Wolves - True Mates = Omega {Voltooid}

*{Wolves - Hoofdstuk 35}*

Langzaam open ik mijn ogen, ik heb zware hoofdpijn en ik lig op de bank. 'waar ben ik?' ik kijk om me heen, 'Aria, ben jij het?' vraagt Max, 'Max, waar ben ik?' vraag ik. 'wat is de datum?' vraagt Noah, 'een paar minuten na nieuwjaar' antwoord ik.

'het is half tien, s' nachts' antwoordt hij, ik zucht. 'het is Aria' zegt iedereen tegelijk, 'nou iedereen weet wie ik ben, al ken ik jullie maar zo een half jaar. Kan iemand me dan uitleggen waarom ik steeds niet weet wat er gebeurd is? En waarom het lijkt alsof ik mijn hoofd in foundation heb gedaan?' vraag ik.

'wat is het laatste wat je je herinnert?' vraagt Emma, 'ik werd vast gebonden, en jullie hadden het over een Jagersvloek. En ik heb barstende hoofdpijn' zeg ik. 'over dat, we moeten praten' zegt Max, hij legt me alles uit.

'dus wat je wilt zeggen is dat Jakes ex bezit van me heeft genomen?' vraag ik, 'dat is wat hij na een uur probeer uit te leggen, ja' zegt Jake. 'maar we hebben een oplossing gevonden, maar ik weet niet of je het daarmee eens bent' zegt Max, 'om Valerie 's ziel uit jouw lichaam te krijgen, moeten we Benjamin vermoorden' zegt Noah.

'wat?!' vraag ik, ik doe mijn armen om mijn bennen. 'ik moet een spreuk uitspreken en door die spreuk vermoord het je vader' zegt Diana, ik kijk naar Max. 'kan ik misschien alleen met je spreken?' vraag ik, Max knikt en we lopen naar buiten

'wat is er?' vraagt hij, 'heeft Valerie iets tegen je gezegd wat jouw pijn heeft gedaan?' vraag ik. Hij kijkt naar beneden, ik leg mijn hand op zijn wang. 'vertel het me' zeg ik, 'ze zei' begint hij. Hij kijkt me aan, 'ze zei dat je gekust hebt met Jake' zegt hij.

Ik ga met mijn tong over mijn lippen, 'is het waar?' vraagt hij. 'ja, hij kuste me. Op mijn wang' zeg ik, 'hij wilde me kussen op mijn lippen, maar ik hield hem tegen. Omdat ik van je hou' zeg ik. 'voel je wat voor mijn broer?' vraagt hij, ik pak zijn hand vast. 'misschien, misschien ook niet. Wat ik ook voor je broer voel, wat ik voor jouw voel is sterker' zeg ik, hij drukt zijn lippen op die van mij.

'wil je dat we jouw redden of je vader?' vraagt hij, ik kijk weg. 'jullie vragen van me om te kiezen tussen mezelf en mijn vader, hoe moet ik die keuze ooit maken?' vraag ik, 'wat gebeurt er als ik niet voor mezelf kies maar voor mijn vader?' ik kijk Max aan. 'na morgenavond om half twaalf zullen we je niet meer terug kunnen roepen, wat betekent dat je ziel verdwijnt en Valerie je lichaam overneemt' zegt hij, 'en als ik voor mezelf kies, gaat mijn vader dood? Is er dan geen optie waar niemand dood gaat?' vraag ik. 'in deze situatie niet' zegt hij, een traan rolt over mijn wang.

'niet huilen, het komt goed' hij trekt me naar zich toe, 'als ik dood ga, ga ik dit missen' zeg ik. 'onze handen in elkaar gevouwen, en mijn hoofd op je borstkast' ik kijk naar boven, 'dus je hebt al besloten om je zelf op te offeren?' vraagt hij. 'ik moet wel' zeg ik, 'ik wil niet dat je weg gaat' zegt hij. Ik pak zijn beiden handen vast, 'wanneer ik dood ga, moet je me een ding beloven' zeg ik. 'ik zal je alles beloven' zegt hij, 'als ik dood ga, beloof me dat je naar school toe gaat. Je diploma haalt en je leven leeft alsof het je laatste is, zorg goed voor je broer en de rest van mijn vrienden. Zeg maar tegen mijn vader dat ik een studiebeurs in Alaska heb gekregen ofzo en dat hij me nooit moet bellen' zeg ik.

Hij glimlacht, 'en vergeet nooit dat ik van je zal blijven houden, tot mijn laatste adem' zeg ik. 'je kan niet dood gaan' zegt hij, 'beloofd het me' zeg ik. 'ik beloof het je, maar van school is een ander verhaal' zegt hij, ik glimlach en rol met mijn ogen. 'ik hou van je' zegt hij, hij drukt me steviger tegen zich aan.