Wolves - True Mates = Omega {Voltooid}

*{True Mate - Hoofdstuk 34}*

Dit is mijn een na laatste dag in Whitemore, ik had me deze dag net iets anders voorgesteld dan dat het nu is. Jake is doodt. Max bracht hem nog naar het ziekenhuis, maar het was te laat. Zijn hart was gestopt met kloppen, niet als het laatste beetje wat over was van Max. Vandaag zouden ze Jake begraven, geen grote ceremonie. Gewoon Max, Emma, Diana en Noah. Het doet me pijn om ze allemaal zo te zien leiden, en zomaar weg te gaan. Maar ik moet gaan.

Ik vouw mijn laatste beetje klein in mijn koffer, 'weet je het zeker?' vraagt mijn vader. Hij staat in de deurpost van mijn kamer, 'ja, er is niets meer voor mij om hier te blijven' zeg ik. 'ik weet dat Jake aangereden is en doodt, maar de betekent niet dat je weg hoeft te gaan' zegt hij, 'ik weet het, maar ik wil weg gaan' zeg ik. Ik heb tegen mijn vader gezegd dat Jake is overreden, het is net iets logischer dan dat een meisje van twaalf hem heeft vermoordt.

Mijn vader komt mijn kamer verder in en komt op mijn bed zitten, hij heeft zijn laptop mee genomen en maakt hem open. 'ik heb alles geregeld, je hoeft het alleen maar te bevestigen' zegt hij, ik kom naast hem zitten. Ik zie dat hij twee vliegtuigtickets heeft bestelt, 'ik wist niet dat je mee ging' zeg ik. 'ik kan mijn kleine meisje toch niet in de steek laten' hij drukt een kus op mijn voorhoofd, 'weet je het zeker?' vraag ik aan hem. 'natuurlijk' zegt hij, ik glimlach. Ik ga met mijn hand over de muis en klik op "bevestigen", 'op naar een nieuwe start' zeg ik.

Ik zit op de bank, mijn koffers zijn net ingepakt en ik ben aan het uitrusten. Als de bel gaat, ik loop naar de deur en tref Valerie aan. 'wat doe je hier?' vraag ik, 'ik weet dat ik niet je favorieten persoon ben, maar van Diana moest ik iets tegen je zeggen. Als je op Jake zijn begrafenis wilt komen en met mijn roedel wilt praten, vind ik dat goed. Alleen vandaag' zegt ze. 'bedankt, maar ik ga niet' zeg ik, ze kijkt langs me naar binnen. 'ga je weg?' vraagt ze, 'ja, je hebt eindelijk wat je wilt. Kun je nu gaan, ik wil mijn laatste dag hier herinneren als een Valerie vrije dag' zeg ik. '

ouch, toch zal ik komen. Max heeft je nodig' zegt ze, ik zucht. 'hou op met dat zeggen, als je dat dacht. Waarom heb je me dan uit je roedel gezet?' vraag ik, 'je probeerde Jake te vermoorden' zegt ze. 'en nog steeds ben ik niet degene die hem heeft vermoordt, snap je dan niet dat je om deze reden geen vrienden maakt. Het enige wat je maakt zijn vijanden, laat me nu met rust' zeg ik, vlak daarna sla ik de deur dicht. Maar de deur is nog open, 'het boeit me niet wat je mee maakt, of hoe zielig je bent. Je gaat nu naar Jake zijn begrafenis' zegt ze.

Mijn vader komt naar ons toe gelopen, 'gaat alles goed?' vraagt hij. Ik kijk hem aan, 'ja, dit is Valerie. Ze wilde net weg gaan' ik kijk haar aan. 'wilde ik niet weg, ik kwam Aria op halen voor de begrafenis van Jake' zegt ze, 'oh, ik wist niet dat je weg ging. Ga maar, ik houd je niet tegen' na die woorden verlaat mijn vader de kamer. 'dus kom je nog?' vraagt ze, 'kan je ooit ophouden om mijn leven zuur te maken?' vraag ik. Ze zucht, 'ooit bedacht dat je niet aan jezelf moet denken, je vrienden hebben je nodig. Ik geef je de kans om naar ze toe te gaan, maar je laat ze vallen. Natuurlijk, je hebt het perfecte leven en gaat dan weg. Ik had niets anders van je verwacht' zegt ze. Ik rol met mijn ogen en pak mijn jas, 'dus na een lange preek ga je wel mee? Ik snap de jeugd van tegenwoordig echt niet' zegt ze.

-let it go-

Ik loop door de bossen, achter Valerie aan. Al snel komen we bij de rest, ze kijken me aan. 'wees niet bang, ik gaf toestemming' zegt Valerie, Diana glimlacht naar haar. 'gaat alles goed?' vraag ik aan Max, 'maakt het uit?' vraagt hij. 'ik ben hier, weet je. Als je me nodig hebt' zeg ik, 'ik weet dat, dank je' zegt hij. We staan onder een boom waar Jake is begraven, Noah en Diana stappen naar voren. 'rust in vrede mijn vriend' zegt Noah, 'ik zal je missen' Diana legt een bloem net voor de boom. Nu loopt Emma naar voren, 'ik weet niet wat ik moet zeggen, ik haat je Jake. Je hebt me beloofd om me niet in de steek te laten, je bent de slechte vriendje die ik ooit heb gehad. Ik houd van je' een traan rolt van haar wang. Max en ik lopen naar voren, 'waarom jij? Zo vaak probeerde je me te helpen, en nu ben je doodt' Max haalt een hap adem. Hij kijkt mij aan, 'hier ligt Jake Rayon, hij was een vriend, een familie, een broer. En soms wel meer. Ik zal je missen Twilight' zeg ik.

We lopen met ze alle in stilte weg, totdat Max naast me begint te lopen. 'Diana zei dat je weg ging' zegt Max, 'ze heeft gelijk' zeg ik. 'zie ik je morgen nog?' vraagt hij, 'het is beter voor mij als ik niet kom' zeg ik. 'maar ik heb je nodig' hij pakt mijn hand vast, 'je gaat trouwen, er zullen duizenden mensen zijn die je zullen steunen' zeg ik. We lopen in stilte verder, 'nee' zegt hij plots. 'wat zei je?' ik kijk hem aan, hij stopt ook met lopen en legt zijn hand op mijn wang.

'je, emh je vroeg of ik voor jouw koos omdat ik dat dat van me verwacht werd. Nee, ik koos jouw. Omdat ik van je hield, en dat doe ik nog steeds. Als jij nog steeds hetzelfde voor mij voelt, dan zal ik niet met Tessa trouwen' zegt hij, ik kom dichter naar hem toe. 'of ik nog steeds hetzelfde voel voor jouw?' zeg ik rustig, natuurlijk je bent de liefde van mijn leven en ik kan niet zonder je. Zegt een stem in mijn hoofd, maar besluit wat anders te zeggen. 'i-ik wens je veel geluk met je trouwdag' zeg ik gebroken, ik draai me om en loop naar huis. In stilte, en huilend.

******************************************************

En dit was dan het laatste hoofdstuk van dit boek.

Dat is sneller gekomen dan ik dacht.

Iemand zin in een deel drie?