*{Wolves - Hoofdstuk 23}*

903 59 4
                                    

De volgende dag sta ik laat op, ik stap even onder de douche en kleed me daarna aan. Waarnaar ik de trap af loop naar beneden, 'nog een klein stukje' hoor ik Mel zeggen. Mijn vader brengt een grote kerstboom naar binnen, ik ruik de kerst al. 'lekker kerst inkopen gedaan?' ik kom onderaan de trap staan, 'ja, we hebben de kerstboom al' Mel wijst naar mijn vader die met een grote dennenboom zit te schouwen. 'de kerstkrans, kerstballen, kerstslingers en de kerstsokken' ze laat de dingen in haar handen zien en de opgehangen sokken bij de kachel, 'en de kerstcadeaus' eindigt ze.

'weet je al wat ik krijg?' vraag ik, 'ja, dat is ook de reden waarom ik het er niet met je over ga hebben' zegt ze. Ze loopt naar de woonkamer waar mijn vader de kerstboom neerzet, 'ook geen kleine hint?' vraag ik. 'nee, want met elke kleine hint zou je het cadeau al kunnen raden' zegt ze, ik zucht en trek mijn jas en schoenen aan.

'ga naar Max?' vraagt ze, 'ja, we hebben afgesproken' zeg ik. 'een date?' vraagt Mel, 'nee, niet echt. Meer een kijken wat er allemaal om gaat in de wereld van je vriendje afspraak' zeg ik. 'elke afspraak, gesprek of wat dan ook dat je hebt met je vriendje. Is een date, volgens code 12 van de meiden regel' ze steekt haar wijsvinger om hoog, 'je wilt niet degene zijn die hem breek, of wel?' vraagt Mel.

'goed, ik ga naar mijn "date" met Max' zeg ik, 'date?' hoor ik mijn vader zeggen. Ik hou mijn hand op de deurknop om weg te gaan, 'kun je deze kaarten geven aan mensen die je bij het kerstdiner van zaterdag wil hebben?' Mel pakt vijf kaarten van de tafel. 'ja, ik kijk wel' zeg ik, ik maak de deur open en loop naar buiten.

Ik rij door de bossen heen, naar Max. Zijn huis staat half in de bossen, zodat mensen er moeilijk kunnen komen. Het is net zo een gigantisch huis als Diana, alleen andere kleur en inrichting. Ik parkeer mijn auto ergens voor het huis, en pak de kaarten van mijn bijrijdersstoel waarnaar ik de auto uit stap.

Met mijn knokkels klop ik op de deur, hij wordt open gedaan. Daar staat Jake, 'Jake, is Max thuis?' vraag ik. Hij zucht, 'Max is op zijn kamer ' en loopt weg. Ik maak de deur achter me dicht en loop naar Max zijn kamer, ik maak hem open en loop naar binnen.

'iemand zin in kerst?' vraag ik als ik naar binnen loop, Max draait zich om en glimlacht. 'kerst is niet zo mijn "ding"' zegt hij, ik loop naar hem toe en kom naast hem op bed zitten. 'en wat is dan wel jouw "ding"' vraag ik, Max haalt een hand door mijn haren en trekt me dichter naar hem toe.

'dat moment tussen ons, wanneer ik me af vraag of ik je moet kussen' zegt hij, hij drukt zijn lippen op die van mij. Ik haal mijn lippen weg, 'een uitnodiging voor het kersdiner van zaterdag?' zeg ik. 'meer diner, vooral met zilver bestek. Daar word ik zo blij van' zegt Max sarcastisch, 'doe het dan niet voor het diner, maar voor mij. Trouwens ik zorg wel voor het zilver' zeg ik. 'ik doe alles voor jouw' hij staat op van zijn bed en loopt naar zijn bureau, waar hij zorgvuldig de brief neer legt.

'voor wie zijn die andere kaarten?' vraagt hij, 'voor Diana' begin ik. 'de little witch' zegt hij op zijn Engels, 'Noah' ga ik veder. 'de betrouwbare vriend' zegt hij, 'Emma' zeg ik. 'de diva, wacht Emma. In de vorm van mijn ex. In de vorm van de enige persoon op aarde die jouw haat?' zegt Max, 'ja, ik ben haar wat verschuldigd' zeg ik.

Max schud met zijn hoofd, 'voor wie is die laatste brief?' hij komt weer naast me liggen. 'ik denk voor Stef' zeg ik, 'Stef' herhaalt hij terwijl hij met zijn ogen rolt. 'ja Stef, hij is nogal. Weet ik veel, hij heeft me geholpen met allerlei dingen en ik wil wat voor hem terug doen' zeg ik. 'ik wil hem wel een keer ontmoeten, de jongen waar mijn vriendin het altijd over heeft' zegt Max, ik grinnik 'nu we het erover hebben. Ik moet wat brieven rondbrengen, zie ik je zaterdag?' vraag ik. 'je kan op me rekenen' ik druk snel een kus op zijn lippen en verdwijn zijn kamer uit.

Onderweg naar de deur kom ik Jake tegen, hij lijkt druk te zijn want hij merkt me niet op. 'druk bezig?' vraag ik, 'ja, zoiets' zegt hij. Ik pak het boek uit zijn handen dat hij leest, 'Twilight' ik kijk hem aan. 'ja, het is heel interactief' zegt hij, 'o, ja joh. Wat is de achternaam van Edward?' vraag ik. 'emh, die vraag hoef ik niet te weten om het boek te kunnen lezen' hij grijpt het boeken weer uit mijn handen, 'Cullen, mijn vriend. Edward Cullen' zeg ik.

'schep niet te veel op met dat grote ego' zegt hij. 'kijk lekker naar jezelf' zeg ik terug, ik loop weg naar de deur. 'Aria' zegt hij, ik kijk hem aan. 'ik moet je denk ik, mijn excuses aan bidden. Als je het niet zou weten over wat ik ben, had je me gister niet gered' zegt hij, 'dan moet je mij niet bedanken, maar je broer' zeg ik. 'daar zal ik over na denken' zegt hij, hij gaat veder met lezen.

Even kijk ik twijfelachtig naar de brief in mijn hand, die voor Stef hoort te zijn. Ik leg de brief op zijn boek, 'wat is dit?' hij kijkt me aan. 'een uitnodiging van zaterdag, kijk maar of je komt' zeg ik, ik loop de deur uit naar buiten voordat hij ook maar antwoord heeft gegeven. Op naar het huis van Diana.

Kerst. Het is bijna Kerst, mijn favoriete feestdag.








Wolves - True Mates = Omega {Voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu