Wolves - True Mates = Omega {Voltooid}

*{True Mate - Hoofdstuk 4}*

'waarom wilde de directeur met je spreken?' vraagt Diana, ik doe mijn kluisje dicht en zie haar voor me. Ik kijk om me heen en trek Diana mee naar buiten, 'ga je me nog vertellen wat hij zei?' vraagt ze. 'meneer Johnson heeft me een studiebeurs geven voor de beste college over heel Amerika' zeg ik, 'maar dat is geweldig' zegt ze met een glimlach.

Ik ga met mijn tong over mijn lippen, 'als ik die studiebeurs aan neem, moet ik verhuizen en is er een kans dat ik niet meer terug kom naar Whitemore' haar ogen worden groter. 'w-wat ga je doen?' vraagt ze, ik zucht. 'ik heb werkelijk waar geen idee' zeg ik, 'als ik ga, laat ik Max in de steek. Maar als ik niet ga, kan het misschien mijn grootste gemiste kans zijn die ik ooit zal hebben' maak ik af.

'de enige die je hier houdt is Max' zegt ze, ik knik. Ik haal een hand door mijn haren, 'ik denk dat ik nu zoveel van Max hou, dat als hij wilt dat ik blijf. Ik blijf' ik zie Max naar buiten lopen en we maken oogcontact. 'wanneer ga je het hem vertellen?' vraagt ze, 'wanneer de tijd er klaar voor is' zeg ik.

Iemand tikt me aan op mijn rug, ik draai me om. Een meisje met licht bruine haren en blauwe ogen kijkt me aan, 'kan ik jullie wat vragen' vraag ze beleefd. Ik kom naast Diana staan, 'ja, natuurlijk' antwoord ik. 'waar kan ik me inschrijven voor deze school?' vraagt ze, Diana en ik wisselen een blik. 'naar binnen bij de receptie' zeg ik, 'dank je' zegt ze.

'ik ben Tessa, ik ben nieuw hier' zegt ze, 'ik ben Aria en dit is Diana, welkom in Whitemore' zeg ik. 'nou eigenlijk ben ik niet helemaal nieuw, ik ben hier opgegroeid. Maar ben twee jaar geleden verhuist' zegt ze, 'Tessa Ferguson?' vraagt Diana.

'ja, dat is mijn volledige naam' zegt ze, 'vreemd dat je me niet herinnert, ik ben de oudere zus van Julian' zegt Diana. 'Julian, ik heb hem zo gemist. Misschien kunnen we een keer afspreken, met Julian erbij' zegt ze, Diana en ik wisselen een blik. Als ik een arm om me middel voel, Max.

'heb je me gemist?' hij drukt een kus op mijn lippen, voordat ik antwoord kan geven is iemand me voor. 'Max?' hoor ik Tessa zeggen, Max kijkt achter zich. 'Tessa' zegt hij, 'jullie kennen elkaar?' vraagt Diana. 'ja, we' begint Tessa, maar wordt onderbroken door Max. 'ja, we kennen elkaar van vroeger. We zijn gewoon vrienden' zegt hij, 'Tessa wilt haar inschrijven voor onze school, misschien kan je haar brengen naar de receptie' zeg ik.

Hij laat me los, 'ja, dat kan ik wel doen' zegt hij twijfelachtig. Tessa glimlacht en verdwijnt met Max de school in, Diana komt tegenover me staan. 'heeft Max je nooit vertelt over Tessa?' vraagt Diana, ik schud mijn hoofd. 'moet dat dan, ze lijken me gewone vrienden die elkaar lang niet hebben gezien' zeg ik, 'Tessa is een schat, maar je moet haar niet boos maken. Iedereen verstopt zich achter zijn eigen masker' zegt ze. 'oh ja, wat voor masker heb ik dan?' vraag ik, 'jij hebt er geen, een van de weinige. Je laat zien wie je bent, daar ben je niet bang voor' zegt ze.

Ik doe een arm om haar heen, 'heb jij dan wel een masker' we lopen langzaam de school weer in. 'ja, hetzelfde als die van Tessa. Een lief meisje van de buitenkant, maar een monster van binnen' zegt ze, 'net zoals een moordlustige wolf?' vraag ik aan haar. 'ja, zoiets' antwoordt ze, 'iedereen heeft een wolf in zich, een monster die liefde nodig heeft voor de pijn. Die liefde heb je al bij Noah gevonden, dus je bent geen monster' zeg ik. De bel gaat, 'ik misschien niet, maar als mevrouw Miller er achter komt dat we te laat zijn. Wordt zij het monster' zegt ze. Ik glimlach, en we rennen zo snel mogelijk naar binnen.

'heb je je huiswerk gemaakt?' vraag ik, 'wat denk jij dan' zegt ze. 'dat is dus nee' zeg ik, 'je kent me' we halen onze boek uit de tas. 'gelukkig heb ik een vriendin die misschien niet bovennatuurlijk is, maar wel slim' zegt ze met een glimlach, ik ga recht zitten als de leraar naar binnen loopt.

'oké, heeft iedereen van zijn weekend genoten. Want dat is het enige waar je na gaat verlangen als de bel gaat' zegt mevrouw Miller, je hoort een aantal leerlingen kreunen. Maar dan gaat de deur open, er verschijnt iemand in de deurpost. 'ik ben terug in Whitemore, bitches' zegt Emma, terwijl ze met haar blonden lokken speelt. Diana en ik glimlachen, 'dat noem men dus een geweldige binnenkomst' zegt Diana.