Wolves - True Mates = Omega {Voltooid}

*{True Mate - Hoofdstuk 25}*

Max merkt ons ook op, hij glimlacht en komt met open armen naar ons toe gelopen. 'ik ben een dag weg geweest, maar hoe noemden mensen dit ook al weer?' hij kijkt ons vragend aan, 'oh ja, superise' zegt hij met jazzhandjes. Niemand van ons zegt wat, 'ik weet dat ik even weg was, maar jullie kunnen tenminste blij zijn' zegt hij. Alsof hij me niet heeft opgemerkt kijkt hij me aan, 'en wie was jij?' zegt hij vragend. 'ben je haar alweer vergeten?' vraagt Emma, Max begint te lachen. 'nee, ik wilde jullie blikken zien. Echt goud waard' hij veegt een onzichtbaar traantje van zijn wang, hij kijkt me aan als hij uitgelachen is. 'Aria, was het toch. Mijn ex' zegt hij, 'je ex' herhaal ik. Hij doet mijn haar achter mijn oor, 'was ik dat vergeten te zeggen? Ik ben ook zo vergeetachtig, het is uit. Maar we zijn nog steeds vrienden' zegt hij.

-so cold-

Ik voel de tranen in mijn ogen komen, ik adem rustig in en uit. Mijn aderen worden donkerder, maar Jake pakt mijn hand vast. 'wat schattig, ik wist niet dat jullie nog samen waren. Veel geluk samen' zegt Max en draait zich om, ik wring me uit Jake zijn grip. Ik zie Max terug naar de tafel lopen en hij neemt plaats naast Tessa. Ergens diep in me hart doe ik een wens, een wens dat als die uit kom. Ik voor altijd mijn vader zijn auto ga wassen. Helaas voor mij, komt hij niet uit. Hij legt zijn hand op Tessa zijn wang, en kust haar.

Ik draai me om en loop weer naar buiten, 'Aria' zegt Emma. Ik draai me naar haar om en omhels haar, 'alles komt goed, gooi het er maar uit schat' zegt ze. Mijn tranen beginnen te stromen, ik laat haar los en kijk haar aan. 'mijn vader had gelijk, als iemand in je hart zit. Moet je diegene los laten' zeg ik, 'nee, jij en Max zijn perfect voor elkaar' zegt ze. Ik laat haar los, 'dat zegt iedereen, misschien hebben jullie het fout. Zag je Max niet? Dit is al de derde keer dat we het uit maken, en hij is blijer dan ooit' zeg ik. 'blijer dan ooit? Dit is zeker de eerste keer dat het uit is en je er met mij over praat, zag je Max niet. Jij moet zien wat andere niet zien, alles wat ik kan zien is een masker. Jij kan er onder kijken' zegt ze, 'dat wil ik niet, niet meer. Ik haat het om de enige te zijn die steeds vecht in onze relatie, als hij niet met mij wilt zijn. Kon hij dat ook de eerste schooldag zeggen' zeg ik.

'de eerste schooldag? Wil je echt terug gaan naar die dag?' vraagt Emma, 'nee' zeg ik. Ik veeg mijn tranen weg, 'ik ben misschien niet de beste persoon in relaties, maar ik weet zelfs dat jullie bij elkaar horen' zegt ze. 'stop, alsjeblieft. Ik kan dat niet langer aan horen' zeg ik, 'wat? Maria?' zegt ze. 'wie?' vraag ik, 'jij en Max, Maria. Dan heb je natuurlijk ook jij en Jake, Jaria. Maar Jake is mine' zegt ze gevaarlijk. 'ja, stop. Ik wil single blijven voor de rest van mijn leven' zeg ik, ze pakt mijn beiden handen vast. 'schat, kijk naar je. Dat lichaam blijft echt niet single' zegt ze, ik kijk haar met een blik van waarom-kan-ik-je-niet-vermoorden aan. 'laten we terug naar binnen gaan, de les begint zo' zegt ze, ik knik en we lopen samen naar binnen.

Na school loop ik alleen naar huis, aangezien ik alleen wilde zijn. Ik kijk vragend als ik ambulances en polities rond mijn huis zie staan, ik loop naar Sheriff Hill. 'wat is er aan de hand?' vraag ik, de Sheriff kijkt me ongemakkelijk aan. 'we moeten je wat vertellen' begint ze, mijn neus vangt een geur op. Dood. Ik kijk richting de geur, er ligt iets in een lijkenzak. Ik probeer rustig te ademen, voorzichtig open ik de zak. Mijn handen beginnen te trillen en mijn ogen krijgen tranen, ik bijt op mijn kiezen zodat ik het niet uit schreeuw. Alles om me heen loopt stil, niets geeft meer geluid. Voorzichtig pak ik haar hand vast, 'waarom?' ik begin te trillen en mijn tranen blijven stromen. Een hand neemt plaats op mijn rug, ik kijk op.

Mijn vader.

'ze ging doodt net nadat ik weg ging' zegt hij, ik sta op en omhels hem. 'het spijt me zo' zeg ik, hij zucht. 'maakt niet uit, i-ik moet gewoon leren dat het gevaarlijk is om lief te hebben' zegt hij, 'je hebt gelijk, liefde is een hel' zeg ik. Mijn aderen worden donkerder, mijn tanden worden langer. Degene die dít Mel heeft aangedaan, krijgt een erger wraak terug. Mijn transformatie word tegen gehouden door een hand op die van mij, Max. De enige die ik vandaag niet wil zien, 'wat doe je?' sis ik. Hij glimlacht alleen en kijkt naar mijn vader, 'kan ik haar even van je lenen?' vraagt hij. Mijn vader knikt, Max trekt me mee naar een paar bomen aan de over kant. 'wat moet je?' vraag ik, 'wat ik wil is niet ontdekt worden door jagers' zegt hij. 'blijf dan uit mijn buurt' ik wring me uit zijn grip en loop weg, 'je moet het onder controle houden' zegt hij. 'ik kan me best beheersen' zeg ik, 'zag je dat daarnet? Dat was al de tweede keer vandaag dat je je niet kon in houden, met jouw tempo gaan we er volgende week allemaal aan' zegt hij.

'wie gaat me dan helpen? Jij?' ik draai me naar hem om, 'als je wilt' zegt hij. 'val doodt' ik draai me weer om, maar hij pakt mijn hand. 'hou daar mee op' zeg ik, 'waar mee?' vraagt hij. 'dat geflirt, ik heb besloten om de rest van mijn leven single te blijven' dat laatste had ik misschien niet moeten zeggen, hij kan zijn lach bijna niet in houden. 'omdat ik het met je heb uitgemaakt?' vraagt hij, 'nee, omdat je me alleen laat je me nu al bespeeld voor de derde keer' zeg ik. Hij haalt een hand door zijn haren, 'laten we een deal maken' zegt hij. 'nee dank je' zeg ik, ik draai me weer om. 'je laat me niet eens uit praten' zegt hij, voordat ik het weet staat hij in weerwolvensnelheid voor me. 'ik wil ook niet naar je luisteren' zeg ik, alsof hij me niet heeft gehoord gaat hi verder. 'ik help je het beheersen, en jij gaat de moordenaar van Melanie niet zoeken' zegt hij, 'hoef ik niet, jij hebt haar vermoord' ik loop langs hem.

Maar hij staat weer voor me, 'dát heb ik niet gedaan' wijzend naar Mel haar lijk. 'ja dat heb je wel, een van de redenen dat ik niet met je wil praten' zeg ik, 'ik beloof je, als ik Mel had vermoord. Had ik haar lijk niet op de grond laten liggen, eerder in de zee gegooid' zegt hij met een glimlach. Ik loop langs hem weg, maar hij staat weer voor me. 'laat me met rust' zeg ik, 'nee' zegt hij. Ik zucht, wetend dat hij me in de nacht zal stalken als ik niet in ging met zijn deal. 'waarom wil je me eigenlijk helpen, heb je je menselijkheid terug?' vraag ik, 'nee, maar wel het deel dat ik mijn "geheim" geheim moet houden' zegt hij. Ik kijk langs Max naar mijn vader, hij heeft mijn hulp nodig. Meer dan wat dan ook, 'deal' zeg ik. 'je gaat in?' vraagt hij, 'dat is toch wat je wilt' zeg ik. Hij knikt, 'zaterdagochtend bij mij thuis, kom rond acht uur' zegt hij.

*************************
Emma heeft gesproken, dus ik wil weten voor wie zijn jullie.

Team Maria?
Of
Team Jaria?

Het is gewoon een kleine vraag waar je een schrijfster mee blij kan maken.