Wolves - True Mates = Omega {Voltooid}

*{True Mates - Hoofdstuk 1}*

Ik loop voorzichtig naar binnen, 'Aria' hoor ik achter me. Ik knijp mijn ogen dicht en draai me om, een oog maak ik open. 'Stef' zeg ik langzaam, hij loopt naar me toe en plet me bijna in een knuffel. 'ik dacht dat er iets gebeurd was' zegt hij, 'waarom dat?' vraag ik. 'je bent twee maanden hier niet geweest' zegt hij, 'ja, over dat' begin ik. Hij kijkt me aan, 'ik neem ontslag' zeg ik. 'wat?' vraagt hij, 'ik moet deze laatste maand veel doen voor school en ik zou hier toch alleen van last zijn' zeg ik.

De Sheriff komt naar me toe, 'Aria wat doe je hier, je had toch ontslag genomen' zegt ze. Ik geef haar de bladen in mijn hand, 'ik had dit onderzoek nog over de moorden van afgelopen week nog niet onderzocht, hier zijn de uitslagen' ik geef haar de bladen. Ze knikt en pakt ze aan, vervolgens loopt ze weg.

'wist de Sheriff dit al?' vraagt Stef, 'ja' zeg ik. 'hoe dan ook, je bent altijd welkom' hij legt zijn hand even op mijn schouder, en loopt daarna weg.

Ik pak mijn telefoon uit mijn tas, terwijl ik naar buiten loop. 'Aria' hoor ik aan de andere kant, 'Max' zeg ik met een glimlach. 'heb je al gepraat met Stef?' vraagt hij, 'ja' ik pak de sleutels van mijn auto uit mijn zak. 'en wat zei hij?' vraagt hij, 'ondanks ik ontslag heb genomen ben ik nog altijd welkom' zeg ik.

'je hebt het goede gedaan, al denk je misschien van niet' zegt hij, 'ik weet wat ik heb gedaan, Max. En ik weet dat ik dit moest doen' zeg ik. Ik leg mijn telefoon tussen mijn oor en schouder en open de deur van mijn auto, 'wacht, ik zet je op luidspreker' zeg ik. Ik pak mijn telefoon weer vast en druk op luidspreker, ik leg mijn telefoon op de bijrijdersstoel en start de motor. 'wat zei je?' vraag ik, 'ik, we moeten praten' begint hij ongemakkelijk. 'natuurlijk, vertel' ik haal een hand door mijn haren, 'het gaat over een maand nadat je was aangekomen in Whitemore' begint hij. 'Max gaat het weet over je weerwolfding, ik vind het niet erg' zeg ik, 'ja, ik bedoel nee' zegt hij. Ik kijk naar de weg, het stoplicht gaat op groen dus ik geef gas. De weg is leeg en ik rij in een doodse stilte over de weg, als ik voor me een andere auto zie komen. 'Aria, ben je daar nog. Je valt weg' hoor ik Max zeggen, 'ja' zeg ik.

Binnen een vingerknip zie ik de auto op me af komen, het gaat snel. Ik hoor een knal en Max mijn naam zeggen, ik voel me ligt in mijn hoofd waarnaar ik zwart beeld zie.

*********************************

Voorzichtig open ik mijn ogen, ik zit vastgebonden aan een stoel. Ik probeer me los te rukken, maar voel me slapjes en kan me niet bewegen. Door mijn ogen kijk ik om me heen, ik zit in een hotelkamer. Iemand met een masker komt naar me toe gelopen. Ik slik, 'wie ben jij?' vraagt hij. 'dat kan ik ook aan jouw vragen' zeg ik, plots slaat hij me in mijn gezicht. 'au' zeg ik, hij pakt mijn keel vast en knijpt hem dicht.

'wat is je naam' sist hij, 'A-Aria Wright' zeg ik. Hij laat mijn nek los en kijkt me aan, 'weet je wie Max Rayon is?' vraagt hij. Ik knik, 'wie is Max Rayon?' vraagt hij. 'een jongens uit mijn klas' zeg ik, 'je liegt, ik zie het. Vertel wie is Max Rayon?' hij pakt mijn keel weer vast. Ik zoek naar adem, 'Max Rayon is een vriend van me, hij heeft een broer en voor de rest is hij zijn familie verloren' zeg ik snel. Hij laat me weer los, even is hij stil. 'waarom ben ik hier?' vraag ik voorzichtig, voordat ik het weet draait hij zich naar me toe en pakt mijn hoofd vast. 'jij, Aria Wright. Jij bent de reden van zijn verlies' hij laat me los en loopt ze deur uit.