Karanlıktan Gelen Aşk |Mavi ve Aşk Serisi1|

♣️26♣️ Bomba

Keyifli okumalar:)

İstemek mi dedi o?

Şaşkınlıkla Karana bakıyordum. Onunda bakışları bana döndüğünde yüzümde ki ifadeyi sildim.

"Hadi artık git." Apartmana doğru yürüdüğümde bakışlarını sırtımda hissediyordum. Birkaç adım daha atıp apartmandan içeri girdiğimde Reyhan teyzeyi gördüm. Bu kadın hangi ara aşağı inmişti?

"Reyhane teyze?" bir elinde dürbünü diğer elinde terliği ile bana bakıyordu. Gözleriyle daireye girmem için işaret verirken kapıyı açıp içeri girdim. Birlikte salona girdiğimizde gözlerini dikmiş bana bakıyordu.

"Hani o adamla aranda bir şey yoktu" Yok!

"Yok zaten."

"Gözüme mi inanayım sana mı?" Bana!

Dudaklarımı araladığım anda kapı açılmıştı. Kızlar kapıda belirirken gülümsedim, kurtarıcılarım gelmişti. Onlarda bana kıkırdayarak bakarken yanlarına ilerledim.

"Neden gülüyorsunuz?" koltuklara oturduklarında merakla onlara bakıyordum.

"Bugün bir ceket aldım harika, gerçi biraz büyük geldi ama neyse."

"Baksana hala üzerinde bırakmıyor. Çok sevdi herhalde." Gözlerim Hayalin üzerine kaydığında kızlar kahkaha atmıştı. Lina çenesiyle üzerimi gösterdi,

"Ayrılamadın ceketten." Kafamı eğip bedenime baktığımda Karanın ceketinin omuzlarımda olduğunu gördüm. İçimden Karana küfürler savururken Reyhane teyze dürbününü salladı.

"Siz bu kızı sorgulayın bende yerime gideyim" o sessiz bir şekilde salonu terk ederken ben tekrardan Karanın ceketine odaklandım. Tanımlayamadığım bir koku burnuma dolarken içim huzurla doldu.

"Ben yatmaya gidiyorum. Çok yoruldum."

"Şans sende gel benimle şu kıyafetleri yerleştirelim." Hayali takip ederken Lina da uyumaya gitmişti. Odaya hızla çekildiğimde şaşkınlıkla mırıldandım,

"Ne oldu? Hem sen elindekileri yerleştirmeyecek miydin? Neden onları kenarı koyuyorsun?"

"Bırak şimdi iki tane eşyayı, sen üzerinde ki ceketten başla bakalım anlatmaya." Dudaklarımı ıslatıp umursamazca mırıldandım.

"Hiç." Kaşı kalkarken şirince sırıttım.

"O kadar hasta ve yorgunum ki uyusam iyi olacak." Ceketimi çıkarıp sandalyenin üzerine attım. Sandalyeye çarpan ceket odada metalik bir ses oluştururken merakla karşımdaki kadına baktım.

"O neydi?" gözlerini kocaman açıp mırıldandı.

"Bomba olmasın."

"Ciddi misin?"

"Ne bileyim duydun sesi" cekete ilerlerken arkasından merakla bakıyordum. Eline aldığı ceketin ceplerini karıştırırken dudaklarımdan şaşkınlık nidaları firar etti.

"Yuh! Ne yapıyorsun?"

"Sus! Delil arıyorum." Ceketi göz hizasına getirip yakalarına baktı.

"Kadın saçı var mı yok mu bakacağım." Kahkahalarla kendimi yatağa attım. Sırt üzeri yatmış bir vaziyette tavanla bakışırken duyduğum çığlık sesi ile yerimden sıçradım.

"Buldum!" Elinde ki kutuyu bana doğru sallarken yerimde doğruldum.

"Ne o?"

"Anlarız tut sen bakayım şu ceketi." Ceketi kucağıma fırlatıp kutuya odaklandı. Kare siyah kadife bir kutu ellerinin arasında dururken mırıldandım.