*{Wolves - Hoofdstuk 12}*

1.2K 84 6
                                    

Ik loop de trap af met een paar mappen in mijn handen, 'ga je nu al werken?' vraagt Mel. 'ja, de Sheriff en ik moeten nog wat bespreken' zeg ik, 'dan zie ik je later' zegt Mel. 'ja' ik knik en trek mijn jas aan, 'oh en Aria' ik draai me naar haar om. 'Misschien moet je er over nadenken om te komen' ze geeft me een witte envelop, ik kijk haar verward aan als ik zie dat de envelop al open is gemaakt. 'ze wilt echt dat je komt, ook al zegt ze dat er misschien niet in. Jullie waren ooit vrienden, ze heeft je nu meer dan ooit nodig' zegt ze. Ik knik, ik open de deur en loop naar buiten.

Ik gooi mijn tas op de bijrijders stoel en stap aan de andere kant in, ik zucht en haal een hand door mijn haren. Mijn ogen gaan naar de brief die Mel me heeft gegeven, ik pak de envelop en haal de brief eruit.

Een vriend, een zoon, wat is hij allemaal niet. Afscheid nemen zullen we doen, maar hem vergeten niet. Julian Mitchell is op jonge leeftijd overleden, samen met de vier andere overledenen zal hij begraven worden. Rust in vrede.

Julian Mitchell

Overleden: 27 september.

Begraven: 18 november.

Hierbij zijn jullie uitgenodigd om naar de begrafenis van Julian Mitchell te gaan, één uurtje waarbij we afscheid nemen van iemand die we nooit willen verlaten.

Mijn hart begint sneller te kloppen, achter me hoor ik getoeter van een auto. Ik leg de brief weer naast me neer en start de motor.

Ik parkeer mijn auto bij de parkeerplaats van de politie, voor de ingang zie ik Sheriff Hill al op me wachtten. Samen met mijn mappen stap ik de auto uit en loop naar de Sheriff, 'goedemorgen, Sheriff Hill' zeg ik. 'Aria, ik vroeg me al af wanneer je zou komen' ze opent de deur voor me en ik loop naar binnen, 'Aria, heb je het bewijs stuk al onderzocht?' vraagt Stef. Stef is een man die altijd zijn een politie-uniform draagt, hij heeft donker blonden haren en blauwe ogen, ik schat hem dertig jaar oud. 'ja, natuurlijk. Jij bent de eerste die ik altijd helpt' ik geef ongeveer de helft van de mapjes aan Stef, 'is dit alles wat je kon vinden over het onderzoek?' hij bladert door de mapjes. 'ja, er is nog een document op mijn computer. Maar meer kon ik niet vinden' zeg ik, 'dank je' zegt hij terwijl hij weg loopt.

'wat moest je van hem uitzoeken?' vraagt de Sheriff, 'privé-informatie' zeg ik. Ze knikt en ik loop achter haar aan, onderweg dump ik nog wat boeken op mijn bureau. 'dit is wat je zocht, de hoofdcomputer. Hier staat alles in over iedereen, hun verzekering, belasting, huur. Echt alles' zegt ze, ik knik. 'Sheriff we hebben even uw hulp nodig' zegt iemand achter me, de Sheriff knikt. 'sluit wel af als je weg gaat' ze geeft me de sleutels en loopt langs mij weg, ik kruip achter de computer en zet hem aan.

Whitemore dode

Type ik in. Ik open een document.

27 september, Whitemore plaats voor mogelijke dode. Dader onbekend. Staat in rapporteren opgeschreven als "dier".

Ik klik terug, en open een andere document.

26 september, ernstig auto-ongeluk vond er plaats in Whitemore. Dader onbekend. Staat in rapporteren opgeschreven als "dier".

Ook vind ik een document van ongeveer vijf jaar geleden rond deze tijd, met mijn muis klik op het document.

30 september 2009, een hele familie is omgekomen in een brand. Alle leden zijn omgekomen, oorzaak van brand onbekend. Wel is er bekent dat het geen "toeval" was, dader nooit opgepakt.

Ik scrol naar beneden, daar staat een foto van de familie. Ik ga elk gezicht na, als ik Jake en Max op de foto ziet. Ik sta even stil bij de foto, 'hoe is dit mogelijk' fluister ik.

Ik open een nieuwe pagina en type "Max Rayon" in.

Twee resultaten.

Ik klik op de eerste.

30 september 2009, Max Rayon is omgekomen bij een grote brand. Samen met zijn oudere broer en de rest van zijn familie, zijn lichaam is nooit gevonden in de brand. Hij zou nu negentien moeten zijn en zijn broer eenentwintig.

Even staar ik als een zombie naar het beeld. Ik lees de tekst nog een paar keer, maar dat bekende niet dat er wat veranderd was. De tekst zou hetzelfde zijn, maar steeds spoken er meer vragen in mijn hoofd.

Ik print het document uit en loop naar de printer, ik pak het papiertje uit de printer en graai de sleutels van tafel. Snel sleutel ik het kantoor af, 'Aria, kun je dit voor me onderzoeken?' vraagt Stef. 'sorry, Stef. Maar ik moet eerst wat doen' zeg ik, ik loop naar mijn kantoor. Ik pak een map uit mijn la met alle bewijzen die ik deze maand heb gevonden, ik volg de lijnen die ik heb getrokken op de foto's. 'maar dat betekent dat...'.

Wolves - True Mates = Omega {Voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu