*{Wolves - Hoofdstuk 34}*

671 44 0
                                    

P.O.V. Diana

Ik blader door het boek, voor ongeveer de duizenden keer. 'niks, geen enkele spreuk over Zielen' zeg ik, 'het moet erin staan' zegt Emma. 'Nou, ik zie het niet' zeg ik, Jake komt naar binnen gewandeld. 'en? Wat gevonden?' vraag ik aan hem, 'ja, om de hoek hebben ze echt lekkere wafels met slagroom en aardbeien. Ik heb voor jullie meegenomen als iemand lust' hij laat een zak zien.

Ik loop naar hem toe, 'ik bedoel over de vloek, heb je wat over de vloek gevonden?' vraag ik. 'zijn jullie daar nog steeds op zoek dan?' vraagt hij, 'vertel wat je hebt gevonden' zeg ik. Hij rolt met zijn ogen, 'wat is het toverwoord?' vraagt hij. Ik denk even na, 'vertel wat je gevonden hebt, voordat ik een spreuk vind die jouw vermoord' zeg ik.

Hij rolt met zijn ogen, 'het blijkt dus dat de Zielenspreuk een duisteren spreuk is, daarom staat hij niet in jouw boek' zegt hij. 'hoe moet ik die spreuk dan ooit uitspreken?' vraag ik, 'een duisteren spreuk, vereist zwarte magie. Je moet een Ouderling vinden om de spreuk te voldaan' zegt hij. 'waar vind ik zo kort een Ouderling?' vraag ik, dan herinner ik me iets. Isabel was een Ouderling. Ik pak het boek en loop naar buiten, 'waar ga jij naar toe?' vraagt Jake. 'een Ouderling bezoeken' zeg ik, ik loop de deur uit en ben weg. 'wilt iemand wafels met aardbeien en slagroom, ik heb speciaal voor jullie wat meegenomen' hoor ik Jake nog zeggen.

'Isabel, ik heb je hulp nodig' ik stap de winkel in, 'Diana, wat een verrassin. Heb je wat nodig, altijd sale' zegt ze. 'nee, sorry. Dit keer heb ik je hulp nodig met zwarte magie' zeg ik, ze trekt me mee haar woonkamer in. 'z-zwarte magie' zegt ze, 'ja, mijn vriendin is overgenomen door een of andere bitch. En nu wil ik de Zielenspreuk doen om haar eruit te krijgen, kunt u me helpen?' vraag ik.

Ze kijkt me aan, 'met zwarte magie werken kost tijd, als je het niet in bedwang houd. Neemt het jouw over' zegt ze. 'maar ik moet wel, ze is mijn vriendin' zeg ik, Isabel zucht. 'goed, maar we moeten dan wel hard trainen' zegt ze, ik knik. 'heb je de spreuk?' vraagt ze, 'nee, ik heb overal in mijn boek gezocht. Maar er staat nergens zo een spreuk' zeg ik. 'geef je boek eens hier?' zegt ze, ik geef haar mijn boek en ze bladert erin. 'Diana dat komt omdat het een duisteren spreuk is, die worden alleen zichtbaar in het duister' zegt ze, ze staat op en doet het licht uit. 'zie je' zegt ze, ik blader maar zie niks. 'nee, eigenlijk niet' zeg ik, ze schud met haar hoofd. 'wees geduldig' zegt ze, we gaan tegenover elkaar op de grond zitten en ze pakt mijn handen vast en we sluiten onze ogen. 'zeg me nu na: teh jitd eusietrd srepku zine' zegt ze, 'teh jitd eusietrd srepku zine' zeg ik na. We herhalen het een tijdje, tot ik licht zie tussen mijn wimpers. Ik laat Isabels handen los en maak mijn ogen open, door de spreuken zie je lichtgevende spreuken. 'het heeft gewerkt' zeg ik, 'ja, zolang je maar gelooft in de spreuk' zegt ze.

Ik blader door de spreuken, vele duisteren spreuken kom nu aan bod. Ik zie zelfs de Zielenspreuk, alleen ook de ingrediënten. 'een hart en een ziel van hetzelfde bloed. Met het licht van de maan' zeg ik, 'hoe kan ik dat nou vinden binnen vierentwintig uur?' zeg ik. 'vergeet de spreuk niet, daarmee kan ik je helpen. Het hart is makkelijk, daarvoor hoef je alleen een dier te vermoorden. Een ziel van hetzelfde bloed, daarvoor moet je iemand vermoorden met hetzelfde bloed als de drager. Dus je vriendin' zegt Isabel. 'en het licht van de maan, de spreuk werkt alleen als de volle maan op zijn hoogste staat. Dat is precies morgen dus, zullen we beginnen aan de spreuk' zegt Isabel. Ik knik en spreek de spreuk uit.

Na een tijdje te oefenen heb ik de spreuk onder de knie, 'je moet hem precies op het hoogste punt van de maan uitspreken, dat is om half twaalf precies, morgenavond' zegt Isabel. 'bedankt dat je dit voor me doe' zeg ik, 'ik moet jouw bedanken, jij bent hier de krachtigste heks' zegt ze. Ik omhels haar en loop de winkel uit, het is al donker dus ik haast me naar Jakes huis.

Ik klop op de grote bruine deur bij het huis, Jake doet open. 'we hebben een probleem' zegt hij, ik loop naar binnen. Emma, Max en Noah zitten op de banken tegenover elkaar. 'wat is het grote probleem?' vraag ik terwijl ik binnen storm, 'we moeten Benjamin vermoorden zegt Max.

'wat? Benjamin, zoals in de vader van Aria?' vraag ik, 'hoeveel Benjamins ken jij?' Jake loopt langs me en gaat op de bank zitten. 'om Valerie uit Aria's lichaam te halen, hebben we offers nodig. En dit offer moet te maken hebben met het bloed van Aria' maakt Max af, 'Benjamin is de laatste levende familie die Aria heeft, ze zal niet meer willen leven zonder haar vader' zeg ik. 'misschien moeten we het aan haar zelf vragen' zegt Jake, 'heb je Aria gebeld?' vraagt Emma. 'je bedoelt Valerie' zegt hij, 'ja, zij' zegt Emma.

De deurbel gaat, 'daar zal je haar hebben' Jake wandelt naar de voordeur. Hij opent de deur en ik zie Valerie, 'kom binnen' zegt Jake. 'jij bent in een vrolijke stemming, ben je ziek of lig je gewoon op sterven? Lieverd' vraagt ze, 'is er iemand met het verkeerde been uit bed gestapt, oh wacht. Je bent maar een levenloze ziel die ronddwaalt in iemand anders lichaam, lieverd' kaatst hij terug. 'je ligt dus op sterven, waarom moest ik rond dit tijdstip nog op straat lopen. Ik moest uit het raam klimmen, en ik heb een nagel gebroken. Dus vertel snel wat er aan de hand is, want ik wordt pist van jullie' zegt Valerie. 'ik wil met Aria praten' zegt Max rustig, ze rolt met haar ogen. 'waarom zou ik jouw een plezier willen doen?' vraagt ze, Max legt zijn handen op elkaar en loopt naar Valerie. 'ik snap dat ik je geen pijn kan doen, Valerie. Maar als ik nu niet met Aria kan spreken, boeit het me niet of je nou wel of niet in haar lichaam zit. Ik zal je in stukken scheuren totdat je uit jezelf Aria op roept' zegt Jake. Ze spleet haar oogjes, 'zoals je wilt, hou van je schat' ze zwaait naar Jake en ze sluit haar ogen waarnaar valt op de grond.



Wolves - True Mates = Omega {Voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu