Wolves - True Mates = Omega {Voltooid}

*{Omega - Hoofdstuk 11}*

P.O.V. Max

De dagen gaan snel voorbij en het is al snel vrijdag, Diana en Emma hebben de spreuk wel duizenden keren door genomen. Noah vertelt Aria allemaal dingen over het dode rijk, en ik zit nog steeds op de eenpersoonsbank. Dylan haat me, maar ik heb daar niet veel aan. Ik haat hem immers meer. Tessa duikt soms wel op, maar ontwijkt mij. Ik ben de reden waarom haar vader doodt is, dus ik snap het ergens wel.

Het is vrijdag en iedereen is zich aan het voorbereiden, 'moet je niet iets doen?' Dylan komt naar me toe. Net wanneer je denkt van iemand af te zijn, 'niet echt' zeg ik. 'de kans dat je het overleefd is kleiner dan je denkt' zegt hij, 'en is dat goed nieuws voor jouw of slecht nieuws voor mij?' vraag ik. Hij komt tegenover me zitten, 'in tegenstelling wat jij denkt, heb ik geen reden om je te haatte. Na dat je de ex bent van mijn vriendin' zegt hij.

'over dat, ze heeft nog steeds gevoelens voor mij. En dat weet je' zeg ik. 'ja, maar je zal nooit je eerste liefde kunnen vergeten. Ik heb die van mij niet kunnen vergeten, dus dat verwacht ik ook niet van Aria' zegt hij, 'waarom ben je hier?' vraag ik. 'hier? Om Aria een plezier te doen' zegt hij, 'nee, híer. In Whitemore' zeg ik. 'dat zijn mijn zaken' zegt hij, ik hoor in zijn stem dat hij nerveus wordt. 'echt? Want Jason vertelde me over jullie verleden' zeg ik, ik sta op. 'je mag dan misschien de lieveling van de klas zijn, zelfs jij hebt geheimen' ik loop langs hem weg naar buiten.

Buiten staan Diana en Emma al op me te wachtte, Noah en Aria zijn nog druk in gesprek. 'iedereen klaar? De zonsverduistering begint bijna' zegt Emma, ik loop naar haar toe. 'dus wie krijgt de kans om de jager te vermoorden?' ik kijk om me heen, 'niemand? Dan moet ik het maar doen' zeg ik. Ik loop naar hem toe, 'beste vrienden voor altijd, na ja. Tot altijd doodt gaat' ik draai zijn nek om en hij valt op de grond. 'moest dat zo dramatisch?' vraagt Diana, 'ik moet er wel een show van maken, zo als iedereen zegt. Dit kunnen mijn laatste minuten zijn' zeg ik.

'laten we dat hopen' ik negeer Dylan zijn opmerking, hij loopt naar Aria toe en doet zijn arm om haar heen. 'omdat alleen jullie ziel kan reizen door het dode rijk, blijft jullie lichaam hier gewoon achter' zegt Emma, daarna geeft ze een teken aan Diana dat ze kan beginnen. Ze sluit haar ogen en doet alsof ze een hand in haar boek heeft, heksen blijven vreemde wezens. Ze spreekt de spreuk uit, en herhaalt het een paar keer. Er verschijnt een portaal vol met duisternis, ik hoor de angst zelf. Het portaal zuigt alles naar binnen, en iedereen moet zich stevig vast houden. 'ga! Nu' schreeuwt Emma naar ons, ik kijk Aria aan en knik. Ze pakt mijn hand vast en we lopen naar het portaal, 'ga niet dood' zeg ik. 'ik zal het proberen' zegt ze, daarna lopen we naar binnen.

Het is zwart, donker en koud. Ik open mijn ogen, 'Aria?' het echoot verder. 'Aria? Waar ben je?' vraag ik, ik zie niets. Maar dan hoor ik haar stem, 'waarom was het zo moeilijk voor je om de waarheid te vertellen?' echoot er. Ik kijk vragend om me heen, 'ik houd van je, Aria' klinkt mijn stem. Alleen ben ik niet degene die het zegt, ik zucht.

