Wolves - True Mates = Omega {Voltooid}

*{Omega - Hoofdstuk 8}*

Ik sla Jason recht in zijn gezicht, hij verliest zijn evenwicht en doet een stap naar achteren. Als hij bijgekomen is zegt hij wat, maar ik hoor hem niet. Zijn ogen kijken me alleen aan, ze doorboren me. Ik zeg wat terug, maar ik hoor niet wat ik zeg. 'het is waar' is het laatste wat ik hoor, ik word duizelig en wordt wakker.

Ik zoek naar lucht, het was een droom. Maar het leek zo realistisch. 'een nachtmerrie?' Dylan zit naast me op bed, ik haal een hand door mijn haren. 'soort van' zeg ik, ik kom dichter naar hem toe. Ik leun met mijn oor tegen zijn borstkast, maar ik hoor niets. Hij neemt niet eens de moeit meer om te doen alsof hij ademt, want hij is dood. 'het was niet echt, je moet er niet te veel over na denken' hij gaat met zijn koude hand door mijn haren. 'dat is het niet' zeg ik, 'wat is er dan? ' vraagt hij. Ik kijk omhoog, recht in zijn heldere ogen die me doen denken aan de oceaan. 'als je de kans had om terug in de tijd te gaan, dingen recht te zetten en geen vampier meer te zijn. Je die kans zou nemen?' vraag ik.

Hij kijkt me bedenkelijk aan, 'daar heb ik nooit over na gedacht' zegt hij. 'waarom niet' zeg ik, 'omdat er geen kans is om terug in de tijd te gaan, alles is mogelijk. Maar je kan niet rotzooien met tijd' zegt hij. 'zelfs als het je kon redden?' vraag ik, 'als ik terug zou kunnen gaan, dan zou ik willen dat die vampier me niet had gered' zegt hij. Ik bijt op mijn onderlip, 'dat zou betekenen dat je dood zou zijn, echt dood. En dat we elkaar nooit ontmoet zouden hebben' zeg ik. Hij haalt een hap adem, al heeft dat geen zin. 'misschien, maar als ik een ding heb geleerd van een vampier zijn. Is dat dingen met een reden gebeuren, als wij voorbestemd waren om elkaar op die dag vier jaar geleden te ontmoeten. Dan was het zo, zelfs de tijd zal daar niets aan kunnen veranderen' zegt hij. Ik glimlach, 'tortelduifjes, wakker worden. We gaan' Tessa loopt chagrijnig naar binnen. 'we komen' zeg ik terug, ze kijkt ons even aan. Nadenkend of ze iets zou moeten zeggen, of het maar zo moet laten.

Uiteindelijk loopt ze de kamer uit, maar zegt niets. 'ze mag je niet echt' zegt Dylan, ik sta op van het bed en loop naar de kast. Al mijn kleding zitten er in, zeker Dylans werk. 'dat heb ik wel door gekregen' zeg ik, 'waarom mag ze je niet?' vraagt hij. Ik pak een jeans en een shirt, 'weet je nog toen ik zei dat Max getrouwd was' zeg ik ongemakkelijk. Hij knikt langzaam, 'Tessa was zijn verloofde' zeg ik. Hij kijkt me met grote ogen aan, 'ze doen me inderdaad op elkaar lijken, allebei wolven, allebei vervelend, allebei vragen om aandacht' noemt Dylan allemaal op. 'ze zijn nog steeds mijn vrienden, weet je' zeg ik, 'ja, vrienden die je dood willen hebben' zegt hij. Ik rol weer met mijn ogen, 'ik ga me om kleden, kun je?' ik kijk naar de deur. 'tuurlijk' hij gaat van het bed en geeft me een korte kus op mijn voorhoofd, vervolgens loopt hij de deur uit.

Als ik klaar ben met omkleden loop ik naar beneden, iedereen is al klaar en heeft hun spullen gepakt. 'laten we het plan nog een keer door nemen' stelt Noah voor, ik kom bij de rest staan. 'Jason en Max hebben vele roedels uitgegooid, wat betekent dat veel Omega's hun nu volgen. Diana en Tessa, jullie leiden de Omega's af die Jason en Max beschermen. Terwijl Emma en Aria Max bezig houden. Ik en Dylan gaan ervoor zorgen dat Jason vermoordt wordt, ben ik nog iemand vergeten?' Noah kijkt om zich heen. 'laat mij Jason vermoorden' stel ik voor, hij kijkt me aan. 'weet je het zeker? Ik bedoel je bent geen' begint hij ongemakkelijk. 'geloof me, ik kan dit' zeg ik vastberaden, hij knikt. 'Emma en ik houden Max wel bezig' zegt hij, iedereen knikt en we lopen naar buiten. 'en waar gaan we precies naar toe?' vraagt Tessa, 'Max zijn huis, als het goed is zijn ze daar nu' zegt Noah. We lopen de hele weg in stilte naar Max zijn huis, we konden ook met de auto gaan. Maar dat zou te veel herrie maken.

'neem dít' Dylan haalt een pistool tevoorschijn, ik kijk hem vragend aan. 'voor zelfverdediging' zegt hij, 'ik kan hem vermoorden zonder pistool' zeg ik. 'dat weet ik, maar je maakt me stukken blijer als je dit ding bij je hebt' zegt hij, ik neem een hap adem en pak het aan.