Wolves - True Mates = Omega {Voltooid}

*{True Mate - Hoofdstuk 21}*

P.O.V. Jake

-Little do you know-

Ik sta voor het huis van Emma, het is al avond. Zachtjes klop ik op de houten deur, na een tijdje wordt er open gedaan. Emma. 'Jake, wat doe je hier?' vraagt ze, 'ik ben hier voor jouw' zeg ik. 'je bent hier voor mij? Gisteravond was je anders opeens verdwenen' zegt ze, 'ja, maar ik kan het je uitleggen' zeg ik. 'je hoeft me niets uit te leggen, ik dacht dat ik een deel uit zou kunnen maken van je leven. Maar elke keer dat ik probeer om dichter naar je toe te gaan, duw je me weg. Jij leidt jouw leven en ik die van mij, zonder dat we elkaar in de weg zitten' zegt ze, 'ik ging niet weg om jouw, ik moest Aria helpen' zeg ik. 'is dat beter? Je bent verliefd op haar, zoals elke jongen hier in Whitemore. Ik hoor hier gewoon niet thuis' zegt ze, 'ga je weer weg?' vraag ik. 'nee, dit keer kom ik niet terug' zegt ze, ze doet de deur dicht. Maar ik doe mijn voet er tussen, 'wanneer?' vraag ik. 'mijn roedel heeft me nodig, ze zijn allemaal weg van Whitemore. De enige reden waarom ik terug kwam was voor jouw, maar je hebt me niet nodig. Er komt zo een taxi die me gaat ophalen' zegt ze, ze doet de deur dicht en ik laat haar gaan.

Ik draai me om en loop langzaam naar huis, langzaam herhaal ik in mijn hoofd wat Emma zei. Als ik Diana tegen kom, 'ik weet waarom Valerie wilde dat Max en Aria elkaar zouden gaan haatte' zegt ze. Ik kijk haar suf aan, 'ben je een zombie geworden in dat uur dat ik je niet zag?' vraagt ze met een glimlach. Haar glimlach verdwijnt als ze me niet ziet lachen, ze gaat zitten op een bankje veder op. Ze slaat naast haar op de bank als teken dat ik naast haar moet zitten, ik zucht en kom naast haar zitten. 'gaat dit over Aria die je kwijt bent?' vraagt ze, 'nee' zeg ik. 'Emma' zucht ze, ik kijk haar aan. 'Emma oh Emma' zegt ze overdreven, ik rol met mijn ogen. 'Max?' vraag ik, 'misschien, ik houd mijn contactpersonen altijd geheim' zegt ze. 'wat is er aan de hand?' vraagt ze, 'Emma verlaat Whitemore' zeg ik. 'en jij laat haar gaan?' vraagt ze, 'ja, wat moet ik anders doen?' vraag ik. 'haar tegen houden, ken je dat stuk in Twilight dat Edward weg ging. Ben je vergeten dat ze er allebei aan leiden? Hoe erg Bella hem miste?' vraagt ze, 'ja' zeg ik langzaam.

'nou als jij niet onmiddellijk achter Emma aan gaat, blijft je hart voor altijd gebroken. Bella' zegt ze, ik sta op. 'je hebt gelijk, ik kan Emma niet laten gaan. Niet weer' zeg ik, ik weerwolvensnelheid ren ik naar haar huis.

Wanneer ik aangekomen ben bij haar huis is het donker, ik loop de veranda weer op en open haar deur. Ik ren naar binnen en met alle snelheid dat ik heb doorzoek ik de kamers, maar het is helemaal leeg. Ik ren het huis weer uit en kijk om me heen, ik zak door mijn knieën en leg mijn rechterhand op de grond. Een trucje dat ik geleerd heb kort geleden, ik sluit mijn ogen en focus me op Emma. Ze zit in de taxi en wacht op een stoplicht die grens aan de stad grens, ik moet bij haar zijn voordat ze het dropgrens over gaat. Ik ren in al mijn snelheid naar het dropgrens toe, gelukkig ben ik net op tijd. Emma kijkt me even vragend aan, 'stap uit' zeg ik tegen haar.

Ze schudt met haar hoofd, de chauffeur vraagt haar iets en na een lange discussie stapt ze uit. 'Jake ik zei het je, ik verlaat Whitemore' zegt ze, 'nee' zeg ik. 'ik heb je al een keer laten gaan, de volgende keer zal het me niet lukken om het te overleven' zeg ik. 'ik snap je niet' zegt ze, 'je hebt gelijk, ik had gisteravond niet moeten weg gaan. Het was een domme fout die ik niet nog één keer ga maken, maar ik maak fouten. Een deel van mij is nog mensen en ik doe dat' zeg ik. De chauffeur toetert, 'Jake ik moet gaan, mijn vliegtuig vertrekt zo' zegt ze. 'Emma ik heb je nodig in mijn leven, je kan niet gaan' zeg ik, 'het is vreemd dat je dat beseft als ik al vertrokken ben' zegt ze.

'je hebt gelijk, misschien ben ik niet zo goed in mijn gevoelens accepteren als Max. Maar als ik ze eenmaal accepteer, kan ik ze niet meer los laten' zeg ik, 'wat wil je me vertellen?' vraagt ze. 'ik houd van je' zeg ik, ze slikt. 'en ik denk dat jij mijn Mate bent' zeg ik, 'ben ik niet' zegt ze. 'ben je wel, voel je je dan niet sterker als ik je hand vast pak' ik pak haar hand vast, 'als ik in je buurt ben' ik kom dichter naar je toe. 'als ik in je ogen kijk' ik kijk haar aan, 'je kan alles zeggen wat je wilt, maar je bent mij "true mate" en ik weet dat jij hetzelfde over mij denkt als ik over jouw' zeg ik. Ze laat mijn hand los, 'stop, je kan me niet bespelen als een marionet. Ik kan je niet elke keer weer vergeven als je me laat vallen' zegt ze. Ze pakt het portier van de taxi vast, maar ik draai haar rond en kus haar. Zachtjes kust ze me terug, en laat me los. Even kijkt ze me aan, 'blijf, ik heb je nodig' zeg ik. Ik leg mijn hand in haar nek, 'ik heb jouw ook nodig' zegt ze.