'moet dit mijn persoonlijke hel zijn? De dag dat ik Aria verloor?!' schreeuw ik door de ruimte, 'het gaat niet werken' zeg ik. 'dus hij weet het nog niet? Aria en ik zijn samen' klinkt Jake zijn stem, een stuk van mijn hart brokkelt af. Maar ik weet dat het niet echt is, 'oh, is dit je tweede zet? Mijn broer die samen met mijn liefde is, het gaat niet werken. Aria is niet mijn zwakte' zeg ik. 'dat is ze wel' klinkt een nog onbekende stem, 'en totdat je het zal begrijpen, wordt dit een lange hel' zegt hij verder.

'en wie is dít?' mijn stem klinkt weer, als het goed is was dat de eerste keer dat ik Aria tegen kwam. 'Jij? ik probeer je te helpen' zegt mijn stem weer. 'wat is er allemaal gebeurt?' hoor ik Aria zeggen, 'dat hoef je niet te weten, ga gewoon weg' zegt hij. 'en jouw gewond achter laten?' vraagt ze, 'ik ben niet gewond' zegt hij, 'heb je jezelf wel gezien?' zegt ze.

'het geneest wel' zegt hij, toen was het afgelopen. 'het moment laten zien dat ik Aria eindelijk zag staan, moet dat me pijn doen? Laten we een deal maken, jij brengt me naar de echte Aria en ik beloof weg te gaan' zeg ik, ik hoor een gelach. 'en de plezier missen? Nooit' hoor ik, 'dan laat de hel komen' zeg ik met een grijns. 'zo zelfverzekerd, ik herinner me nog dat er een tijd was dat het niet zo was' zegt de stem, 'waar heb je het over?' vraag ik.

'Jake!' schreeuwt mijn stem, 'Jake?' zegt hij. 'ik ben hier broer' zegt Jake, 'waarom ben je weg gegaan?' vraagt hij. 'je moet leren dat ik er niet altijd voor je zal zijn' zegt Jake, 'ik wil dat niet, je bent mijn broer. Je zal altijd naast me moeten staan' zegt hij. Dat was toen ik een avond samen met Jake moest blijven, hij ging weg om te wandelen. Het leek wel uren te duren totdat hij terug kwam, ik was vijf en hij liet me alleen. Ik voel wat steken in mijn hart, 'is het niet vreemd, jij bent Aria's zwakt. Jake is die van jouw en die van Jake is Aria. Prachtige driehoeksverhouding als je het mij vraagt' zegt de stem weer. 'waar laat je je gewoon niet zien, ben je daar niet mans genoeg voor?' vraag ik, hij begint weer te lachen. 'een man? Dat zeker niet, je verward me met mijn voorganger. De duivel. Hij is weg, lieverd' Aria komt voor me staan, 'ik snap het niet' zeg ik. 'natuurlijk, je bent een jongen. Het mooie aan het dode rijk is dat ik iedereens lichaam over kan nemen die hier is, inclusief je liefde Aria' zegt ze, 'zeg me gewoon hoe ik Aria kan vinden' zeg ik. 'ik ben hier' ze gaat met haar hand door mijn haren, 'je bent haar niet' zeg ik. 'echt? Want ik wed dat als we naast elkaar stonden, je het niet eens zou merken' zegt ze, 'wedde van wel' zeg ik. 'goed, laten we een deal maken. Als jij uitvogelt wie de échte Aria is, zo niet. Mag ik Aria houden. Je neemt de échte Aria of hebt niets' zegt ze, ik kijk haar aan. 'geldt dat ook voor mijn broer?' vraag ik, ze kijkt me aan. 'ja, of nee?' vraagt ze, ik kijk haar twijfelachtig aan. 'wat? Je maakt geen deal met de duivel, ik ben erger' zegt ze, 'ja' zeg ik kort.