'helaas niet, Aria' zegt ze, 'mag ik misschien even kijken?' vraag ik.

De Sheriff kijkt me twijfelachtig aan, 'vooruit, maar niks tegen iemand zeggen over dit' de Sheriff begeleidt me achter het doek naar de plek waar gister een feest was. De vijf lichamen zijn bedekt met vijf grote doeken, 'kan ik?' ik wijs naar de lijken. Ze knikt.

Ik doe het eerste doe voorzichtig omhoog, nog geen vijf seconde kijk ik. Of ik heb het doek al omlaag gedaan, ik zag een grote klauwen vanaf het gezicht tot zijn maag. Ik open het andere doek, dezelfde klauwen is alleen zijn buik. De andere twee zijn ongeveer hetzelfde, ik open het laatste doek. De klauwen zijn precies hetzelfde, alleen dit is. 'Julian' fluister ik, 'zei je wat?' vraagt de Sheriff achter me. 'nee, het enige wat me opvalt. Is dat het alleen jongens zijn en één meisje' zeg ik, de Sheriff knikt. 'was jij gister niet ook op het feest?' vraagt ze, 'ja, alleen ik ben eerder weg gegaan' zeg ik. 'was daar ook een reden voor?' vraagt ze veder, 'niet dat ik weet, we waren moe en gingen toen weg' zeg ik. Ze wilt haar mond open doen, maar ik ben haar voor. 'sorry, maar ik moet even iets doen' zeg ik, ik sta op en loop weg.

Ik kijk over het parkeerterrein zoekend naar Diana, hoe moet ik het haar vertellen. Zal ze flippen, huilen. 'jij hebt dit gedaan' hoor ik iemand boos zeggen, 'je kon je gevoelens niet in je houden, en nu. Nu heb je vijf moorden gepleegd. Weet je wel niet wat voor gevolgen die heeft?' gaat hij veder. 'ik heb niks gedaan' zegt de ander, 'straks worden we ontmaskerd en mogen we weer een nieuw leven opbouwen in een andere stad, of erger we worden opgenomen in een isoleercel' zegt de eerste stem weer. Ik kijk om het hoekje, 'Jake, Max' ik kijk naar de twee. Voordat ik het weet kijken ze me aan, 'Aria' hoor ik Max zeggen. 'Max ik...' voordat ik mijn zin afmaak draai ik me om en loop weg.