*{Wolves - Hoofdstuk 36}*

595 48 0
                                    

P.O.V. Jake

'weet je zeker dat je dit wilt doen?' vraagt Diana, 'Aria zal haar zelf als laatste kiezen, dus haar vader zal blijven leven. Daarom moet ik dit doen' zeg ik. 'het is een sterke spreuk, kan je het wel aan?' vraagt ze, 'mijn broer kan niet zonder Aria, als alfa heb ik misschien andere keuzes. Als broer moet ik dit doen' zeg ik. Diana legt haar hand op mijn arm, 'je bent een aardige broer, jammer dat Max dat niet ziet of Aria' zegt ze. Ik knik 'we kunnen beter terug gaan naar de rest' ik draai me om de keuken uit, en ik hoor Diana achter me aan lopen.

Emma en Noah zijn in gesprek en ik kan Aria en Max niet vinden, Diana sluit zich aan in het gesprek met Emma en Noah en ik staar een beetje naar de voordeur. Hij gaat open en Aria en Max komen naar binnen, Aria's ogen zijn rood en ik denk dat ze geruild heeft.

'wat is er gebeurd?' vraag ik minder zorgelijk dan dat ik eigenlijk bedoelde, 'Aria vertel het ze maar' zegt Max. 'jongens ik waardeer wat jullie voor me doen, en ik geef echt om jullie allemaal. Maar ik wil niet leven als mijn vader daardoor dood gaat' zegt ze, een antwoordt dat ik al verwachtte van haar.

'dus jullie hoeven je best niet meer te doen om me in leven te houden, vanaf morgen is dit lichaam gewoon van Valerie' zegt ze, 'maar Aria, je doet ons echt geen kwaad als' begint Diana. 'nee, Diana probeer in mijn schoenen te staan, zou jij Rosalie dood willen hebben voor je eigen leven?' vraagt ze, 'nee' zegt Diana terwijl ze naar beneden kijkt.

'en jij dan Max? Ga je overmorgen doe alsof Aria nooit bestaan heeft? Alsof ze gewoon een illusie was?' vraag ik aan hem, 'Jake' begint hij. 'nee, het lijkt alsof Diana en ik de enige zijn die begrijpen dat wanneer Valerie tot leven komt. Je verdriet om Aria niet het ergste zal zijn' zeg ik, ik sta op en loop naar mijn kamer.

Maar Aria houd mij tegen, 'waarom doe je zo boos?' vraagt ze. Haar ogen staan op huilen, niet in haar ogen kijken is wat ik door mijn hoofd zeg. Ik kijk haar niet aan, 'misschien kan Max zonder jouw leven, ik in ieder geval niet' ik wring me uit haar grip en loop naar mijn kamer.

Ik maak mijn kamerdeur open en sla hem zo hard als ik kan weer dicht, ik zie de tafel in mijn kamer en gooi hem om. Mijn ogen wijken naar het raam en ik kijk naar buiten, 'Jake' hoor ik een stem achter me zeggen. Emma. 'je bent nog steeds niet over Aria heen zo te zien' zegt ze, ik sta met mijn rug naar haar toe.

'het is niet erg, liefdesverdriet kan dagen duren. Maar soms moet je je er gewoon over heen zetten' ze legt haar hand op mijn schouder, 'het is niet zo makkelijk als je denk' zeg ik. 'vertel het me dan' zegt ze, ik draai me naar haar om. 'Va-Valerie was mijn eerste liefde, na twee jaar ben ik over haar heen. Ik weet niet wat ik moet doen als ik haar weer onder ogen moet komen' zeg ik, ze gaat met haar tong over haar lippen. 'iedereen is ergens bang voor, daarvoor hebben we angst. Moed hebben we om onze angst te overwinnen' ze glimlacht nog even maar is al gauw weg.

Ik schud met mijn hoofd en laat me vallen op mijn bed, naast me heb ik een rugbybal die ik naar boven gooi en vang de hele tijd door. Totdat mijn telefoon gaat.

Plan in werking, D.

Verschijnt er op mijn scherm, ik glimlach en ga veder met mijn rugbybal gooien.

'waar denk jij mee bezig te zijn' schreeuwend komt Max naar binnen gelopen, 'kom gerust binnen, wil je een potje rugbyen?' ik ga van mijn bed en sta voor hem met mijn rugbybal. 'waarom denk je het altijd beter te kunnen weten, Aria is mijn vriendin. Ik weet wat goed voor haar is en daarvoor heb ik jouw hulp niet nodig' zegt hij, 'je weet wat goed voor haar is?' ik grijns.

Mijn rugbybal prik ik in zijn schouder bij elk woord, 'als je weet wat goed voor haar is, waarom laat je haar dan dood gaan?' vraag ik. 'ze wilt het, en je moet het accepteren' zegt hij, 'ik en dingen accepteren? Broer volgens mij ken je mij al langer dan vandaag en weet je dat ik mensen niet accepteer' zeg ik. 'je moet begrijpen dat ze mijn vriendin is' zegt hij, ik draai me om en gooi de rugbybal op mijn bed en kijken hem weer aan. 'waar slaat die vraag op?' vraag ik, 'ik weet dat je haar leuk, maar ze is mijn vriendin' zegt hij.

Ik pak hem bij zijn keel vast, 'het boeit me geen enkele flikker dat ze je vriendin is, als zij dood gaat heb je niks meer om voor te leven. Als zij dood gaat ga je je menselijke vorm verlaten om een wolf te blijven' zeg ik. Hij kijkt me verward aan, 'dat zal ik nooit doen' zegt hij.

'denk je dat? Valerie ging dood nadat ik je zei dat je moest veranderen in een weerwolf, en ondanks zij mijn vriendin was. Zag ik jouw erger rouwen dan ik. Het was precies een week na haar dood, en midden in de woonkamer veranderde jij in een wolf. Zonder volle maan. Dus zeg mij nu eerlijk dat wanneer Aria dood gaat, je niet gaat veranderen in een hele wolf' zeg ik, ik laat zijn nek los.

'wat maakt het jouw uit?' vraagt Max, 'je bent mijn broer. En hoe vaak ik je hoofd ook van je lichaam wil slaan, je blijft mijn broer. Als jij verandert in een hele wolf, weet ik zeker dat wat ik ook doe, ik je niet terug zou kunnen brengen als twee jaar geleden. Als zij dood gaat, wat je ook zegt, jij gaat dood met haar' zeg ik. Zonder op zijn antwoordt te wachtte loop ik de kamer uit.

5K & 400 dank jullie x
 

Wolves - True Mates = Omega {Voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu